به گزارش یازاکو، بررسی‌ها نشان می‌دهد که مترو، اتوبوس و تاکسی‌های شهری اغلب فعالیت خود را از ساعت ۶ یا حتی بعد از آن آغاز می‌کنند، در حالی که بسیاری از کارمندان باید پیش از این ساعت در محل کار حاضر شوند. نتیجه آن، تأخیر در ورود، صرف هزینه‌های بالا برای استفاده از تاکسی‌های اینترنتی و استرس مضاعف ناشی از ناهماهنگی میان سیستم اداری و خدمات شهری است.
یکی از کارمندان دولتی در این خصوص می‌گوید: «برای رسیدن به اداره‌ام که ساعت ۶ صبح باز می‌شود، مجبورم ساعت ۵:۱۵ از خانه خارج شوم و چون وسیله‌ای نیست، باید با کرایه‌های بالا تاکسی بگیرم. این روند نه منطقی است و نه پایدار.»
در حالی که هدف از تغییر ساعت کاری، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و هماهنگی با شرایط اقلیمی بوده، نبود زیرساخت مناسب و خدمات حمایتی باعث شده است که این طرح با نارضایتی عمومی مواجه شود.
مسؤولان حمل‌ونقل شهری هنوز واکنش رسمی مشخصی نسبت به این وضعیت نداشته‌اند، اما کارشناسان توصیه می‌کنند که پیش از اجرای چنین تغییراتی، باید هماهنگی کامل میان نهادهای اجرایی، حمل‌ونقل و خدمات عمومی ایجاد شود تا پیامدهای منفی آن بر زندگی روزمره مردم به حداقل برسد.
