شکاف در اپوزیسیون ترکیه، هرج و مرج در میان هرج و مرج

به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه که ۲۰ سال است در قدرت بوده و به یک رهبر شناخته شده جهانی تبدیل شده است، به دلیل موفقیت حزب حاکم عدالت و توسعه (AK Party) همانند حزب حاکم لیبرال دموکرات ژاپن (LPD) به حزب مسلط در سیاست ترکیه تبدیل شده است.

برای همین شکست اردوغان یک ماموریت برای بازیگران سیاست داخلی و احزاب مخالف در ترکیه است.

رقبای ترکیه، سرمایه گذاری زیادی برای خلاص شدن از دست اردوغان انجام می دهند.

در حالی که احزاب اپوزیسیون در حال توسعه پروژه هایی برای شکست دادن اردوغان هستند، قدرت های غربی هم که با سیاست جهانی در نوک انگشتان خود بازی می کنند نیز به دنبال راهی به سوی جهانی بدون اردوغان هستند.

ترکیه، تحت نظارت حزب عدالت و توسعه، در حال حاضر به یک نیروی قابل محاسبه تبدیل شده است.

ترکیه با حل مشکلات زیرساختی حیاتی خود با سرمایه گذاری در حوزه سلامت، حمل و نقل، فناوری و به ویژه با جهش های غبطه برانگیز در صنعت دفاعی، در مسیر خود برای پیوستن به رده های قدرتمندترین کشورها قرار دارد. طبیعتاً این مشکلی برای رقبای ترکیه است.

از سوی دیگر، حزب اصلی اپوزیسیون ترکیه، حزب جمهوری خواه خلق (CHP) به تنهایی قدرت شکست دادن حزب عدالت و توسعه را ندارد. به همین دلیل، CHP تقریباً همه احزاب ترکیه را در زیر یک سقف علیه رئیس جمهور اردوغان گرد هم آورده و اتحادی به نام ملت را تشکیل داده است.

“میز” غیر متعارف

تشکیل اتحاد ملت، ائتلاف مخالف متشکل از CHP، حزب خوب (IP)، حزب سعادت (SP)، حزب دموکراسی و پیشرفت (DEVA)، حزب آینده (GP) و حزب دموکرات (DP) ممکن است شبیه به یک توسعه سیاسی مثبت در نگاه اول باشد، اما مشکل آنها این است که پتانسیل تجمعی این احزاب در برابر رئیس جمهور اردوغان تنها می تواند به ۳۰ تا ۳۵ درصد برسد.

اتحاد ملت برای داشتن هر گونه شانسی در انتخابات، به حزب دیگری نیاز دارد: حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) طرفدار پ ک ک، که نامزدهای آن تحت نام حزب چپ سبز (YSP) در انتخابات آتی شرکت خواهند کرد. با این حال، چنین نزدیکی، زمینه ساز مشکل در سیاست ترکیه خواهد بود.

پ ک ک پیش از این به عنوان یک سازمان تروریستی تشکیل شده بود. پس از ۳۰-۴۰ سال مبارزه، یک حزب سیاسی به نام HDP را نیز به عنوان بازتاب قانونی سازمان زیرزمینی خود ایجاد کرد. با این حال، پ‌ک‌ک پس از تأسیس HDP، از یک سازمان تروریستی، خرید و فروش مواد مخدر یا کشتن مردم بی‌گناه دست برنداشت.

پ‌ک‌ک که سال‌هاست تلاش می‌کند جمهوری ترکیه را نابود کند، به عنوان ارتش نیابتی آمریکا نیز عمل می‌کند و به منافع آمریکا در خاک سوریه خدمت می‌کند.

بنابراین، ائتلاف ملت، که به عنوان “میز شش نفره” نیز شناخته می شود، با مشارکت HDP، یعنی YSP، به ” میز هفت نفره ” تبدیل شده است.

بلوک اپوزیسیون در داخل به مدت دو سال برای معرفی نامزد ریاست جمهوری با یکدیگر جنگیدند درگیری آنها به جدا شدن موقت مرال آکشنر از اپوزیسیون انجامید.

ائتلافی که در آن نگرش های متفاوت سیاسی از همان روزهای نخست به درگیری و هرج ومرج داخلی منجر شده است اما گویا یک هدف مشخص یعنی کنار گذاشتن اردوغان آنها را کنار هم حفظ کرده است.

در سال‌های گذشته ائتلاف‌های ترکیه، زمانی که احزاب نمی‌توانستند بر سر تقسیم نقش‌های کابینه به توافق برسند، با تقسیم مسئولیت‌های موجود، وزارتخانه‌های جدید ایجاد می‌کردند. به همین ترتیب، CHP و سهامداران آن هشت پست معاونت رئیس جمهور را برای دستیابی به توافق، پیش از انتخابات ایجاد کردند.

ده ها هویت در ائتلاف

اگرچه در نگاه اول به نظر می رسد که این وحدت نظر انگیزه ایجاد کرده است، اما به نظر می آید احزاب با چنین تفاوت های فاحشی در انتظارات و جهان بینی های ایدئولوژیک و سیاسی در هر دولتی، آینده این کشور را با تضادهای اجرایی بزرگ روبرو خواهند کرد.

علاوه بر این، HDP که از خارج از میز حمایت می کند و حدود ۱۰ درصد از آرا را در ترکیه دارد، به نفع اعلام خودمختاری منطقه ای، خروج سربازان ترکیه از عراق و به رسمیت شناختن دولت تروریستی آنها موضع دارد.

هر کشوری یک سیاست امنیت ملی دارد و جمهوری ترکیه مسیر خود را استقلال کامل تعیین کرده است. مشخص نیست جامعه ترکیه تا کی چنین ذهنیت مطیعانه‌ای را تحمل می‌کند که اتحاد ملت کشور را به منافع غرب تسلیم کند آنهم در مرحله‌ای که ترکیه مسیری را برای استقلال واقعی تعیین کرده است.

در حالی که CHP نگرش حمایت گرایانه و دولت گرایانه نسبت به اقتصاد دارد، IP و DEVA دیدگاه های لیبرال تری دارند. از آنجایی که GP و SP در زمینه آزادی مذهب و وجدان مطالباتی مشابه با حزب عدالت و توسعه دارند، فراکسیون ژاکوبین، سکولار و تندرو CHP مستقیماً با مذهبی ها و محافظه کاران روبرو می شوند.

بنابراین، مهم نیست که شما چه موضوعی را در زمینه اقتصاد، سیاست خارجی یا امنیتی مطرح کنید، ده ها ایدئولوژی و گروه ذینفع در داخل ائتلاف با هم برخورد می کنند.

بدون شک اگر ترکیه تضعیف شود و دوره بین‌سلطنتی را تجربه کند، سازمان تروریستی پ‌ک‌ک به روزهای «خوب» سابق خود بازخواهد گشت.

از سوی دیگر، گروه تروریستی گولن (FETÖ) که در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ پارلمان را بمباران کرد، نیز می خواهد از تبعید به کشور بازگردد.

از قضا، نه تنها کشورهای غربی، بلکه پ.ک.ک در شرق، یونان در غرب و FETÖ که پارلمان ترکیه را بمباران کردند، همگی خواهان رفتن اردوغان هستند.

نگرانی در مورد اینکه چگونه یک بلوک مخالف، با ساختاری غیر متعارف و حمایت مشکوک از سوی قدرت‌های خارجی و گروه‌های تروریستی، می‌تواند هر گونه امیدی را در مردم ترکیه برای دولت آینده‌دار در آینده ایجاد کند،دچار چالش و تضاد می کند.