به گزارش پایگاه خبری یازاکو، مجسمه سازی یکی از رشته های هنری است که هنرمند با صبری وصف ناپذیر گِل و سنگ را در قالبی زیبا طرح می زند و آنچه در ذهنش جان دارد، چون جامه ای به تن سنگ و گِل می پوشاند.
تبریز، مهد هنر است و از هرچه که شنیده ایم و دیده ایم، نشانه ای در تبریز است؛ این خاک زرخیز هنرپرور، چه بسیار هنرمندانی را پرورده و به جامعه ایران و حتی جهان تحویل داده و نامش در اقصا نقاط عالم بر زبان هاست و همین دلیل، بهانه ای برای برگزاری سمپوزیوم ها، نمایشگاه ها، همایش ها و دیگر برنامه های هنری در تبریز است.
اینبار نیز سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری تبریز، میزبان چهارمین سمپوزیوم ملی مجسمه سازی است؛ ۲۴۲ نفر ازهنرمندان به واسطه فراخوان این سازمان تمایل خود را برای شرکت در این برنامه هنری اعلام کردند؛ متعاقب آن، هیات داوران آثاری را از میان آنها برگزیده و جهت شرکت در مرحله نهایی معرفی کردند. پس از طی این مراحل، سمپوزیوم آغاز به کار کرد و ۷ نفر از هنرمندان تبریزی و شهرهای مختلف و ۵ نفر نیز در بخش دانشجویی و جنبی برای شرکت در مرحله نهایی حضور یافتند.
جالب ترین بخش این سمپوزیوم موضوعِ آن است که اختصاص به کودکان دارد و با محوریت کودک و خلاقیت برگزار می گردد. به عبارتی دیگر، این بار تبریز در راستای تحقق شعار شهر دوستدار کودک، برنامه های هنری خود را نیز در همین مسیر طرح و اجرا می کند. موضوع انتخابی از سوی هنرمندان نیز به زیبایی توصیف گر دنیای کودکی و قصه هایی است که پاکی و بی ریایی بچگانه را انعکاس می دهد.
عمار الیاسی دانشجوی مجسمه سازی دانشگاه هنر تهران، شرکت کننده بخش دانشجویی این سمپوزیوم و اهل سنندج، در خصوص اثر انتخابی خود گفت: من در این سمپوزیوم، تصمیم به خلق مجسمه شازده کوچولو را دارم و دلیل انتخاب آن نیز، به خاطرات کودکی همه ما باز می گردد؛ این اثر می تواند مشوق کودکان برای آشنایی با ادبیات جهان باشد. از طرفی در تاریخ ما تاثیر گذاری کودکان بسیار کم است و اگر هم هست، ناشناخته مانده است.
وی در زمینه شرایط برگزاری سمپوزیوم نیز اظهار داشت: تاریخ تبریز و آوازه آن برای همگان روشن است و من از بودن در این شهر به خود می بالم.
آیدا میرزایی از دیگر شرکت کنندگان دانشجویی در این سمپوزیوم نیز، دانشجوی دانشگاه هنر تهران و اهل تهران است و با اثر پیله تن، مشغول فعالیت در این سمپوزیوم است؛ وی در خصوص اثر خود گفت: پروانه جزو زیباترین موجودات در تصورات کودکان است و همین امر موجب شد تلفیق چهره انسان و پروانه، موضوع اثر من باشد.
وی درباره برگزاری سمپوزیوم نیز تصریح کرد: اتفاق خوبی است که تبریز نسبت به هنر و شاخه های مختلف آن، توجه نشان می دهد و ما از حضور در این سمپوزیوم خوشحالیم. اما به نظر می رسد که ظرفیت های تبریز کهن، بیشتر از این باشد.
جعفر رضازاده، هنرمند تبریزی در خصوص اثر خود توضیح داد: رابطه بین مادر و فرزند، یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین روابط انسانی است و همین زیبایی، الهام بخش اثر من شده و در ذهنم شکل گرفت. این اثر به صورت انتزاعی، تداعی مادر و فرزندی است که یکدیگر را در آغوش گرفته اند.
این هنرمند اهل تبریز از برگزاری چهارمین سمپوزیوم ملی مجسمه سازی در تبریز، ابراز خوشحالی کرد و خاطرنشان کرد: تبریز شهر هنرپروری است که در تاریخ هنر ایران، جایگاه ویژه ای دارد و وقوع چنین رویدادی، لایق و شایسته تبریز است.
چهارمین سمپوزیوم مجسمه سازی، با ۱۲ اثر ماندگار برای تبریز خاتمه یافت و نفرات برتر آن، مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفتند. یکی از آثار نیز به نام دعوت، به عنوان اثر برگزیده معرفی و تقدیر ویژه ای از آن به عمل آمد.
آنچه که در جایگاه محصول این سمپوزیوم و سمپوزیوم های پیش از این باید مورد توجه قرار گیرد، آثار هنری ارزشمندی است که تبریز به دست آورده و در نقاط مختلف شهر عرضه شده اند. آثار این دوره نیز در پارک مادر و کودک تبریز نصب شده و به نمایش گذاشته می شوند.
