بر اساس آمارهای منتشر شده توسط کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) تا اواسط سال ۲۰۲۳، ایران و ترکیه به ترتیب با میزبانی ۳,۴۴۳,۵۲۲ و ۳,۳۶۸,۹۷۶ پناهجو، در صدر کشورهای پذیرای پناهجویان قرار دارند. این دو کشور بیشترین تعداد پناهجویان را در سطح جهان تحت نظارت این کمیساریا در خود جای داده‌اند.
به گزارش یازاکو به نقل از عصر ترکیه، ایران، به عنوان بزرگترین میزبان پناهجویان، با بیش از ۳.۴ میلیون پناهجو، با چالش‌های جدی روبرو است. بیشتر این پناهجویان از افغانستان به ایران پناه آورده‌اند. حضور گسترده پناهجویان افغانی در ایران به مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دامن زده است. برخی از مشکلات شامل افزایش نرخ بیکاری، فشار بر سیستم‌های آموزشی و بهداشتی، و تنش‌های اجتماعی بین پناهجویان و جامعه میزبان می‌باشد.
ترکیه نیز با میزبانی بیش از ۳.۳ میلیون پناهجو، چالش‌های خاص خود را دارد. این کشور به ویژه پس از بحران سوریه، مقصد اصلی پناهجویان سوری بوده است. حضور گسترده سوری‌ها در ترکیه منجر به مشکلات اقتصادی و اجتماعی شده است. از جمله این مشکلات می‌توان به فشار بر بازار کار، افزایش هزینه‌های دولتی برای خدمات عمومی، و برخی تنش‌های اجتماعی و فرهنگی بین پناهجویان و شهروندان ترک اشاره کرد.
کشورهای دیگر که در این فهرست قرار دارند شامل آلمان با ۲,۵۰۹,۵۰۶ پناهجو، پاکستان با ۲,۰۸۰,۵۰۱ پناهجو، اوگاندا با ۱,۵۱۲,۶۸۱ پناهجو، روسیه با ۱,۲۴۹,۳۴۲ پناهجو، لهستان با ۹۸۹,۸۷۷ پناهجو و بنگلادش با ۹۶۱,۸۰۱ پناهجو می‌باشند. هر یک از این کشورها نیز با چالش‌های مشابهی در مواجهه با جریان‌های گسترده پناهجویان روبرو هستند
در حالی که میزبانی از پناهجویان نشان‌دهنده تعهد انسانی این کشورها است، اما نباید از چالش‌ها و مشکلات ناشی از این وضعیت غافل شد. این مشکلات نیازمند راه‌حل‌های جامع و همکاری‌های بین‌المللی برای کاهش فشار بر کشورهای میزبان و بهبود شرایط زندگی پناهجویان است.
