به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از اقتصادآنلاین؛ محیط کسب و کار در فصل بهار بهبود یافت؛ با این وجود نه تنها فعالیت بنگاههای اقتصادی افزایش نداشته بلکه شاهد کاهش فعالیت از سوی بنگاههای اقتصادی نیز بوده‌ایم. مهم‌ترین علت این موضوع را بر اساس این گزارش می‌توان «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها» و «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» عنوان کرد.
گزارش مرکز پژوهش‌های اتاق ایران از پایش ملی محیط کسب‌وکار کشور در بهار ۱۴۰۲، از اندک بهبود این شاخص و رسیدن آن از ۶.۱۱ در زمستان به ۶.۰۵ در بهار حکایت دارد (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است).
بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‌وکار ایران در بهار ۱۴۰۲، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها» و «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی کرده‌اند.
بررسی یافته‌های پایش ملی محیط کسب‌وکار کشور در بهار ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که در این فصل استان‌های مرکزی، زنجان و آذربایجان غربی به ترتیب دارای مساعدترین وضعیت محیط کسب‌وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
نکته قابل توجه اینکه بر اساس یافته‌های طرح، میانگین ظرفیت فعالیت (واقعی) بنگاههای اقتصادی شرکت‌کننده در فصل بهار ۱۴۰۲ معادل ۴۱.۱۲ درصد بوده که نسبت به زمستان سال گذشته (۴۴.۲۲ درصد) کاهش ۳.۱ واحد درصدی داشته است.
همچنین بررسی وضعیت محیط کسب‌وکار به تفکیک بخش‌های اقتصادی حاکی از این است که در بهار ۱۴۰۲، وضعیت محیط کسب‌وکار در بخش خدمات (۶.۰۶) در مقایسه با بخش‌های صنعت (۵.۹۵) و کشاورزی (۵.۹۸) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه‌بندی استاندارد ISIC.rev۴، رشته فعالیت‌های «املاک و مستغلات»، «آموزش» و «استخراج معدن» دارای بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار را داشته‌اند و رشته فعالیت‌های «اطلاعات و ارتباطات»، «فعالیت حرفه‌ای، علمی و فنی» و «آب‌رسانی، مدیریت پسماند، فاضلاب و فعالیت‌های تصفیه» بدترین وضعیت محیط کسب‌وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور تجربه کرده‌اند.
محیط کسب‌وکار بر اساس نظریه کارآفرینی شین
بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‌وکار ایران در بهار ۱۴۰۲، عدد ۶.۱۶ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده‌است که بهتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۴۰۱ با میانگین ۶.۲۳) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶.۴۶ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶.۵۵ حاصل شده‌بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۵.۹۱ است که در فصل گذشته عدد ۵.۹۷ ارزیابی شده بود.
بر این اساس، محیط حقوقی و قانونی با عدد ۵.۳۳ و محیط مالی با عدد ۸.۲۴ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل در نظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.
