به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از الجزیره، تحلیلگران اعتقاد دارند که خروج روسیه از کشور سوریه بعد از بشار اسد بیشتر یک حرکت استراتژیک برای تقویت قوای مسکو در شرق لیبی بوده است.
از زمان سقوط بشار اسد، دولت روسیه تاسیسات و تجهیزات خود را از سوریه خارج کرده که این امر موجب انتشار تحلیلهای ضد و نقیض از سوی رسانههای غربی شده است ولی همین تحلیلگران به طور کلی بر این موضوع توافق دارند که از دست دادن سوریه از نظر مادی برای روسیه اهمیت چندانی نخواهد داشت.
به عقیده تحلیلگران، کرملین میخواهد جایگاه خود را در سرتاسر دریای مدیترانه و آفریقا حفظ کند که طی یک دهه گذشته ایجاد شده است.
در طول جنگ سوریه، روسیه در صحنه های بسیاری از دولت بشار اسد حمایت نظامی و دیپلماتیک کرد و به این منظور یک فرودگاه و پایگاه هوایی در حمیمیم ایجاد کرد و پایگاه دریایی خود را در طرطوس گسترش داد.
با به قدرت رسیدن تحریر الشام، آینده این پایگاهها نامشخص شده و گزارشها حاکی از آن است که روسیه تا حدی نیروهای خود را خارج کرده است.
لیبی، جایی که روسیه قبلاً در آن حضور دارد، به عنوان تنها جایگزین عملی در صورتی که روسیه تصمیم به خروج تمام یا برخی از نیروهای خود از سوریه بگیرد، پذیرفته شده ولی باید دید واکنش ناتو به افزایش ناگهانی نظامیان روسیه در شمال آفریقا چه خواهد بود.
«اولگ ایگناتوف»، تحلیلگر امور بینالمللی اعتقاد دارد که حضور روسیه در آفریقا از طریق مواضعش در سوریه و لیبی از حدود سال ۲۰۱۷ هدف برنامه ریزان کرملین بوده و حالا چیزی که روسیه برای آن تلاش کرده قابل تسلیم شدن نیست.
ایگناتوف گفت: «روسیه آفریقا را به عنوان یکی از عرصههای اصلی رقابت بین قدرتهای جهانی میبیند که عمدتاً از طریق پیمانکاران نظامی تحت کنترل کرملین به نام سپاه آفریقا یا همان واگنر سابق حضور نظامی خودش در آفریقا را حفظ میکند.
در حال حاضر، نیروهای سپاه آفریقا از دولتهای مالی، بورکینافاسو و نیجر حمایت میکنند که همگی پس از کودتای اخیر روابط خود را با غرب قطع کردند.
ایگناتوف گفت: «درست است که نفوذ قدرتهای غربی در این قاره ممکن است در حال کاهش باشد، اما حضور سایرین، مانند چین و ترکیه در حال افزایش است.
ایگناتوف به الجزیره گفت که افراد حاضر در کرملین به طور حتم به سوریه یا لیبی به عنوان یک پایگاه استراتژیک نگاه میکنند ولی در حال حاضر لیبی اولویت دارد.
«اناس الگوماتی» از موسسه صادق شهر طرابلس اعتقاد دارد که لیبی چیزی منحصر به فرد را به روسیه میدهد که همان جای پای محکم در شمال آفریقا و نزدیک به مدیترانه و اروپا که داشتن چنین پایگاه استراتژیکی برای روسیه بسیار عالی به نظر میرسد ولی لیبی درگیر جنگ داخلی است که استقرار ارتش روسیه میتواند آن را پیچیده و مختل کند.
لیبی از زمان انقلاب خود در سال ۲۰۱۱ ثبات چندانی نداشته است. این کشور توسط دو دولت اداره میشود که هر دو از سوی منتقدان متهم به عدم مشروعیت هستند ولی هیچ کدام حاضر به تسلیم شدن در زمان برگزاری انتخابات ملی نیستند.آخرین انتخابات پیشنهادی در ساعت یازدهم دسامبر ۲۰۲۱ شکست خورد.
در شرق، دولت ثبات ملی (GNS)، به رهبری خلیفه حفتر و در غرب، دولت وفاق ملی قدرت را در اختیار دارند و حالا استقرار روسیه در شرق به نفع حفتر خواهد شد.
به گفته تحلیلگرانی مانند «طارق مگریسی» از شورای روابط خارجی اروپا، ایجاد یک مرکز نظامی بزرگ روسیه در شرق لیبی به حفتر صدایی بلندتر در مذاکرات صلح احتمالی به میانجیگری سازمان ملل خواهد داد.
مگریسی با تشریح اینکه چگونه قدرتهای غربی تلاش میکنند تا حفتر را از روسیه دور کنند، گفت: «اگر روسیه بهطور کامل به سمت شرق متمایل شود، حفتر میتواند تقریباً هر کاری را که میخواهد انجام دهد.»