یازاکو_ جعفر ساعینیا _ استان اردبیل با وجود ظرفیتهای کمنظیر در بخش کشاورزی، گردشگری، و تجارت مرزی، سالهاست با چالشهای ساختاری و عقبماندگیهای زیرساختی دستوپنجه نرم میکند.
فهرست
۱- محرومیت زیرساختی و ضعف حملونقل ریلی و جادهای
یکی از مهمترین موانع توسعه اردبیل، نبود زیرساختهای مناسب حملونقل است. پروژه راهآهن اردبیل–میانه که سالهاست وعده افتتاح آن داده میشود، همچنان به بهرهبرداری نرسیده و ارتباط این استان با شبکه حملونقل سراسری کشور را با مشکل مواجه کرده است. جادههای ترانزیتی استان نیز بهویژه در فصول سرد و برفی، ایمنی و کیفیت لازم را ندارند.
۲- رکود صنعتی و مهاجرت نیروی کار
با وجود نیروی انسانی جوان و تحصیلکرده، نرخ بیکاری در اردبیل بالاست. واحدهای صنعتی نیمهفعال یا تعطیل، و نبود سرمایهگذاری مؤثر، موجب شده بسیاری از جوانان به استانهای دیگر مهاجرت کنند. شهرکهای صنعتی مانند شهرکهای نیر، گرمی و مشگینشهر، نیازمند احیا و تزریق منابع برای بازگشت به چرخه تولید هستند.
۳- فرصتهای مرزی و تجارت نیمهفعال با جمهوری آذربایجان
مرز مشترک اردبیل با جمهوری آذربایجان در منطقه بیلهسوار و اصلاندوز، پتانسیلی کمنظیر برای توسعه تجارت خارجی و صادرات کالاهای ایرانی به قفقاز دارد. با این حال، نبود زیرساختهای گمرکی، ضعف ارتباطات تجاری، و نبود مناطق آزاد و ویژه اقتصادی فعال، مانع استفاده بهینه از این فرصت مرزی شده است.
۴- کشاورزی سنتی، مشکلات آبی و تغییرات اقلیمی
کشاورزی همچنان ستون اصلی اقتصاد اردبیل است، اما بهرهوری پایین، استفاده سنتی از منابع آب، فرسایش خاک و تغییرات اقلیمی، زنگ خطر را به صدا درآوردهاند. کشاورزان استان به حمایتهای فناورانه، تأمین مالی و بازاریابی نیاز دارند تا بتوانند در بازار رقابتی امروز دوام بیاورند.
۵- گردشگری بالقوه و بالفعل؛ شکاف در مدیریت و تبلیغات
اردبیل با جاذبههایی مانند سرعین، سبلان، و منطقههای بکر طبیعی، یکی از مقاصد اصلی گردشگری کشور است، اما ضعف در تبلیغات، خدمات اقامتی و مدیریت یکپارچه گردشگری، مانع از شکوفایی کامل این ظرفیت شده است.
سفر ریاستجمهوری باید برای تصمیمگیریهای راهبردی در راستای رفع مشکلات این استان باشد. مردم اردبیل منتظرند این بار صدایشان نهتنها شنیده شود، بلکه در عمل نیز پاسخ بگیرد.