به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح سه سال از آزادسازی لاچین توسط آذربایجان از اشغال ارمنیان می گذرد و آذربایجان امیدوار است با احیای خانه ها در لاچین، بازگشت را تسریع کند.
تاکنون حدود ۱۰۰۰ نفر در ۲۳۴ خانه اسکان داده شده اند و انتظار می رود حدود ۹۷۰ خانواده تا پایان سال ۲۰۲۴ بازگردند.
کار برای بهبود زیرساخت ها در شهری که آذربایجانی ها در سال ۱۹۹۲ در جریان جنگ اول قره باغ از آنجا اخراج شدند هنوز در جریان است. این شهر که در یک موقعیت استراتژیک واقع شده است، توسط کوه ها در دروازه ای قرار دارد که پس از جنگ ۲۰۲۰ به منبع اختلاف بین آذربایجان و ارمنستان تبدیل شد. آذربایجان ارمنستان را به ایجاد تنش در کریدور لاچین که ارمنستان را به شهر سابقاً اشغال شده مرتبط می کند، متهم می کند که پس از اشغال، جمعیت ارمنی در آن ساکن بودند.
احمد حیداروف، ۴۲ ساله، در میان برگشتگان به این سرزمین است وی ۱۱ ساله بود که خانواده اش را از لاچین بیرون راندند.
وی می گوید: ما ۳۱ سال بی خانمان ماندیم و روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم، اگرچه دولت ما همیشه از ما حمایت می کرد. سرانجام ارتش ما سرزمین های ما را از دست مهاجمان نجات داد.
حیدروف روز جمعه به خبرگزاری Ihlas (IHA) گفت: ما خوشحالیم که در شهر خود زندگی می کنیم.
حیدروف گفت : فرزندانشان در بازگشت مردد بوده اند. «آنها این مکان را نمی‌شناختند، اما سال‌ها همیشه در خانه درباره آن صحبت می‌کردیم. حالا به ما می گویند که زیباتر از آن چیزی است که شنیده ایم»
اکبر اسماعیلوف، ۶۷ ساله، چگونگی ترک را با دو فرزند خردسالش در سال ۱۹۹۲ بازگو می کند. «من ۱۰ روز است که اینجا هستم.
(لاچین) در قلب ما جایگاه ویژه ای دارد. ما خیلی خوشحالیم که برگشتیم.»
اسماعیلوف همچنین گفت: کار بازسازی در شهر “سریع” است و همه ساکنان سابق به زودی باز خواهند گشت.
برای نزاکت سلمانوا، این «آغاز یک زندگی جدید» است.
سلمانوا ۷۷ ساله می گوید: «در روز اول بازگشت نتوانستم گریه ام را متوقف کنم. قدم زدن در این خیابان ها، دیدن همه افرادی که از گذشته می شناختیم، لذت بزرگی است. من از شهدای که برای باز پس گیری شهر جنگیدند سپاسگزارم.»
سلمانوا همچنین در مورد حمایت ترکیه از آذربایجان صحبت کرد.
سلمانوا از اینکه شوهرش قبل از دیدن آزادی لاچین درگذشت، ابراز تاسف می کند.
لاچین در جاده ای قرار دارد که به عنوان حلقه اصلی ارتباط بین ارمنستان و قره باغ کوهستانی بوده است. آذربایجان پس از ایجاد یک مسیر جایگزین در راستای آتش بس با میانجیگری روسیه که به جنگ ۲۰۲۰ بین ارمنستان و آذربایجان پایان داد، کنترل شهر و “دالان لاچین” را پس گرفت. نیروهای حافظ صلح روسی و جمعیت ارمنی مناطقی را که در مسیر موسوم به کریدور لاچین است که در آن لاچین، زابوه و سوس واقع شده اند، ترک کرده اند.
این منطقه در راستای بیانیه سه جانبه امضا شده توسط مسکو، باکو و ایروان در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰، پس از ۴۴ روز جنگ دوم قره باغ بین آذربایجان و ارمنستان، به طور موقت تحت کنترل روسیه قرار گرفت.
به عنوان بخشی از این اعلامیه، آذربایجان جاده ای به طول ۳۲ کیلومتر (۲۰ مایل) از اطراف لاچین برای جمعیت ارمنی قره باغ ساخت تا در مسیر رفت و آمد به ارمنستان از آن استفاده کنند.
لاچین و روستاهای آن در سال ۱۹۹۲ توسط ارتش ارمنستان اشغال شد و ارامنه ای که از سوریه و لبنان آورده شده بودند در سال های بعد در آنجا اسکان داده شدند.
در طول این روند، آذربایجان اعلام کرده است که این امر را جنایت جنگی و نقض کنوانسیون ژنو می داند.
آذربایجان و ارمنستان درگیری چند دهه ای بر سر قره باغی داشته اند که بخشی از آذربایجان است اما از زمان پایان جنگ جدایی طلبانه در آنجا در سال ۱۹۹۴ تحت کنترل نیروهای ارمنستانی تحت حمایت ارمنستان بوده است.
طی یک جنگ شش هفته ای در در سال ۲۰۲۰ که بیش از ۶۶۰۰ نفر کشته شدند، آذربایجان بخش های وسیعی از قره باغ و مناطق اطراف آن را که برای دهه ها تحت کنترل جدایی طلبان مورد حمایت ارمنستان بود، پس گرفت.
آتش‌بس در سال ۲۰۲۰ با میانجیگری روسیه انجام شد و حدود ۲۰۰۰ سرباز در منطقه مستقر کرد تا به عنوان حافظ صلح خدمت کنند.
