یازاکو، محمد فرج پور باسمنجی _ از جمله عکاسان بنام و شاخص ایران در زمینه پرتره استاد فخرالدین فخرالدینی تبریزی است. که اخیرا وارد ۹۳ سالگی خود شد.با این سن و سال خدا را شکر همچنان با نشاط و پرانرژی کار می کند . بی شک خانواده هنری او در ایجاد شخصیت فخرالدینی ها نقش داشته اند. پدرش شاعر و عکاس ،برادرش هم فرهاد فخرالدینی در دنیای موسیقی از سرآمدان روزگار و رهبر سابق ارکستر موسیقی ملی ایران است.
فخرالدین فخرالدینی پس از ۷۵ سال تجربه عکاسی به سبک و سیاق شخصی خود رسیده است. گرچه در آمریکا و آلمان سالها تجربه عکاسی دیده و نزد “یوسف کارش” عکاس ارمنی الاصلی که در کانادا چهره ای شناخته شده بود، آموزش دید. اما سبک و سیاق خود دارد و در آفرینش شاهکارهای پرتره از شخصیت های فرهنگی و هنری چیره دست بوده وتبحر فخرالدینی در استفاده مناسب از نور است. اوعاشق کار هنری در استودیو عکاسی است.
پرتره هنری دوران جوانی استاد سید محمد حسین شهریار سراینده شاهکار حیدربابا و همچنین پرتره زنده یاد پروفسور هشترودی رئیس اسبق دانشگاه تبریز و جزو ۱۰۰ ریاضی دان برتر جهان در قرن گذشته از آثارزیباو ماندگار اوست. که در معرفی آثار این دو شخصیت ملی تبریز جلوه نمایی خاصی دارد.ازجمله ویژگی های آثار او، استفاده از پس زمینه مشکی، حضور دست سوژه به عنوان بخش مهمی از شخصیت و وضوح بسیار زیاد عکسهایش است. او عکس ها را اغلب در اندازه بزرگ ۵۰ ×۷۰ یا بزرگ تر چاپ می کند. اغلب از بزرگان فرهنگ و هنر و در اصطلاح پیش کسوت عکس می گیرد و سعی می کند ویژگی های روانشناختی سوژه هایش را به نحوی در عکاسی متجلی کند.تاکنون ده‌ها نمایشگاه عکس پرتره برپا کرده که با استقبال اهل هنر و مردم مواجه شده است.سال ها پیش استاد فخرالدین فخرالدینی در گفتگو با علی دهباشی مدیر مجلات بخارا و سمرقند در باره کارهای هنری و نگاه به هنر عکاسی می گوید: من از سنین ۱۷ سالگی به پرتره علاقه داشتم. در عکس‌هایی که در این دو جلد از مجموعه وجود دارد سعی شده است تا شخصیت‌گرایی توسط پرتره نشان داده شود. عکس‌ها هیچ گونه جنبه و حالت عکاسی نداشته باشد و وقتی مخاطب عکس را می‌بیند، تصور کند که خود سوژه را دیده است.
تقریبا ۶۰ سال است که روی این سیستم کار می‌کنم، هنوز دانشجو هستم و یاد می‌گیرم. هنوز زمان لازم است که به مرحله مورد نظرم برسم و هیچ وقت نخواهم رسید، چون هنر آنقدر انکشاف دارد که نمی‌توان گفت که به مرحله‌نهایی رسیده‌ام. هر سال زمان می‌گذرد و ضعف‌های کار خود را حس می‌کنم.
کسی که عاشق این کار باشد، موفق خواهد شد. عکاسی، کاری است که نیاز به صبر و تجربه دارد. عکاسی چیزی نیست که بگوییم تنها با نگاه کردن عکس را بگیریم. باید در عکاسی، حسی که از طرف می‌گیرید را به مخاطب انتقال دهید. نسل‌های آینده که آن شخصیت‌ها را ندیدند، با دیدن عکس، باید آن‌ها را حس کنند. من با مدل‌های خود حرف می‌زنم و عکس می‌گیرم. سعی می‌کنم با مدلم ارتباط برقرا کنم. معمولا افراد در برخورد اول وقتی جلوی دوربین قرار می‌گیرند، غریبه هستند. اگر با افراد رابطه برقرار کنید، این مساله حل می‌شود و می‌توان به شخصیت او پی برد.
امروز عکاسی بیش از ۱۰۰ شاخه مختلف دارد در حالی که با پرتره شروع شد. فکر می‌کنم پایه‌های عکاسی با آنالوگ است. فردی که آنالوگ‌کارِ خوبی باشد، کار کردن با دوربین دیجیتال برایش ساده خواهد شد. تلفیق آنالوگ و دیجیتال، نتیجه مطلوبی خواهد داشت. ناگفته نماند سرعت عمل و کارهای بازرگانی با دوربین‌های دیجیتال به خوبی انجام می‌شود، ولی به این نتیجه رسیدم که حس با آنالوگ منتقل می‌شود. دوربین دیجیتال، عکاس‌ها را تنبل بار آورده است. وقتی در دوربین ۳۰ فریم برای عکاسی داشته باشید، بر روی آن‌ها فکر می‌کند ولی برای دوربین دیجیتال چنین محدودیتی وجود ندارد.
باید توجه کرد در عکاسی دیجیتال، خیلی روتوش انجام می‌شود. به این وسیله حالت‌های فرد مانند حالت‌های مجسمه می‌شود باید بتوان حس را با نورپردازی خوب منتقل کرد. بافت صورت و ویژگی‌های زیرچشم و روی پیشانی، موجب زیبایی عکس می‌شود و نباید آن را ازبین برد. وقتی با دوربین دیجیتال عکسی را صاف می‌کنند، صورت فرد مانند مجسمه می‌شود. اگر بتوانیم این مساله را حل کنیم، خدمت بزرگ به جامعه عکاسی کرده‌ایم.
پرتره های گرفته استاد فخرالدینی در دوجلد در دهه های ۸۰ و ۹۰ منتشر شده و برخی از این شخصیت های ادبی،فرهنگی،هنری و سیاسی عبارتند از : ایرج اسکندری، حسین الهی قمشه‌ای، حسن انوری، رخشان بنی اعتماد، سعید بهروزی، فرامرز پایور، غلامرضا تختی، ابراهیم حقیقی، بهاءالدین خرمشاهی، کامبیز درم بخش، دکتر جهانگیر درویش، نجف دریابندری، علی دهباشی، حسین‌دهلوی، داود رشیدی، انوشیروان روحانی، شهرداد روحانی، پری‌زنگنه، خسرو سینایی، داریوش شایگان، هادی شفائیه، علی شیرازی، امیر صادقی، سیف الله صمدیان، داریوش طلایی، احمد عالی، حسین علیزاده، بهمن فرمان آرا، اصغرفرهادی، کامران کاتوزیان، پرویز کلانتری، رضا کیانیان، مسعود کیمیایی، اکبر گلپایگانی، ایرج محمدی، فاطمه معتمد آریا، ناصر ملک مطیعی، شهرام ناظری، احسان نراقی، علی نصیریان، رضا نوربختیار، محمد نوری، پرویز یاحقی، حسین یغمایی نژاد و احمد ابریشمچی … از ایزد منان برای این عکاس چیره دست و ملی تبریز آرزوی سلامتی و تداوم خلق شاهکارهای بیشتر هنری را طالبیم.