یازاکو؛ میرقاسم بنی هاشمی – عملیاتهای نظامی و پیشرویهای سریع گروه های مسلح ضد دولت بشار در دو هفته اخیر سوالات مهمی را در برداشته؛ چرا این عملیاتها در این مقطع آغاز شد و چگونه این پیشرویها حاصل گردید. چه سناریوهایی در خصوص آینده بحران سوریه و نیز موقعیت جمهوری اسلامی متصور است. در پاسخ نکاتی چند؛
۱. چنانچه در یک دهه اخیر، وضعیت میدان و دیپلماسی سوریه را قدرتهای منطقه ای و جهانی رقم زده اند، در آینده نزدیک نیز تحولات سوریه، سرنوشت دولت بشار و نیز موقعیت معارضان تحت تاثیر توانمندیها، استراتژی تهاجمی یا تدافعی و نیز اهداف منطقه ای آنها خواهد بود.
۲. روندها، رخدادها و تغییرات ژئوپلیتیک جهانی و منطقه ای تاثیر جدی بر انگیره و عملکرد گروه های مسلح علیه جبهه مقاومت داشته است. گرفتاری بزرگ روسیه در باتلاق اوکراین، تلفات انسانی و خسارات نظامی و اقتصادی بزرگ روسها، جنگهای غزه و لبنان، و منازعات محدود ایران- اسرائیل و ریسکهای محتمل آن، تضعیف توانمندیهای حزب الله در جنگ با صهیونیستها، عملیاتهای مستمر و گسترده اسرائیل علیه نیروهای مقاومت در سوریه، انجماد بحران پس از گفتگوهای آستانه بین ایران، روسیه و ترکیه و پراکندگی نیروهای مقاومت، تاثیری تعیین کننده بر آغاز عملیاتهای نظامی معارضان و نیز پیشروی برق آسای آنها داشته است.
۳. در این تحولات معادله دوستان و دشمنان دچار تحول مشخصی شده است. نزدیکی ملموسی بین اهداف معارضان، منافع و اهداف آمریکا، ترکیه، قطر و اسرائیل و حتی عربستان دیده می شود. هر چند نانوشته و ناخواسته هم باشد. اروپا نیز به شدت در صدد فشار بر ایران و کاهش نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی میباشد. مثلا نوع مواجه گروه های مسلح کردی با معارضان و ارتش سوریه که به نفع شورشی هاست، یا نقش اوکراین.
۴. با توجه به ضعف شدید قدرت نظامی ارتش سوریه، و تغییر توان و موقعیت گروه های مقاومت، آینده سوریه بیشتر به استراتژی نظامی و امنیتی روسها وابسته خواهد بود. تعلل روسها و یا ناتوانی آنها در حمایت از دولت بشار در این بحران، روند تحولات میدانی را به نفع گروه های شورشی پیش خواهد برد و چه بسا پیشرویها در آینده ای نزدیک به دروازه های دمشق برسد.
۵. معارضان به لحاظ استراتژی عملیاتی مثلا همگرایی نظامی، تجهیزات و توانمندیها و نیز روش و نوع رفتار و برخورد با اسرا یا مردم در مناطق آزاد شده کاملا متفاوت به نظر میرسند و این آمادگی‌ها با کمک متحدین منطقه ای مانند ترکیه و قطر از چند سال گذشته آغاز و برای چنین عملیاتی کاملا آمادگی داشته اند.
