به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از رویترز فرانسه، بریتانیا و آلمان این هفته در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز در دیپلماسی جهانی، مذاکرات هسته‌ای مهم با ایران در ژنو را بدون دستیابی به توافق متوقف کردند.
این سه کشور که در مجموع با نام E3 شناخته می‌شوند، به استفاده از مکانیسم ماشه برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران متوسل شدند تا این کشور با اکثریت شیعه را مجبور به رعایت بازرسی‌های کامل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تأسیسات هسته‌ای خود کنند.
ژان نوئل بارو، وزیر امور خارجه فرانسه، در نامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد، « عدم پایبندی » ایران به برجام را اطلاع داد و گفت که آنها روند بازگشت تحریم‌ها را فعال می‌کنند تا تشدید فعالیت‌های هسته‌ای تهران بیش از این ادامه نیابد.
با این حال، او اشاره کرد که سه قدرت اروپایی در طول دوره 30 روزه قبل از اجرایی شدن تحریم‌ها، آماده مذاکره هستند.
تا مهلت ۱۸ اکتبر برای انقضای مهلت بازگشت تحریم‌های هسته‌ای، امید می‌رود که ایران با بازرسی‌های جامع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موافقت کند و با ایالات متحده وارد مذاکره شود.
اما پس از یک ماه، تحریم‌هایی که بخش‌های مالی، بانکی، هیدروکربنی و دفاعی ایران را پوشش می‌دهد، دوباره اعمال خواهد شد.
واقعاً E3 چه دستاوردی داشته است؟
حتی با وجود اینکه مسکو و چین با این اقدام مخالفند و ایران تهدید به « عواقب » می‌کند، جای تعجب است که آیا سه کشور اروپایی صرفاً به این دلیل از این ابزار استفاده کرده‌اند که «مکانیسم ماشه منقضی شده است؟
خلاصه اینکه، مذاکرات پیش از آنکه دستاوردی داشته باشد یا اقدامات اعتمادساز مورد بحث قرار گیرد، به سادگی از هم پاشید.
اگرچه سه کشور اروپایی از این سازوکار به عنوان آخرین فرصت خود برای اقدام استفاده کردند، اما اروپا ممکن است پس از این اقدام عملاً از صحنه خارج شود. سه کشور اروپایی با اشتباه گرفتن فشار به جای استراتژی، قبل از ترتیب دادن یک مسیر دیپلماتیک برای خروج از بحران، اقدام کردند و این خطر وجود دارد که این گام نتیجه‌ی معکوس بدهد.
اگر قصد سه کشور اروپایی بازگرداندن ایران به میز مذاکره بود، تهران پیش از این اقدام را «بی‌اساس» و « غیرقانونی» خوانده و نسبت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هشدار داده بود. سه کشور اروپایی به جای کسب هرگونه امتیازی از ایران، ممکن است این کشور را بیشتر از این دور کرده باشند.
این مذاکرات با سه کشور اروپایی فرصت خوبی برای حل و فصل دیپلماتیک این موضوع بود، اما به نظر می‌رسد فرصت احیای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از دست رفته است.
برجام که در سال ۲۰۱۵ بین ایالات متحده، ایران، چین، روسیه، بریتانیا، فرانسه و آلمان برای جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای توسط تهران با لغو تحریم‌های اقتصادی امضا شد، پس از خروج واشنگتن در سال ۲۰۱۸، یک سال پس از اولین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، عملاً فروپاشید.
پس از مدتی، ایران با غنی‌سازی اورانیوم تا ۶۰ درصد ، که تنها چند قدم با خلوص ۹۰ درصد مورد نیاز برای سلاح هسته‌ای فاصله داشت، به نقض توافق هسته‌ای متهم شد. گفته می‌شود ایران مواد کافی برای ساخت شش بمب را در اختیار داشته است.
ایران که خواستار لغو کامل تحریم‌ها بود، تمایلی به مذاکره با آمریکا در این مورد نداشت، بنابراین سه کشور اروپایی به عنوان امضاکنندگان برجام با ایران تماس گرفتند و چندین دور مذاکره بی‌نتیجه برگزار شد.
اما آمریکا و اسرائیل که صبرشان لبریز شده بود، ناگهان در ماه ژوئیه برای نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران اقدام کردند که منجر به جنگ ۱۲ روزه بین تهران و تل‌آویو شد.
موضوع چقدر اهمیت دارد؟
این هفته، بازرسان هسته‌ای برای اولین بار پس از حملات آمریکا و اسرائیل به ایران بازگشتند ، اما ایران اعلام کرده است که بازگشت بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به معنای از سرگیری همکاری کامل با آنها نیست.
آیا تحریم‌های ماشه موثرند؟
از نظر عملی، تهدید اسنپ بک ممکن است در روزهای اولیه برجام از نظر نمادین قوی و یک اهرم قدرتمند باشد، اما ممکن است امروزه در عمل خیلی مفید نباشد.
هنری روم، پژوهشگر ارشد و لویی دوگیت-گروس، پژوهشگر مهمان، در تحلیل سیاست ۲۰۲۲ خود برای مؤسسه واشنگتن نوشتند که تحریم‌های اقتصادی تحت مکانیسم ماشه احتمالاً در مقایسه با تحریم‌های ثانویه موجود ایالات متحده، حاشیه‌ای خواهند بود و ممکن است به جای ابزاری مؤثر برای مذاکره، فقط به یک «دکمه توقف اضطراری» دیپلماتیک تبدیل شده باشندو اگرچه ممکن است مانع ایران نشود،
اما فعال کردن مکانیسم ماشه به عنوان «نشانه‌ای قطعی از شکست مذاکرات» تلقی خواهد شد.
پس از این، دیگر بازگشتی به برجام وجود نخواهد داشت و تمام مصالحه‌ها و تلاش‌های انجام شده برای دستیابی به توافق هسته‌ای و همچنین تلاش‌های انجام شده برای احیای آن در چند سال گذشته، به هدر رفته است.
این تصمیم برای بازگرداندن تحریم‌ها می‌تواند بدترین بحران را در روابط ایران با غرب ایجاد کند. دامن زدن به آن بدون هیچ جایگزین دیپلماتیک روشنی می‌تواند موضوع را بدون تضمین پایبندی ایران به قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تشدید کند.
در مرحله بعد، تندروها در دولت تهران ممکن است از تمدید تحریم‌ها به عنوان بهانه‌ای برای توجیه پیشرفت‌های هسته‌ای بدون کنترل استفاده کنند وهمچنین، ایران می‌تواند با خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) واکنش نشان دهد. به گفته گروه بین‌المللی بحران، تهران می‌تواند توافق سال ۱۹۷۴ با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را که پارامترهای نظارت هسته‌ای آن را تعیین می‌کند، فسخ کند و در نهایت، تهران احتمالاً بیشتر به شرکای جایگزین مانند روسیه و چین تکیه خواهد کرد و به تنوع بخشیدن به تجارت خود و دوری از سیستم‌های پرداخت غربی ادامه خواهد داد تا تحریم‌ها را بی‌اثرتر کند.
ایران با نزدیک شدن به مسکو و پکن، انگیزه بیشتری برای تعمیق روابط انرژی، دفاعی و اقتصادی خواهد داشت و این امر اهرم فشار اروپا را بیش از پیش کاهش می‌دهد.
مسکو و چین در تلاش برای جلوگیری از فعال شدن مکانیسم ماشه، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را بین ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تمدید این توافق تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۶ به اشتراک گذاشته بودند.
آنها با هدف خرید زمان بیشتر برای تهران، سعی کردند با درخواست تعلیق «هرگونه اقدام اساسی» تحریم‌ها را خنثی کنند .
اما مکانیسم ماشه پس از فعال شدن قابل وتو نیست و تحریم‌های مندرج در شش قطعنامه معلق سازمان ملل در ۱۸ اکتبر اجرایی می‌شوند و توافق برجام ۲۰۱۵ منقضی خواهد شد.
اروپا با فشار بیش از حد، ممکن بود آنچه از ساختار شکننده برجام باقی مانده بود را نیز فرو بریزد. جلب حمایت روسیه و چین می‌توانست استراتژی عملی‌تری باشد.
نتایج تحقیقات نشان می دهد؛راز طول عمر در شخصیت شما نهفته است!
یازاکو_نتایج مطالعه جدید نشان داده است که ویژگی‌های شخصیتی می‌توانند مستقیماً بر طول عمر تأثیر بگذارند. مطالعه‌ای که روی ۲۲۰۰۰ نفر به مدت ۲۸ سال انجام شد، نشان داد که افراد منظم، مسئولیت‌پذیر و پرانرژی به طور قابل توجهی کمتر در معرض خطر مرگ قرار دارند.
به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از حریت دانشمندان تأکید می‌کنند که شخصیت نه تنها روابط اجتماعی، بلکه سلامت و طول عمر را نیز شکل می‌دهد.
اگر شما از آن دسته افرادی هستید که عاشق کمک به نیازمندان هستند، مثلاً به همسایه مسن خود در خرید کمک می‌کنید یا به دوستتان در مرتب کردن کمد لباس جدیدش کمک می‌کنید، ممکن است با افزایش طول عمر پاداش بگیرید.
زیرا، طبق یک مطالعه جدید، افراد مفید و روشنفکر معمولاً عمر طولانی‌تری دارند.
محققان فهرستی را به ۲۲۰۰۰ نفر بالای ۵۰ سال دادند و از آنها خواستند صفتی را که به بهترین شکل آنها را توصیف می‌کند، انتخاب کنند.
سپس آنها این مردان و زنان را به مدت ۲۸ سال تحت نظر گرفتند. در این مدت، بیش از ۷۵۰۰ نفر از آنها فوت کردند و محققان ویژگی‌های شخصیتی گزارش شده آنها را با میزان مرگ و میرشان مقایسه کردند.
کسانی که خود را منظم، مسئولیت‌پذیر و سخت‌کوش می‌دانستند، ۱۲ تا ۱۵ درصد کمتر در معرض خطر مرگ بودند و کسانی که خود را فعال می‌دانستند (دارای سطوح بالایی از انرژی و سرزندگی بودند) ۲۱ درصد کمتر در معرض خطر مرگ قرار داشتند.
کسانی که خلاق و برون‌گرا بودند، ۸ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان بودند و پس از آنها، افراد ماجراجو (۶ درصد)، دوستانه (۴ درصد) و خونگرم و روشنفکر (۳ درصد) قرار داشتنداز سوی دیگر، طبق تحقیقات منتشر شده در مجله تحقیقات روان‌تنی، بی‌توجهی و اضطراب، خطر مرگ را ۷ درصد افزایش می‌دهد.
براین اساس احساسات شدید و منظم اضطراب، غم، ترس و خشم (شخصیت روان رنجورخویی) خطر مرگ را 10 درصد و تحریک‌پذیری را 9 درصد افزایش می‌دهد.
محققان دانشگاه‌های مون‌پلیه، ادینبورگ، تارتو، لیمریک و ایالتی فلوریدا توضیح دادند که افراد دمدمی مزاج، مضطرب و عصبی ممکن است در معرض خطر باشند زیرا احتمال بیشتری دارد که بیمار شوند، اضافه وزن داشته باشند، سیگار بکشند یا علائم افسردگی را تجربه کنند.
این محققان در گفتگو با دیلی میل گفتند: «تحلیل ما نشان داده است که بین ویژگی‌های شخصیتی و مرگ و میر همبستگی وجود دارد.
به طور خاص افراد فعال، سرزنده، منظم، مسئولیت‌پذیر، سخت‌کوش، دقیق و مفید با خطر کمتر مرگ روبرو بوده اند.