یازاکو، توحید ملک زاده _ دریاچه باشکوه و تاریخی اورمیه نفسهای آخرش را می کشد و دیگر مجالی برای قایق سواری شوومنها باقی نمانده است.
این دریاچه که گودالی است در میان رشته کوههای سهند و غرب آذربایجان، براساس شواهدی چون وجود فسیلهایی از صدفها، چند ده هزار سال قبل آبی شیرین داشت. آب این دریاچه از دهها رود دائمی و فصلی کوهستانهای مرتفع اطرافش تامین می شد که براساس سوءمدیریت دهه های هفتاد به بعد در حال خشکیدن بود.
مشغول کردن آذربایجان با کشاورزی و خرج دلارهای یارانه ای برای کویر و شهرهای استانهای مرکزی، توسعه سطح کشت در آذربایجان خصوصا غرب آن با استفاده از آب سدهای تازه احداث بدون مطالعه کارشناسی در چند دهه گذشته دست بدست هم داد تا این نعمت طبیعی خشک شود.
راستی چرا کسی نمی پرسد مسئول پایش سطح آب دریاچه اورمیه در آن موقع چکار می کردند؟ مگر فرایند خشکی آب دریاچه در چند روز و چند ماه اتفاق افتاد؟ چرا به هشدارهای رسانه های آذربایجان و از جمله نوید آذربایجان چاپ اورمیه توجه نمی کردید.
نقش پل میانگذر هم در این خشکی کاملا واضح است ولی من درباره آن حرفهایی هم دارم.
درست یکروز بعد از وقوع انقلاب اسلامی و فروپاشی قدرت حکومت مرکزی، شورش اکراد تحت عناوین دهن پرکن حزب دموکرات و کومله و غیره به بهانه آزادی به اصطلاح خلق کرد شروع شد.
این گروهکهای خشن مسلح کردی برای تصرف شهرهای آذربایجان از کوهستانهای غرب آذربایجان سرازیر شده راههای مواصلاتی شهرها را بستند. اورمیه در بدترین حالت قرار داشت. یک طرف کوهستان، طرف مقابل دریاچه پرآب، شمال گردنه قوشچی تحت کنترل گروههای مسلح خشن و جنوب هم راه مواصلاتی به اشنویه و راه دیگر، نقده که در حال سقوط بدست گروه خشن مسلح کردی موسوم به دموکرات بود.
سقوط اورمیه به منزله سقوط کل استان آذربایجان غربی بود که البته بعدها تا سال ۶۴ توسط مردم غیور و نیروهای مسلح ارتش و سپاه و بسیج پاکسازی شد.
در هر حال در آن روزهای هولناک که هر روز با مجروح شدن و شهادت چندین نفر از اهالی مظلوم آذربایجان سپری می شد، خروج اورمیه از بن بست مورد تقاضای مردم انقلابی بود.لذا مردم بدون منتظر ماندن پاسخ تهران پای کار آمده و احداث خاکریز درون دریا بوسیله مدیرکل راه آن زمان به نام موسی کلانتری برادر بزرگ عیسی کلانتری از اهالی مرند با امکانات استانی شروع شد. چندی نگذشت موسی کلانتری در تهران وزیر شد و در واقعه ۷ تیر ۱۳۶۰ به شهادت رسید.
این راه که ارتباط دو سوی آن قبلا با شناور انجام می گرفت در آبان ۱۳۸۷ تکمیل شد و اورمیه از بن بست خارج شد.
در هر حال امیدوارم مسولان کم کار ستاد احیا دریاچه، مدیران وقت آب، کشاورزی و استاندارانی که باعث و بانی این فاجعه به سختی قابل برگشت هستند، در آن دنیا جوابگو باشند چرا که در این دنیا کسی جوابگو نبود.