به گزارش یازاکو به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی تبریز، محمد نژاد کاظم در این نشست ضمن قرائت ابیاتی از دیوان پروین اعتصامی، در وصف او گفت: پروین اعتصامی از جمله شاعرانی است که با کوتاهترین بیتها، جملات و کلمات، میتواند مفاهیم عمیقی را به مخاطب انتقال دهد.
صمد رحمانی، استاد ادبیات، در وصف پروین اعتصامی اظهار کرد: پروین در سال ۱۲۸۵ چشم به جهان گشود. سال ۱۳۸۵ بسیار سال خاصی است؛ چرا که این سال مصادف است با انقلاب مشروطه ایران، تولد استاد شهریار، تولد صباحی گنجهای و تولد یحیی آرینپور.
وی ادامه داد: شاعر زن در ادبیات ایران انگشتشمار است. از جمله آنها پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی هستند. حتی با وجود اینکه پروین و فروغ بسیار با یکدیگر مقایسه میشوند، اما به دلیل تفاوت در سبک این دو میتوان رابطه این دو شاعر را رابطه مادر فرزندی عنوان کرد. تفاوت بین این دو شاعر در خانهای است که در آن بزرگ شدهاند. در حالی که فروغ در خانوادهای بزرگ شده بود که پدرش نظامی و مخالف مطالعه وی بود، پروین در خانهای بزرگ شد که پدرش یوسف اعتصامی مترجم متبحری بود که زمینهساز ورود وی به ادبیات شد. پروین به دلیل ارتباط پدرش با شاعران و نویسندگان برجسته آن زمان توانست از کودکی شعر بسراید.
باقرزاده؛ ادبیاتپژوه با طرح سوال که “آیا پروین زبان زنانه ندارد؟ یا به زبان زنانه حرف نزده است؟” گفت: پروین درباره زنان صحبت کرده است. او جایی که احساس میکند دید درستی در جامعه نیست و زنان در جایگاه درستی نیستند، از مکانیسم دفاعی استفاده میکند. پروین شالوده و محور عالم را در اشعار خود، زن تلقی میکند. پروین برای تشریح وضعیت تحقیر زنان جامعه واکنشهای جدی در اشعار خود نشان داده و هیچگاه سکوت نکرده است.
باقرزاده در تشریح منظرههای اشعار پروین گفت: پروین در مناظرههایش بسیار هوشمندانه نقد میکند. او حتی نقدهای سیاسی را بسیار خاص در قالب مناظره و جانبخشی به اشیا انجام میدهد. او واکنشهای جبرانی در شعرهایش دارد.
وی با بیان اینکه حکایتهای پروین اعتصامی دارای ویژگیهای روانشناسی هستند، افزود: او حداقل ۲۰ حکایت دارد که شخصیتهایش دچار فرافکنی هستند. حکایاتی مثل ‘دزد و قاضی’ و ‘سیر و پیاز’ از جمله اینها هستند. همچنین برخی شخصیتهای حکایات پروین با وجود ویژگیهای دیوانگی، بسیار عاقل و خردمند هستند که بسیار تند نقد میکنند.
باقرزاده خاطرنشان کرد: پروین اعتصامی با وجود اینکه وفات یافته، اما همیشه اسم او بر سر زبانها است و این نشانگر میزان تأثیرگذاری او در ادبیات ایران است.