حق مسلم ما

به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل ازیدالله کریمی پور ، جمهوری خلق چین از هر دیدگاه ملت- کشوری شگفت است:

۱- با ۲/۳ میلیون نظامی دوره دیده ، بزرگترین ارتش دنیا را دارد؛

۲- نیروی احتیاطش بیش از ۲۵۰ میلیون تن است، که بیش از همه ارتش های جهان است؛ و در صورت لزوم این تعداد می تواند به ۵۷۰ میلیون نیز برسد.یعنی دهها برابر پرسنل آمریکا؛

۳- جمعیتش به زودی به رکورد ۱/۵ میلیارد خواهد رسید(اکنون بیش از ۱/۴۴ میلیارد تن). یعنی تقریبا از هر ۵ تن آدمی، یک تن چینی است؛

۴-زبانش(ماندارین) پر گوینده ترین زبان جهان است. ضریب نفوذش ۲۲/۵٪ است. تقریبا ۱/۸ میلیارد آدمی’؛

۵- با بیش از ۹/۶ میلیون کیلومترمربع پهنه، سومین و یا بیشینه چهارمین کشور وسیع جهان است.

۶- با احتمال داشتن ۲۸۰ تا ۶۱۰ کلاهک هسته ای، پس از روسیه و امریکا، توانمندترین قدرت هسته ای جهان را داراست و به اغلب احتمال دارای چندین بمب هیدروژنی است.توان تخریبی این گونه بمب، ۱۰۰۰ برابر بمب اتمی است.

ولی هیچکدام از این ها و دهها رکورد دیگر، منابع اصلی قدرت چین نیستند. نه ارتش غول پیکرش ، نه سوخو-۳۰ ها و تسلیحات هسته ایش. هیچ خردمندی و بلکه عامی، قدرت چین را در این ابزار های زهوار در رفته و دست چندم نمی پندارد. قدرت چین در جای دیگری نهفته است که همه جهانیان و چینی ها به آن آگاهند: توان تولیدی چین و رضایت ۷۵٪ مردم.

توان صادراتی چین در ۲۰۲۰، و اوج کووید- ۱۹، حدود دو برابر آمریکا بود. بیش از ۴/۲ تریلیون در برابر ۲/۳ تریلیون. بیش از ۴ برابر ژاپن؛ چین بزرگترین صادر کننده کالا و خدمات بوده و برای ۹۰٪ کشور، برترین شریک بازرگانی است؛ از جمله برای آمریکا.

توان رفاهی مردم چین طی ۲۷ سال اخیر چند برابر شده و باعث رضایت ۷۵٪ شهروندانش شده است.ولی با این همه در کمال فروتنی خود را ابرقدرت ندانسته، بلکه رسیدن به این مهم را به دستکم ۳۰ سال آتی سپرده اند.

لطفا ۵/۶ تریلیون دلار توان تولیدی داخلی- صادراتی چین، با توان ۵۷ میلیارد دلاری صادراتی جمهوری اسلامی مقایسه شود . چیزی حدود ۱۰۰ برابر. این در حالی است که تا ۱۹۷۹- ۸۰، صادرات این دو کشور تقریبا برابر بود. تفاوت GDP های دو کشور نیز، تا ۲۰۱۹، دستکم یک(ایران) به حدود ۱۵ بوده است.

به گمانم‌ حکومت جمهوری‌اسلامی، مردم را باید ترغیب نماید که همگی با هم بسرایند: کسب بازار جهانی، حق مسلم ما است.

به گمانتان دستیابی به رهبری جهان و تشکیل حکومت جهانی، هنوز برایمان زود نیست؟