به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، اما بعد از گذشت چند دهه از انقلاب اسلامی همچنان فریاد عدالت خواهی بلند است. مسعود پزشکیان نماینده مردم تبریز در مجلس انقلابی، روز گذشته در جلسه علنی گفت “ما در جامعه ای زندگی می‌کنیم که بی عدالتی در اقتصاد، سیاست، قومیت و فرهنگ وجود دارد و انکار ناپذیر است”.
امروز صدای فریاد خواهی طبقه فرودست جامعه بیش از هر طبقه ی دیگر بلند است و این طبقه همچنان عدالت وبرابری را تمنا می کند.
بخش بزرگی ازطبقه متوسط نیز که طی سال‌های گذشته طبق آمارها ریزش داشته است وبه طبقه پایین جامعه اضافه شده، در حقیقت جمعیت طبقه فرودست جامعه ایران را چندین برابر افزایش داده است.
حالا این طبقه در آستانه انتخابات ۱۴۰۰؛ خاستگاهی برای شعارها و وعده های پوپولیستی نامزدهای انتخاباتی شده است.
وعده هایی مانند وام ۵۰۰میلیونی ازداواج/ افزایش یارانه نقدی به ۴۵۰ هزار تومان/ کاهش هزینه درمانی تا ۵۰ درصد/ ایجاد سالانه یک میلیون شغل /تورم تک‌رقمی/ مجبور شدن آمریکا به برداشتن کل تحریم ها/ اینترنت رایگان برای دهک‌های پایین جامعه؛ اینها تنها بخش کوچکی از وعده ها و شعارهای نامزدهای ریاست جمهوری است که طبقه پایین وفرودست جامعه را هدف قرار داده است.
امروز اگرچه برخی طیف های سیاسی همچنان برای طبقه فرودست جامعه شعارهای جذابی فریاد می زنند تا از آنها کولی بگیرند اما فقرِ این طبقه یک روز در نمایی خطرناک‌تر خود را نشان خواهد داد ودامان همه را خواهد گرفت.
به عبارتی روشن تر؛ اگر امروز به خاطر فقر ونابرابری در جامعه ایران، محرک های موثر بر توده ها در دستان نامزدهایی قرار گرفته است که شعارهای عوامانه وپوپولیستی سر می دهند، باید حواس شان باشد که رفتار طبقه فرودست جامعه متغیر است و این محرک ها هر لحظه می تواند قهرمان را تغییر دهد.
به قول گوستاو لوبون در کتاب روانشناسی توده ها “توده به آسانی جلاد از آب در می‌آید و به همان آسانی هم شهید می‌شود.”
طبقه فرودست جامعه اگر امروز برای سبد رای، به میل وهمراه شما عمل می کند، در عین حال برای هر لحظه این کشور مانند ” آتش زیر خاکسر” می ماند. این طبقه، طبقه ای بی قرار است؛ در چارچوب نیست وعصیان گر است. هر رای که از آنها می‌ستانید یادتان باشد که چه وعده وشعارهایی داده اید. طبقه فرودست جامعه ایران، طبقه بی قراری است که نمی‌توانید منافع چهار سال آینده خود را با کولی گرفتن مدام از آنها تضمین کنید.
گیرم یارانه طبقه فرو دست جامعه را از ۴۵ هزار تومان به ۴۵۰ هزار تومان افزایش دهید. کولی گرفتن از طبقه ای که محتاج این پول ناچیز و کم ارزش در وضعیت فعلی اقتصاد تورمی ایران است چه ارزش ولذتی برای شما دارد؟
کاش از خشم توده نمی ترسیدید و شعارهایتان را واقعی تر بیان می کردید. شعار می دادید یارانه ها را حذف و به جای آن درهای سرمایه گذاری شرق وغرب را بر روی جامعه باز خواهید کرد تا ما نیز مانند کشورهای برخوردار وتوسعه یافته با اشتغال پایدار و بدون وابستگی به دولت ها تامین معاش می کردیم.
آن گاه اگر هم شهامت دارید کمی هم از آزادی ، محیط زیست و حقوق زنان سخن بگویید و نگران پذیرش یا عدم پذیرش این شعارها از سوی طبقه فرودست جامعه نباشید.
