یازاکو؛ محرم شاه‌بلاغی – اقتصاد دولتی و رانتی جواب نمی‌دهد، اقتصاد را سیاسی نکنید، اقتصاد را بدهید به بخش خصوصی و نظریه‌ی آدام اسمیت اقتصاددان کلاسیک امریکا را پیاده کنید؛ دولت نباید در اقتصاد دخالت کند، چون دولت تاجر خوبی نیست، قوانین عرضه و تقاضا و تعیین قیمت به وسیله‌ی دست‌های نامرئی در بازارهای رقابتی باید عملی شود؛ یارانه هدفمند شود. به آن‌هایی که مشکل جسمانی دارند و ناتوان، و تحت پوشش تامین اجتماعی نیستند یارانه بدهید.
آقای کاندیدایی که ادعا می‌کند اقتصاددان هست، می‌گوید به هر نفر ۴۵۰ هزار تومان یارانه می‌دهیم، مگر در اقتصاد به افراد که توان نیروی کار دارند و سالمند نیستند یارانه می‌دهند؟ برای آنها اشتغال‌زایی کنید، بروید برای کسانی که تخصص و مهارت و سلامت فیزیکی دارند، شغل تعریف کنید تا کار کنند. در اقتصاد و تولید ملی نقش داشته باشند، ماهیگیری را یاد بدهید، تا خود درآمد کسب کنند. اقتصاد را به اهلش بسپارید، تا سیستم عرضه و تقاضا در اقتصاد بازار آزاد قیمت را تعیین کند. چون اقتصاد علم تولید، توزیع و مصرف است، و علم تخصیص بهینه‌ی منابع محدود در جهت ارضای خواسته‌های نامحدود بشری است. تولید و توزیع را بدهیم بخش خصوصی و در بخش خصوصی رقابت ایجاد کنیم تا کیفیت تولید را افزایش دهند، و دست مصرف‌کننده را باز بگذارید تا بر اساس مطلوبیت، مصرف کالا و خدمات را انتخاب کنند.
دولت در دیپلماسی اقتصادی و سیاسی کار کند، واحدهای دیپلماسی اقتصادی را در دویست کشور دنیا فعال کنید، تولید را برند کنید، تحقیقات بازاریابی از طریق مدیریت بازاریابی را توسعه دهید، کالاهای رقابت‌پذیر و برند و مشتری‌مدار و با کیفیت در بنگاه‌های اقتصادی تولیدکنید تا در دنیای تجارت جواب بدهد، و درآمدهای ارزی افزایش یابد. روش‌های سیاست‌های داخلی و خارجی را بر اساس منافع ملی تغییر دهید. ملت ایران از این روش‌های غیرکارآمد شما خیلی ضرر دیده و فقیر شده است، در زنجیره‌ی تجارت جهانی از طریق قانون اینکوترمز به مازاد تجارت جهانی برسیم.
اقتصاد را بدهید دست اقتصاددانان وطن‌پرست تا با برنامه‌ریزی اقتصادی، دولت، از طریق دیپلماسی اقتصادی سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در زیربخش‌های اقتصادی ترغیب کنند، تا در افزایش تولید ملی نقش بازی کنند، و اقتصاد رفاه ملت افزایش یابد.
صعنت توریسم باید عملیاتی شود، ایران جاذبه‌های گردشگری بی‌نهایت دارد، می‌شود میلیاردها دلار برای ملت ایران درآمد داشته باشد، می‌توان از طریق فرودگاه بین‌المللی امام خمینی حداقل سالانه ده میلیارد دلار کسب کنیم، تجربه‌ی کشورهای ترکیه و دوبی و قطر و مصر و کشورهای اروپایی را مطالعه کنید که چقدر از صعنت توریسم درآمد دارند؟
آخر در این دنیای بزرگ می‌شود فقط با همسایه‌ها مانند عراق و سوریه و سودان و یمن و بورکینافاسو و کشورهای مشابه آنها همکاری اقتصادی کنیم، آنها همیشه دستشان به طرف جیب ماست.
اجازه بدهید در بخش‌ها و شهرها و نواحی ایران تانک‌های فکری و خانه‌های توسعه تشکیل شود، و متخصص‌های هر رشته با توجه به توانمندی‌های محیطی و نیروی انسانی و تهدیدها و فرصت‌ها در جهت نوشتن برنامه‌ی توسعه و فقرزدایی تلاش کنند، آقایان مسئولان کشور، اداره‌ی کشور باید از طریق خرد جمعی بدون توجه به عقاید سیاسی آنها امکان‌پذیر باشد.
دولت فقط با کمک اهل فن، برنامه‌ریزی استراتژیک را تدوین کند، و سیاست‌ها و خط مشی‌ها و هدف‌ها را مشخص کند، و لوایح و طرح‌هایی که در مجلس به قوانین تبدیل می‌شود، ابلاغ کند یعنی دولت سیاستگذار باشد، وظیفه‌ی دولت دفاع ملی و امنیت مردم، ایجاد عدالت از طریق قوه‌ی قضائیه و دادن حق به ذیحق است. مواظب عدالت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در کل عدالت اجتماعی باشید، و غیر مستقیم توانمندسازی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در کل اجتماعی از طریق بخش خصوصی کنترل کند، و بانک مرکزی، سازمان مدیریت برنامه‌ریزی، مرکز آمار ایران، دانشگاه‌ها، و قوه قضائیه باید مستقل باشند. کسی که می‌خواهد در آینده دولت تشکیل دهد، باید لایحه بدهد قوانین و مقررات غیرکارآمد و ساختارها را مجلس اصلاح کند، از اندیشه‌ی اقتصاددانان و خبرگان با تجربه بهره ببرند، در غیر این صورت روش‌های قبلی و سنتی و حاکمیت دولت در اقتصاد جواب نخواهد داد.
