به گزارش یازاکو، دکتر مریم واعظی در نشست علمی و فرهنگی روز ملی جوانی جمعیت، با بیان اینکه جمعیت جوان نقشی تعیین کننده در توسعه کشور دارد، اظهار کرد: متاسفانه در سال های اخیر مساله سقط جنین به یکی از عوامل اصلی در کاهش فرزندآوری تبدیل شده است.
وی یادآور شد: در کنار معضل ناباروری، سقط جنین غیرقانونی به عنوان معضل و تهدید جدی برای سلامت عمومی جامعه مطرح است و آمارهای تکان دهنده در این خصوص بسیار هشدار دهنده و نگران کننده است.
واعظی از سقط جنین به عنوان پدیده‌ای یاد کرد که سالانه موجب مرگ و آسیب‌های جدی برای بسیاری از مادران می‌شود که این وضعیت نشان دهنده ضرورت آموزش، حمایت از خانواده‌ها و اجرای سیاست‌های بهداشتی و حمایتی مؤثر است.
وی با اشاره به اینکه بارداری علاوه بر پیامدهای مثبت جمعیتی، اثرات قابل توجهی بر سلامت زنان دارد، گفت: مطالعات پزشکی نشان می‌دهد که بارداری و شیردهی می‌تواند در بهبود برخی بیماری‌های خودایمنی مانند ام اس، آرتریت روماتوئید و لوپوس مؤثر باشد و همچنین خطر ابتلا به برخی سرطان‌های شایع در زنان از جمله سرطان پستان، تخمدان و آندومتر را کاهش دهد.
واعظی کاهش نرخ باروری در سال‌های اخیر را زنگ خطر جدی برای آینده جمعیتی ایران دانست و با تاکید بر اینکه جمعیت جوان به عنوان یکی از مؤلفه‌های کلیدی قدرت ملی نقش تعیین‌کننده در مسیر توسعه و پیشرفت کشور دارد، افزود: باید با اجرای برنامه های مفید و نتیجه بخش سلامت، اجتماع محور و تقویت پایه های اقتصادی و معیشتی خانوارها نسبت به افزایش رشد نرخ باروری اقدام شود.
وی شاخص جمعیتی به ازای هر زن در سن باروری را کمتر از ۲ فرزند اعلام و اضافه کرد: این عددی است که کمتر از حد جانشینی جمعیت است.
این استاد دانشگاه گفت: روند کنونی کاهش نرخ باروری حاصل سیاست‌های نادرست گذشته از جمله ترویج الگوی ۲ فرزندی است که با گذشت زمان منجر به کاهش جمعیت جوان و افزایش جمعیت سالمند شده و در صورت تداوم تبعات گسترده اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی خواهد داشت.
واعظی یکی از چالش‌های جدی در حوزه جوانی جمعیت را افزایش نرخ ناباروری دانست که اکنون بین ۱۰ تا ۱۵ درصد زوج‌های کشور را درگیر کرده است.
وی با بیان اینکه افزایش سن ازدواج و به تبع آن افزایش سن بارداری از مهم‌ترین دلایل ناباروری به شمار می‌رود، یادآور شد: عواملی مانند سبک زندگی ناسالم، تغذیه نامناسب و کاهش تحرک بدنی نیز نقش مؤثری در کاهش توان باروری دارند که ضرورت برنامه‌ریزی و آموزش گسترده در این حوزه را دو چندان میکند.
