به کزارش یازاکو، وبگاه تایمز هایر اِجوکِیشِن در گزارشی آورده است: اَبَرقدرت‌های علم افت‌وخیز دارند، رشته‌های دانشگاهی از چشم می‌افتند و اِچ ایندِکس (معیاری برای سنجش تأثیر علمی یک پژوهشگر) دچار نوسان می‌شود؛ اما شهرت دانشگاه مسلماً موضوعی متفاوت است.
برای بسیاری از دانشگاه‌ها، رتبه‌بندی اعتبار جهانی تایمز هایر اِجوکِیشِن (آموزش عالی تایمز/ Times Higher Education) هنوز شاخصی است که اطلاعاتی مفید درباره مؤسساتی ارائه می‌دهد که دانشگاهیان فکر می‌کنند در تدریس و پژوهش برتر هستند و بنابراین ممکن است به عنوان بهترین مکان برای کار، پژوهش و مطالعه در نظر گرفته شوند.
در سال جاری میلادی، دانشگاه هاروارد برای چهاردهمین سال متوالی در رتبه‌بندی شهرت تایمز هایر اِجوکِیشِن قرار دارد. با فاصله کم پس از آن، مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و دانشگاه آکسفورد در رتبه دوم قرار دارند. در میان ۱۰ دانشگاه برتر، دانشگاه استنفورد به صورت مشترک با دانشگاه کمبریج رتبه چهارم، دانشگاه پرینستون رتبه هفتم، دانشگاه تسینگ‌هوآ در چین رتبه هشتم، دانشگاه یِیل رتبه نهم و دانشگاه توکیو در ژاپن رتبه دهم را کسب کردند.
در شرایط فعلی، موضوع شهرت دانشگاه‌ها صحیح نیست؛ اما نمی‌توان آن را نادیده گرفت. این شهرت نقشی مهم در جذب دانشجویان خارجی ایفا می‌کند که شهریه آن‌ها به تقویت وضعیت مالی نابسامان مؤسسات آموزشی کمک می‌کند. شهرت می‌تواند در سال ۲۰۲۵ میلادی ارزشی بسیار زیاد به اندازه تفاوت بین ورشکستگی و بقای برخی از دانشگاه‌های جهان داشته باشد.
