به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از حریت بر اساس گزارش SIPRI که در ۱۰ مارس منتشر شد، ترکیه یازدهمین صادرکننده بزرگ سلاح در جهان در سال ۲۰۲۴ است.
امارات متحده عربی با سهم ۱۸ درصدی بزرگترین بازار صادرات تسلیحات ترکیه بوده و پس از آن پاکستان با ۱۰ درصد و قطر با ۹٫۹ درصد قرار دارند.
سهم این کشور در واردات تسلیحات جهانی ۳۳ درصد از ۱٫۷ درصد در سال ۱۹-۲۰۲۵ به ۱٫۱ درصد در سال ۲۰۲۰-۲۰۲۰ کاهش یافته است.
اسپانیا بزرگترین تامین کننده تسلیحات به ترکیه با سهم ۳۴ درصدی از کل واردات تسلیحات این کشور بود. ایتالیا و آلمان به ترتیب با ۲۴ درصد و ۱۸ درصد دومین و سومین تامین کننده بزرگ بودند.
بر اساس گزارش SIPRI، ایالات متحده جایگاه خود را به عنوان برترین صادرکننده تسلیحات در جهان تثبیت کرد و ۴۳ درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص داد و بسیار جلوتر از دومین کشور بزرگ، فرانسه، که ۹٫۶ درصد را به خود اختصاص داد.
این گزارش خاطرنشان کرد که حجم کلی انتقال تسلیحات در سطح جهان تقریباً در همان سطح ۲۰۱۵-۲۰۱۹ و ۲۰۱۰-۲۰۱۴ باقی مانده است، اما ۱۸ درصد بیشتر از سال های ۲۰۰۵-۲۰۰۹ بوده است.
بر اساس این گزارش، با واکنش دولتها به حمله روسیه به اوکراین و عدم اطمینان در مورد آینده سیاست خارجی ایالات متحده، واردات تسلیحات اروپایی به طور کلی بین دورههای مشابه ۱۵۵ درصد افزایش یافت.
کشورهای ناتو در اروپا واردات تسلیحات خود را در پنج سال گذشته بیش از دو برابر کردند که بیش از ۶۰ درصد آن خرید تسلیحات آمریکایی بود.
متیو جورج، مدیر برنامه برنامه انتقال تسلیحات SIPRI گفت: «ارقام جدید انتقال تسلیحات به وضوح نشان دهنده تسلیح مجدد کشورهای اروپایی در واکنش به تهدید روسیه است.
اوکراین در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۴ به بزرگترین واردکننده تسلیحات بزرگ جهان تبدیل شد و واردات آن در مقایسه با سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ نزدیک به ۱۰۰ برابر افزایش یافت.
حداقل ۳۵ کشور پس از تهاجم تمام عیار روسیه در سال ۲۰۲۲ به اوکراین تسلیحات ارسال کردند و تحویل قابل توجهی بیشتر در حال انجام است. اوکراین ۸٫۸ درصد از واردات تسلیحات جهانی را در سالهای ۲۰۲۰-۲۰۲۰ دریافت کرد.
بیشتر تسلیحات عمده عرضه شده به اوکراین از ایالات متحده (۴۵ درصد) و پس از آن آلمان (۱۲ درصد) و لهستان (۱۱ درصد) بوده است.
هند دومین واردکننده بزرگ تسلیحات در جهان بود و واردات آن منعکس کننده تهدیدات درک شده از سوی چین و پاکستان است. با این حال، بر اساس گزارش SIPRI، واردات آن بین سالهای ۲۰۱۵-۱۹ و ۲۰۲۰-۲۴ ۹٫۳ درصد کاهش یافته است.