عدم استقبال مردم از پوشاک و مصنوعات چرم ایرانی باعث شده که بیشتر فعالان این حوزه شغل خود را تغییر دهند. طوریکه مسئولان برگزاری سه نمایشگاه پوشاک، چرم و نساجی تصمیم گرفتند امسال در یکدیگر ادغام شوند تا بتوانند غرفههای خود را اجاره دهند.
بازار انحصاری، رکود و کاهش قدرت اقتصادی مردم عواملی اصلی عدم استقبال مردم از مصنوعات پوشاک، صنایع نساجی و چرم داخلی است.
فهرست
تنش در نشست خبری مدیرکل نساجی
نظر محسن گرجی، مدیرکل وزارت صمت، درباره وضعیت صنعت نساجی متفاوت است و اتفاقا وضعیت نساجی را خوب میداند. اختلاف نظری که در نشست خبری یکشنبه خود را نشان داد. در حین برگزاری این نشست پس از آنکه گرجی از رشد صنعت نساجی و کاهش قاچاق خبر داد، مسئولان برگزاری نمایشگاه و اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک و نساجی با وی درگیری لفظی پیدا کردند و از طرف دیگر یکی از مدیران اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی نیز به صورت تلفنی از اظهارات گرجی انتقاد کرد. این در حالی بود که گرجی فقط با لبخند نظارهگر انتقادهای مطرحشده بود.
در حالی که اختلاف بین تولیدکنندگان پوشاک، نساجی و چرم با وزارت صمت شدت گرفته، مردم به سراغ کالاهای استوک و دست دوم کشورهای دیگر رفتند. به عبارتی بهرغم ممنوعیت واردات پوشاک خارجی قشری از مردم با این استدلال که کالای استوک و دست دوم خارجی از کالای ایرانی بهتر است از هزینه کردن برای پوشاک و چرم ایرانی خودداری کنند.
اگر یک روز عصر از میدان ولیعصر تهران به سمت میدان فاطمی پیاده حرکت کنید شدت این استقبال را خواهید دید؛ در حالی که دو چهار راه پایینتر یعنی حد فاصل جمهوری تا انقلاب، تولیدکنندگان ایرانی حسرت بازار دستفروشان لباسهای استوک را میخورند که با اجاره موزایک از ماموران شهرداری پیاده روهای ولیعصر را مال خود کرده اند.
حسین افتخاری عضو اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی در گفتگو با خبرنگار تجارت نیوز در خصوص رونق بازار پوشاک و مصنوعات چرمی استوک و دست دوم گفت:بخش زیادی از استقبال مردم از اینگونه کالاها مربوط به شرایط اقتصادی است به هر حال باید قبول کنیم که اکثریت مردم قدرت خرید سالهای قبل را ندارند و این در خرید پوشاک کاملا مشخص است فلذا ما پیشنهاد دادیم که سازوکاری برای فروش اقساطی در نظر گرفته شود تا تولیدکنندگان بتوانند سرپا بمانند اما هیچ نهادی حاضر به همکاری نشد.
تفاوت پوشاک تاناکورا و استوک
وی ادامه داد:اکنون دو نوع کالا داریم ،کالای استوک که اصطلاحا کالایی است که خارج از سفارش تولید شده و یا از مد افتاده و یا دارای ایرادات سطحی است که بیشتر از بنگلادش و چین وارد کشور می شود. کالاهای دست دوم یا تاناکورا نیز به پوشاکی می گویند که دست دوم است که برخی از آنها برند هستند به طور مثال یک کفش مارک که قیمت اصلی آن ۱۵ میلیون است به قیمت ۲٫۵ میلیون عرضه می شود که محل ورود آنها از سیستان و بلوچستان و مرزهای غربی کشور است.
افتخاری تصریح کرد: عدد دقیقی در مورد سهم این کالاها در بازار وجود ندارد وزارت صمت عدد ۳٫۵ میلیارد را اعلام کرده و ستاد مبارزه با قاچاق کالا عدد کمتری را اعلام می کند، اما مشخص است که اراده ای برای مبارزه با این کالاهای استوک و دست دوم وجود ندارد، فعالان این حوزه این پوشاک را به صورت کیلویی به یک دهم قیمت خریداری می کنند و در اینجا به صورت دانه ای به فروش می رسانند و سود بسیار خوبی می برند.
اظهارات این فعال صنفی در حالی است که پس از گشایش نسبی که در برجام حاصل شد و با حضور برخی برندهای خارجی در ایران به صورت رسمی، به خصوص شرکت های ترک ،تولید پوشاک کشور به تکاپو افتاد و نسل جدید با شناخت سلیقه جامعه و استفاده از هنر ایرانی و طراحی توانست سهمی از بازار پوشاک هر چند اندک کسب کند. اما انحصار گراها با اسم رمز حمایت از تولید ایرانی ،انحصار را در بازار ایجاد کردند زیرا پیش از این توانسته بودند با همین شعار در خودرو ، لوازم خانگی ،آرایشی و بهداشتی به هدف خود برسند.
نان شیرین انحصار برای برخی صنایع
علی رضا ملک پور رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی ایران در سال ۹۴ که گشایش های اقتصادی حاصل شده بود و برجام نیز امضا شده بود در مصاحبه با فرصت امروز از رکود شدید در بازار می گوید و حتی به دولت پیشنهاد می دهد که از هیچ تولید کننده ای برای اجرای طرح در صنعت چرم حمایت نکند زیرا ظرفیت در این حوزه تکمیل شده است
اما ۵ سال بعد در ماه های آخر سال ۹۸ که واردات ممنوع شده بود در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم از حضور ۵۰ کارخانه تولیدی در این صنعت خبر می دهد و خواهان تخصیص ارز بیشتر برای تامین مصنوعات بازار چرم هستند.
اما امروز بهرغم ایجاد بازار انحصاری در حوزه پوشاک و نساجی و مصنوعات چرمی تولیدکنندگان در وضعیت خوبی نیستند. نمایشگاه امپکس که درسالهای قبل یکی از بزرگترین نمایشگاه های کشور با حضور شرکت کنندگان خارجی بود امسال با عدم استقبال مواجه شد و مدیران مجبور شدند که نمایشگاه خود را با پوشاک و نساجی که آنها نیز از وضعیت مشابه رنج می بردند ادغام کنند.