شعار « کوچکترین متحد متفقین» آشوریها در جنگ جهانی اول، و امروز، بیان « اکراد تنها متحد آمریکا در خاورمیانه»

یازاکو، توحید ملک زاده – جنگ جهانی اول گرچه بین دول بزرگ اروپایی، عثمانی و روسیه درگرفت ولی شگرد اصلی دول متفق( روسیه، انگلیس و فرانسه) برای شکست عثمانی استفاده از اقلیتهای ارمنی و نسطوری مسیحی مشرق زمین و در قلب دنیای اسلام بود.
از اوایل قرن نوزدهم میسیونرهای مذهبی اروپایی-آمریکایی با بسیج تمام امکاناتشان توانستند عنان مسیحیان شرق را در دست گیرند تا بتوانند بعدها از آنها استفاده کنند. تحرکات ارامنه علیه عثمانی با تحریک مستقیم اروپائیان و کمک لجستیکی روسیه سبب شد تا عثمانی در شرق خود به ضعف گراید. در جنگ جهانی اول نسطوری های عثمانی و سپس سریانی های آذربایجان که از سوی میسیونرها و مورخین اروپایی آشوری نامیده شدند وارد شدیدترین درگیری ها با ترکان آذربایجان و عثمانی شدند. افسران رده میانی اروپایی اینان را متحد کوچک خود نامیدند و آشوری ها هم اینرا باور کردند. اشتباهات استراتژیک پی در پی مارشیمون ، پطروس و سورمه در کشتار اهالی آذربایجان و ایجاد فجایع جیلولوق سبب شد تا این قوم تا مرز انقراض هم برود و امروزه هنوز هم که هنوز است نتوانستند در این کوران حوادث کمر خود را راست کنند. دهها کتاب در مورد متحد بودن با متفقین نوشتند، برای دست و پا کردن یک وطن مستقل در غرب آذربایجان و شمال عراق به کنفرانس صلح پاریس هیئت ها فرستادند ولی نشد که نشد. کسی اهمیتی به این به اصطلاح متحد کوچک نداد. آنان موقع برگشت به روستاهایشان در اورمیه و سلماس هم نمی توانستند در چشم همسایگانشان نگاه کنند و سالها در انزوا زیستند، املاکشان رفت و در فقر نسبی زندگی کردند.
حال مثل اینکه تاریخ در حال تکرار است. این بار علاوه بر اروپائیان، تعدادی از درس خوانده های اکراد عشایر نیز سرمست از خروج نیروهای ایران و متحدینش از سوریه، با افتخار خود را تنها متحد آمریکا در منطقه اعلام کرده و در این اوضاع پیچیده سوریه و عراق، منتظر معجزه ای دوباره در منطقه هستند که با خامی مجلس آن زمان ترکیه و با دستان آمریکا در شمال عراق رقم خورد.
نقش نخبگان هر قوم در صعود و سقوط آن قوم یک سرفصل مهم در فلسفه تاریخ است. بیان کردن اتحاد اکراد با آمریکا در ۲۰۲۵م، تکرار اتحاد نافرجام قوای مسلحه مسیحی غرب آذربایجان در ۱۹۱۸م با روسیه و اروپا می باشد که به خیر ختم نشد.
آیا تاریخ تکرار می شود؟
آیا در سایه این اتحاد خود خوانده، شهرهای منطقه شار خواهد شد تا شارنامه ای برای آنها نوشته شود؟
جواب آن برای همه مشخص است ولی چرا برای نویسندگان و تئوریسین های آن قوم مشخص نیست مساله ایست که باید مردم از این نخبگانشان بپرسند….