به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از ایرنا، ایران دارنده بزرگترین منابع هیدروکربوری جهان است و در مجموع بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان را به خود اختصاص داده است.
داشتن این ذخایر اگرچه به صورت بالقوه درآمد سرشاری برای ایران به شمار می‌رود اما می‌توان با تبدیل آن به محصولات با ارزش‌تر، درآمد بیشتری به دست آورد.
در این میان، پالایشگاه‌ها به عنوان یکی از حلقه‌ها در جریان ارزش‌آفرینی صنعت نفت، محصولاتی تولید می‌کنند که با قیمت‌هایی به مراتب بالاتر از نفت خام به فروش می‌رسند.
با تولید این محصولات علاوه بر تامین نیاز داخلی، این فرصت ایجاد می‌شود که صادرات نیز صورت گیرد.
با توجه به این مهم، با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، توجه به صنعت پالایش بیشتر شد و در مهمترین گام تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس در دستور کار قرار گرفت.
با تکمیل این پالایشگاه در ۳ فاز فیزیکی و یک فاز نرم‌افزاری، ایران از واردات بنزین بعد از بیش از ۳ دهه بی نیاز شد و در ادامه مسیر نیز به جمع صادرکنندگان وارد شد.
این در شرایطی بود که در سال‌های قبل از آن، ایران برخی محصولات پالایشی را صادر می‌کرد اما این محصولات بیشتر مربوط به فرآورده‌هایی ارزان‌تر مانند نفت کوره و نفت سفید و در حجم بسیار کمتر، گازوئیل بود.
با تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس اما ظرفیت تولید بنزین ایران به حدود ۱۱۰ میلیون لیتر در روز رسید و با توجه به اعمال سهمیه‌بندی این سوخت و کاهش مصرف داخلی، فرصت بی‌نظیر صادراتی برای بنزین ایران فراهم شد.
این در حالی بود که همزمان با خروج یک جانبه آمریکا از برجام، صادرات نفت ایران و به دنبال آن درآمدهای ارزی با کاهش رو به رو شده بود.
اما صادرات فرآورده‌های نفتی توانست تا حد زیادی از این کاهش درآمد را جبران کند.
آنگونه که وزیر نفت نیز پیش از این اعلام کرده، صادرات فرآورده‌های نفتی از ۵ میلیون تن در سال ۹۲ به ۲۳ میلیون تن در سال گذشته رسیده که نشان‌دهنده رشدی ۴۶۰ درصدی در این میان است.
صادرات فرآورده‌های نفتی فرصتی است که می‌تواند علاوه بر افزایش درآمدهای ارزی، امکان حضور فعال ایران در مناسبات منطقه‌ای را فراهم کند.
