به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح ارمنستان در حال بررسی همسویی با روسیه به عنوان یک «خطای استراتژیک» است، اما چرخش به سمت متحدان غربی خطر درگیر شدن در یک کشمکش خطرناک آمریکا/ناتو-روسیه را به دنبال دارد.
ایالات متحده و ارمنستان در حال حاضر در حال انجام مانورهای نظامی پرمخاطره در نزدیکی ایروان هستند، یک مانور نظامی مشترک که به درستی به نام “Eagle Partner” نامگذاری شده است. این تمرین که از ۱۱ سپتامبر تا ۲۰ سپتامبر برنامه ریزی شده است، فقط یک نمایش معمولی از قدرت نظامی نیست. این یک بازی راهبردی توسط نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان برای جلب حمایت غرب یا، همانطور که برخی گمانه زنی می کنند، برای به هم ریختن پرهای روسیه است.
پاشینیان در مصاحبه اخیر با روزنامه ایتالیایی La Repubblica، جسورانه وابستگی تاریخی ارمنستان به روسیه برای امنیت را یک “اشتباه استراتژیک” بزرگ توصیف کرد!
پاشینیان به La Repubblica گفت: «معماری امنیتی ارمنستان ۹۹٫۹۹۹ درصد با روسیه مرتبط بود، از جمله زمانی که نوبت به خرید تسلیحات و مهمات می رسید.
اما امروز می بینیم که روسیه خود به سلاح، تسلیحات و مهمات (برای جنگ در اوکراین) نیاز دارد و در این شرایط، قابل درک است که حتی اگر بخواهد، فدراسیون روسیه نمی تواند نیازهای امنیتی ارمنستان را برآورده کند.
نخست وزیر ارمنستان گفت: «این مثال باید به ما نشان دهد که وابستگی تنها به یک شریک در مسائل امنیتی یک اشتباه استراتژیک است.
در این میان روسیه با آمیزه ای از عصبانیت و هوشیاری حرکات ارمنستان را تماشا می کند.
با توجه به اینکه اوکراین هنوز یک میدان نبرد است، به نظر می رسد مسکو در شرایط انحراف منابع و توجه به یک تئاتر ژئوپلیتیکی جدید محتاط است.
در پاسخ به تغییر استراتژی ارمنستان، وزارت امور خارجه روسیه نماینده ارمنستان را احضار کرد و نارضایتی خود را از آنچه که آن را مجموعه ای از “گام های غیردوستانه” رهبری ارمنستان خواند، اعلام کرد.
این امور شامل مانورهای نظامی ایالات متحده در خاک ارمنستان، سفر همسر نخست وزیر ارمنستان به کیف و تصمیم غافلگیرکننده ارمنستان برای پیوستن به دادگاه کیفری بین المللی (ICC) بود.
گونتر فهلینگر، رئیس کمیته اروپایی ناتو، با افزودن هیزم به این آتش، در توییتی نوشت که ارمنستان باید عضویت در ناتو را بررسی کند.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در سخنرانی اخیر خودتاکید کرد: موضوع قره باغ یک فصل بسته است و روسیه رسما قره باغ را به عنوان خاک آذربایجان به رسمیت می شناسد.
اظهارات پوتین به مثابه هشداری ظریف نسبت به اقدامات ارمنستان در منطقه است.
شکست ارمنستان پس از قره باغ، رهبری آن را آسیب پذیر کرده است و آن را به عنوان یک مهره در رقابت گسترده ژئوپلیتیک غرب و روسیه معرفی می کند.
علیرغم ابتکارات صلح در حال انجام و تلاش ها برای آشتی منطقه ای، ایروان همچنان به تحریک همسایگان خود ادامه می دهد. به نظر می رسد این موضع با این واقعیت که ثبات و همکاری منطقه ای، همراه با مشارکت سازنده در مذاکرات با آذربایجان، بهترین منافع ارمنستان را تامین می کند، مغایرت دارد.
تنش در قفقاز جنوبی
همسویی و تغییر پارادایم در حال تحول ارمنستان می‌تواند تنش‌های موجود در قفقاز جنوبی ، منطقه‌ای با اهمیت استراتژیک بسیار زیاد را دامن بزند.
این منطقه که در تقاطع اروپای شرقی و آسیای غربی قرار دارد، موقعیتی منحصر به فرد با منابع طبیعی، اهمیت تاریخی و درگیری های منطقه ای جاری، شامل ارمنستان، آذربایجان و گرجستان است. این یک مرکز ترانزیت انرژی برای نفت و گاز طبیعی است که برای امنیت انرژی اروپا نیز حیاتی است.
علاوه بر این، این منطقه یک کریدور مهم حمل‌ونقل است که آسیا را با جاده‌ها و راه‌آهن به اروپا متصل میکند و امکان جابجایی افراد و کالاها از آسیای مرکزی به اروپا را فراهم میکند. طرح کمربند و جاده چین (BRI) نیز از این منطقه می گذرد.
از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و از بین رفتن دوقطبی در دوران پس از جنگ سرد، جهان به دنبال یک نظم جهانی جدید است.
اگرچه چندقطبی شدن با رشد اقتصادهای چین و هند و سایرین پدیدار شده است، بقایای رقابت‌های قدرت‌های بزرگ دوران جنگ سرد، به‌ویژه در مناطقی مانند قفقاز جنوبی که زمانی تحت سلطه شوروی بود، باقی مانده است.
تهاجم روسیه به اوکراین مظهر این مبارزه است، در حالی که قفقاز جنوبی نمونه ای از رقابت قدرت های بزرگ پایدار از دوران دوقطبی گذشته است.
ارمنستان که قبلا به مدار روسیه متصل بود، اکنون این همسویی را زیر سوال می برد و آن را یک “اشتباه استراتژیک” می داند. با این حال، چرخش بیشتر به سوی متحدان غربی به طور بالقوه می تواند ارمنستان را درگیر یک کشمکش خطرناک بین ایالات متحده/ناتو و روسیه کند.
بهترین مسیر ارمنستان در اولویت دادن به ثبات و صلح منطقه ای است.
این مسیر مطمئن ترین مسیر برای آینده ای امن و مرفه برای شهروندانش است.
روند عادی سازی امیدوارکننده با ترکیه در حال انجام است که زیربنای یک دستور کار سازنده به رهبری رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه است . علاوه بر این، ایروان باید مشارکت استراتژیک قوی بین ترکیه و آذربایجان را که بر اساس اصل “یک ملت، دو دولت” بنا شده است، در نظر بگیرد و متوجه شود که آینده عادی سازی با ترکیه را نمی توان از تشدید تنش ها با آذربایجان جدا کرد.
