به گزارش یازاکو، اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، نتایج پایش ملی محیط کسب و کار کشور را به صورت فصلی منتشر می‌کند. این گزارش، ارزیابی فعالان اقتصادی را در مورد عوامل موثر بر فعالیت آنها منعکس می‌کند؛ البته عواملی که معمولا خارج از کنترل آنها قرار دارد.
پارلمان بخش خصوصی، نتایج پایش خود را از محیط کسب و کار در زمستان ۱۴۰۳ منتشر کرده است که نمره کشوری این شاخص را در فصل گذشته ۶٫۰۱ نشان می‌دهد؛ رقمی که نسبت به فصل قبل از آن، روند نامساعد جزئی و در مقایسه با فصل مشابه سال ۱۴۰۲، بهبود را نشان می‌دهد (امتیاز ۱ به معنی رضایت کامل و امتیاز ۱۰ به معنی نارضایتی مطلق است؛ به این ترتیب، مثبت بودن درصد تغییرات، به معنای بدتر شدن و منفی بودن آن، به معنای بهتر شدن وضعیت نسبت به فصل گذشته است.)
فهرست
استانهایی که مساعدترین و نامساعدترین محیط کسب و کار را دارند
بر اساس این گزارش، سه استان خوزستان (۵٫۵۷)، خراسان رضوی (۵٫۵۷) و زنجان (۵٫۶۴)، مساعدترین محیط کسب و کار را در میان استان‌های کشور دارند. این در حالی است که در فصل پاییز، البرز مقام دوم را داشت اما استان‌های اول و سوم تغییری نکرده‌اند.
در این میان، علاوه بر سه استان نام برده، استان‌های خراسان شمالی (۵٫۶۸)، البرز (۵٫۷۲)، گیلان (۵٫۷۳)، آذربایجان غربی (۵٫۷۹)، مرکزی (۵٫۸۰) و اصفهان (۵٫۸۵) نیز در زمستان ۱۴۰۳، محیط کسب و کار به نسبت مساعدی را تجربه کردند.
از آن سو، سه استان کهگیلویه وبویراحمد (۶٫۴۲)، هرمزگان (۶٫۴۰)، مازندران (۶٫۳۷)، نامساعدترین وضعیت کسب و کار را دارند. در حالی که چهار استان قعرنشین در فصل پاییز، خراسان جنوبی، کردستان، تهران و کهگیلویه و بویراحمد بودند (دو استان سوم و چهارم، امتیاز برابری داشتند.)
بر اساس جدیدترین گزارش اتاق ایران، علاوه بر سه استان نام برده، فارس (۶٫۳۵)، کردستان (۶٫۲۸)، سمنان (۶٫۲۵)، یزد (۶٫۲۱) اردبیل (۶٫۲۰) و سیستان و بلوچستان (۶٫۲۰) نیز از جمله استانهایی هستند که در زمستان ۱۴۰۳، محیط کسب و کار نامساعدی داشتند.
جدول نخست، نمره‌های محیط کسب و کار استان‌های صدرنشین و قعرنشین و کل کشور را در زمستان ۱۴۰۳، در کنار تغییرات آنها نسبت به دوره‌های زمانی پیشین را نشان می‌دهد.
جدول دوم، برای مقایسه بهتر، شامل نمره محیط کسب و کار و رتبه استان‌ها در پاییز سال گذشته می‌شود.
۵۱ درصد استان‌ها، محیط مساعدتری نسبت به متوسط کشوری دارند
در این میان، گزارش اتاق ایران نشان می‌دهد که عدد شاخص محیط کسب و کار در حدود ۵۱ درصد استان‌های کشور، از عدد شاخص پایین‌تر قرار دارد؛ به این معنا که آنها نسبت به متوسط کشوری شرایط مساعدتری را تجربه می‌کنند.
همچنین اختلاف عدد شاخص وضعیت محیط کسب و کار در بهترین و بدترین استان، حداکثر معادل ۰٫۸۵ واحد است؛ این رقم نشان می‌دهد که تفاوت قابل توجهی میان وضعیت استان‌ها از این نظر دیده نمی‌شود.
وضعیت کسب و کارها در بخش‌های ۳گانه اقتصادی
از سوی دیگر، بر اساس گزارش اتاق ایران در زمستان ۱۴۰۳، همچون فصل قبل از آن، فعالان اقتصادی پاسخو، سه مؤلفه «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها» و «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب وکار» را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب و کار کشور، نسبت به دیگر مؤلفه‌ها می‌دانند.
همچنین در این گزارش، وضعیت محیط کسب و کار در سه بخش اقتصادی به ترتیب از مساعدترین به نامساعدترین، عبارت است از: صنعت (۵٫۸۷)، کشاورزی (۵٫۹۱) و خدمات (۵٫۹۷).
ترتیب بخش‌های اقتصادی در فصل پاییز به گونه دیگری بود: صنعت (۵٫۷۶)، خدمات (۵٫۸۹) و کشاورزی (۵٫۹۱).
به عبارت دیگر، در پاییز «کشاورزی» و در زمستان «خدمات»، نامساعدترین محیط کسب و کار را داشتند. صنعت در هر دو فصل، بهترین شرایط را به خود اختصاص داده بود.
برای اطلاعات بیشتر، مطالعه گزارش وضعیت شاخص استانی محیط کسب و کار در پاییز ۱۴۰۳ پیشنهاد می‌شود.
