به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از ایلنا، پویا فیروزی، با تاکید بر اینکه اتاق بازرگانی نمی‌تواند مرجع رسمی اعلام وضعیت پول‌های بلوکه شده ایران در کره جنوبی باشد، گفت: دولت به صورت مستقیم اقدام به مذاکره و آزاد سازی پول‌های بلوکه شده در کره جنوبی کرده است و اتاق بازرگانی در هر وجوه مصرف‌کننده و شنونده است. در نهایت دولت سازوکار را اعلام می‌کند؛ از این‌رو اتاق بازرگانی نمی‌تواند پیش از اعلام رسمی دولت این موضوع را تایید یا تکذیب کند.
وی روابط تجاری ایران و کره جنوبی را در پایان‌ترین سطح ممکن در ۲ سال اخیر توصیف کرد و افزود: در ۲ سال گذشته کمترین میزان تجارت بین دو کشور رقم خورد و حجم واردات و صادرات بین ایران و کره جنوبی به شدت کاهش پیدا کرد.
به گفته دبیر سابق اتاق مشترک ایران و کره جنوبی؛ رقم صادرات ایران به کره در سال گذشته حدود ۸۳ میلیون دلار بود و حدود ۷۳۶ میلیون دلار از این کشور کالا وارد ایران شد. رقم تجارت بین دو کشور به نسبت دوران اوج خود که فقط در حوزه غیر نفتی حدود ۶ میلیارد دلار بود به شدت افت کرد.
فیروزی در پاسخ به این پرسش که چه عواملی باعث کاهش رقم تجارت بین دو کشور شد؟ تصریح کرد: اصل مسئله به خروج شرکت‌های کرهای بعد از اعمال تحریم‌ها باز می‌گردد و بخش خصوصی به دلیل نبود امکان مراودات بانکی با این کشور نتوانست در تجارت با این کره جنوبی موفق عمل کند؛ به نظر می‌رسد که بحث پول‌های بلوکه شده در کره نیز بر روند کاهشی شدن تجارت ما با این کشور را تشدید کرد.
وی سیاست‌گذاری واردات خودرو از کره جنوبی را شامل دو بخش دانست و افزود: بحث تضعیف روابط تجاری ایران و کره و دیگر سیاست گذاری داخلی باعث ممنوعیت واردات خودرو از کره به ایران شد؛ اگر دو مسیر تغییر کند شرکت‌های کرهای تمایل دارند که سهمی از بازار ایران داشته باشند و به نظر می‌رسد در بحث واردات خودرو سیاست‌گذارهای داخلی نقش مهم ایفا می‌کند.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: پیش از خروج شرکت‌های کرهای از ایران ما در ۳ موضوع خارج از بحث واردات کالایی با این کشور وارد مذاکره شدیم. نخست واردات دانش فنی، دوم واردات تکنولوژی و در نهایت سرمایه‌گذاری شرکت‌های کرهای در ایران. متاسفانه این بخش‌های متنوع به دلیل اعمال تحریم‌ها به سیاست گذاری نرسیدند و در عمل روابط تجاری بین دو کشور متوقف شد. سرمایه‌گذاری کره‌ای‌ها در ایران منوط به پایه مناسب سیاست گذاری‌های کلان در ایران است.
فیروزی در پاسخ به این پرسش که چرا کره‌ای‌ها تمایل به دادن دلار به ایران نیستند و گزینه‌های دیگری را پیشروی ما قرار می‌دهند؟ اضافه کرد: هر پاسخی که بخواهم به این پرسش بدهم در حد حدس و گمان است چراکه بخش خصوصی در روند مذاکرات نبود و باید بانک مرکزی به این پرسش پاسخ بدهد. توافق اولیه استفاده از پول کره جنوبی (وون) بود که این موضوع ما را محدود به واردات کالاهای کرهای می‌کرد از این‌رو جز برخی نیازهای قابل تامین از کره که هم به لحاظ کیفی و هم قیمتی مناسب بود، به سود کشور نمی‌شد؛ اینکه هم اکنون مذاکرات به کدام سمت پیش رفته است باید مسئولان بانک مرکزی اعلام کنند.
