یازاکو، محمد فرج پور باسمنجی_ امروز ۲۹ بهمن چهل و هفتمین سالروز قیام مردم تبریز علیه دودمان پهلوی است. چند نکته قابل تامل و یاد آوری است.
۱/ قیام تبریز برخلاف قم که روحانیون بودند اقشار مختلف مردم بود. یعنی قیام تبریز خودجوش و برخاسته از اراده مردمی شریف و آزاده خواه ودر جهت تغییر مسیر کشور بسوی آرمانهای ایده آل-توسعه و پیشرفت بیشتر و حاکمیت واقعی احکام اسلامی بود.که بررسی تحقق این اهداف درنزدیک به نیم قرن پس از انقلاب تا اندازه ای عیان و تشریح ابعاد آن مجالی بیشتر می طلبد.
۲/ اولین شعارهای مردمی مرگ بر شاه و حمله به مراکز سینمایی، هنری، بانکی و دولتی در بین تمام شهرها از تبریز آغاز شد. مجسمه های شاه یکی پس از دیگری پایین کشیده شدند…
۳/ پرویز راجی سفیر وقت ایران در شامگاه ۲۹ بهمن در لندن نوشت: با قیام تبریز و آذربایجان پهلوی رفتنی شد.
۴/ تبعات و تاثیرات این قیام در تداوم چهلمین های شهدای ۲۹ بهمن در شهرهای بزرگ به ۲۲ بهمن ختم شد و این اتفاق عیانی است که همه به آن معترفند.
۵/ هرسال رهبر انقلاب در آستانه قیام ۲۹ بهمن، تبریز و آذربایجان را با عناوین جدیدی و مطابق واقعیت های خاصی بیان می کند و آذربایجان و تبریز را پرچمدار آزادی ایرانیان و حافظ یکپارچگی و دوام ایران توصیف می کند. انتظار افکار عمومی این است که این خطه با توجه به نقش بی بدیل تاریخی در عمران و آبادانی و پیشرفت و توسعه سرآمد همه مناطق باشد و سر ایران بودن و پرچم آزادی ایران را در دست داشتن و صف اول مبارزه با استعمار روس و نقش لشکر خط شکن آن در سد راه تجاوز ۸ سال جنگ، باید با امتیازات بیشتر ملی در همه زمینه ها مواجه میشد که متاسفانه نشده است. با این وصف سهم آذربایجان در توسعه نزدیک به ۵ دهه پس از انقلاب در همه زیر ساخت‌ها با توجه به نقش تاریخ ساز آن باید دوچندان میشد.که همه می‌دانیم نشده است.
۶/ بودجه استانی سال های پس از انقلاب کشور نشان میدهد که اعتبارات استان های فارس نشین مرکزی از بودجه استان های ترک نشین آذربایجان شرقی، غربی اردبیل، زنجان و همدان خیلی بیشتر بوده است و این تبعیض های آشکار در کنار تبعیض های پنهان در حوزه فرهنگ و هنر برای ده‌ها میلیون ترک اصیل ایرانی قابل قبول نیست. نتایج بررسی توسعه یافتگی مناطق نشان میدهد در قبل از انقلاب، استان مهم و زرخیز آذربایجان شرقی در شاخص های توسعه یافتگی پس از پایتخت قرار داشت. تبریز دومین شهر بزرگ، اقتصادی و صنعتی و پرجمعیت کشور بود.
متاسفانه بررسی نتایج توسعه یافتگی تبریز و آذربایجان شرقی در ۴۷ سال اخیر نشان میدهد شاخص کلی توسعه این استان و مرکز مهم آن از رده دوم به رده های هفتم و هشتم و در برخی شاخص ها به دو رقمی در بین استانها و شهر های بزرگ تنزل کرده است.
۷/به نظر می رسد علاوه بربی توجهی های ملی، نبود تفکر سیستمی، کم رنگ شدن سهم این منطقه در لیدری و بدنه کارشناسی وزارتخانه ها و سازمان‌ها دولتی، گسست حضور مردان توانمند آذربایجانی در حوزه های مختلف و جولان مدیران غیربومی و غیرمتخصص و نمایندگان کم بضاعت و تبعیض های پنهان مزید علت بیشتر باشد.
۸/با این حال ضمن مباهات به نقش برجسته تبریز و آذربایجان در تحولات ملی، مشروطه و انقلاب، یاد و نام مبارزان راه حق ،شهدا و منادیان حفظ تمامیت ارضی کشورمان از جنگهای ایران و روس،ایران و عثمانی و همچنین ازمشروطه ،ستارخان و باقرخان، سرداران و سالاران ملی و از فکوری تا باکری، قهرمانان جنگ تحمیلی، در اعصار مختلف تاریخی را گرامی می‌داریم، افتخار می‌کنیم، ارج می نهیم و درود می فرستیم.
