به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، احمد علیرضا بیگی در پاسخ به سوال خبرنگار یازاکو در خصوص دریاچه ارومیه که تقریباً از اواخر دولت سازندگی کاهش آب دریاچه ارومیه مطرح بود و در دولت آقای احمدی نژاد که شما هم در آن حضور داشته اید، این قضیه برجسته تر شد و در دولت روحانی ادامه یافت تا به امروز رسیدیم. در این یکی دو سال اخیر آیا واقعاً عملکردی می بینید که قانع بشوید این دریاچه در حال احیا است؟
مسأله دریاچه ارومیه تا حد زیادی به گذشته و احداث سدهای فراوان باز می گردد. همه این سدها طرح مطالعاتی داشتند و متاسفانه تأیید سازمان محیط زیست نیز زیر همه این طرح ها وجود داشته است، طرح مطالعاتی احداث میان گذر دریاچه ارومیه در دوره سازندگی انجام شده بود ولی احداثش را ما انجام دادیم.
وی ادامه داد: ریشه این موضوع به نگرش غالب در دوره سازندگی به مسأله آب باز می گردد، این نگرش نه فقط در مورد آذربایجان بلکه در سراسر کشور، در خوزستان و نقاط مختلف دیگر نیز وجود داشت. ما وارث شرایطی بودیم که وجود داشت و باید مدیریتش می کردیم. در نتیجه در قالب سند ملی احیای دریاچه ارومیه برنامه ای تعیین کردیم و در آن مسأله میزان حقابه دریاچه، میزان کشت های جایگزین، میزان باروری ابرها، میزان انتقال آب حوزه به حوزه و سایر وظایف دستگاه های مختلف تعیین شده بود.
وی گفت: نرم افزار اینها در آن زمان تهیه شد و در آن زمان برخی از کارها انجام شد و بعضی انجام نشد، مثلاً در مورد تغییر کشت اتفاقی نیفتاده است، در مورد اقتصاد حوزه دریاچه ارومیه کار زیادی اتفاق نیفتاده است. در این مورد کار زیادی نشده است که چه کار بکنیم که مردم آسیب نبینند و مهاجرت نکنند. بر این مبنا بود که شهر صنعتی بعثت در غرب تبریز طراحی شد تا جایگزین اشتغال کشاورزی حوزه دریاچه باشد.
بیگی تاکید کرد: بعد از دولت آقای احمدی نژاد بسیاری از این ها ابتر باقی ماند و فعالیت های مورد انتظار در مورد زندگی و اقتصاد مردمی که از حقابه ارومیه استفاده می کنند، انجام نشد. این کارها انجام نشد و اکنون باز کشاورزی ادامه پیدا می کند و آب ارزشمند منابع زیر زمینی با قیمت های گزاف برای کشاورزی فروخته می شود. مردم هم چاره دیگری ندارند.
وی اذعان داشت: یکسری فعل و انفعالات بی اثر انجام شد، کلی سفر علمی و گشت و گذار انجام شد و لی نتیجه ای حاصل نشد. در این مورد به جز تکیه بر نزولات آسمانی و مقداری گشایش در جریان آب به دریاچه و نیز انتقال آب رودخانه زاب، کار خاصی نشده است.
وی تصریح کرد: نکته کلیدی این است که فقط در فصل غیرکشاورزی آب می تواند به دریاچه ارومیه برسد و در فصل کشاورزی طبیعتاً کشاورزان در طول مسیر از آب ارزشمند شیرین استفاده کرده و آبی به دریاچه نخواهد رسید. حتی این هم عقلانی نیست که آب ارزشمند شیرین را با هزار مصیبت از لب مرز برگردانیم و بر روی نمک بریزیم و آن را به آب شور تبدیل کنیم. ما باید در این رابطه یک طرح جامع تهیه کنیم و در این طرح مهم تر از همه جایگاه مردم و تعیین تکلیف وابستگی اقتصاد مردم به دریاچه است.
بیگی در ادامه سوالات خبرنگار یازاکو مبنی بر اینکه عملکرد شما تا اینجا نشان داده است که به مشارکت مردمی در مسائل اقتصادی و اجتماعی اعتقاد بالایی دارید، بحث دریاچه ارومیه در دوره آقای احمدی نژاد بسیار امنیتی شد و تعداد زیادی نیز دستگیر شدندتشریح کرد: در مورد امنیتی شدن موضوع هم باید گفت که با توجه به اینکه آذربایجان جغرافیای حساس ایران است و اتفاق های بزرگی در آن افتاده است و این اتفاقات مستمسکی برای بیگانگان شده است، موضوع پیچیده می شود. من مدیر بحران ورزقان بودم.
مشارکت دولت و مردم باعث شد که آن را امروزه به عنوان نمونه ای از مدیریت موفق بحران عرضه می کنیم. مردم ما آن بحران را به فرصت تبدیل کردند. در همان میان افرادی می آمدند و برای رسانه هایی مانند گوناز خوراک تهیه می کردند و محورشان این بود که چون اینجا آذربایجان است، توجهی نمی شود. در همین راستا جستجو می کردند و مواردی از بی نظمی را پیدا کرده و برجسته می کردند و عملیات روانی راه می انداختند.
وی ادامه داد: در مورد دریاچه ارومیه هم همچین اتفاقی می افتد. منظور من این نیست که تمام اتفاقات و موضوعات پیش آمده از این واقعیت تبعیت می کند، اما این واقعیت سایه خود را بر موضوع می اندازد. شما به یاد دارید در اوج ماجرای تیم تراکتور با پسرم رفتیم بین تماشاگران و بازی را تماشا کردیم و نشان دادیم که اتفاقی نیفتاده است. حتی نیروهای ضد شورشی را که از خارج استان آمده بودند، اجازه ندادیم از فرودگاه بیایند وگفتیم که اینجا مشکلی نیست.
وی افزود: مسأله این است که در واقع افرادی که می خواهند خودی نشان دهند و منافع خود را تأمین بکنند در مواردی مانند تراکتور، مسأله ایجاد می کنند. مثلاً آیا باز کردن پرچم آذربایجان خواسته و عمل کل ۷۰ هزار نفری است که در استادیوم حضور داشتند؟ این کار مال چند ده نفر است. اما سوال این است که چرا نمی توانیم این افراد محدود را پیدا بکنیم؟ ما که می توانیم ریگی را از آسمان پایین بیاوریم چرا نمی توانیم آنها را پیدا بکنیم؟ این افراد محدود از طرف کسانی تقویت می شوند که می خواهند این سخت گیری ها را به بهانه رفتار آن افراد معدود توجیه بکنند. در واقع برای برخوردهای خود قرینه فراهم می کنند. لذا انتظار من این است که به این موضوعات وسیع تر و عمیق تر نگاه بکنیم.
