همین تراژدی دردناک باعث شده اغلب کشاورزانی که در حوزه تولید سیب فعالیت داشتند، در آستانه ورشکستگی کامل قرار بگیرند.
کارشناسان اقتصادی، علت چنین وضعیت نابسامانی در حوزه تولید میوه را ناشی از سیاست‌های غلط دولتی در حوزه واردات و صادرات میوه و همچنین تخصیص نابجای یارانهها قلمداد می‌کنند. در حالی که برخی گروه‌های مافیایی با سواستفاده از چندنرخی‌بودن ارز و با استفاده از ارز دولتی اقدام به واردات میوه‌های لوکسی همچون موز می‌کنند، در شمالغرب کشورمان کمر کشاورزان خم شده و طاقت تحمل چنین تبعیضی را دیگر ندارد.
یکی از ابزارهای اصلی دولت‌ها در سراسر جهان برای تسهیل فرایند صادرات محصولات کشاورزی، اختصاص امتیازاتی با عنوان تشویقی به کشاورزان است؛ اما در کشور ما اغلب کشاورزان میگویند تشویقی دولتی برای صادرات به موقع و به صورت کامل اعمال نمی‌شود.
به همین دلیل، کشوری همچون ترکیه که ۲۰ درصد تشویقی نقدی برای کشاورزانش در نظر می‌گیرد، دست کشاورزان ما را از پشت بسته و به خوبی بازار کشورهای همسایه ما را در محصولاتی همچون سیب به دست گرفته است.
زمانی که خبر فساد و رانت گسترده چای دبش منتشر شد، اغلب توجهات به رقم اختلاس‌شده جلب شد؛ در حالی که در عمق قضیه، وقوع چنین فجایعی در حوزه کشاورزی، همان خنجر فساد و رانت چای دبش است که اکنون، قلب کشاورزان را نشانه گرفته است.
حال همه این موضوعات دست به دست هم داده تا خیل عظیمی از کشاورزان در شمالغرب کشور به ویژه استان ما که قطب تولید سیب به شمار می‌آید، در آستانه ورشکستگی کامل قرار بگیرند. آیا دستگاه‌های متولی همچون جهاد کشاورزی خواهند توانست با اقدامات فوری و اورژانسی، از چنین فاجعه‌ای در حوزه کشاورزی جلوگیری کند؟
