یازاکو، جعفر ساعی‌نیا_ ورزش اردبیل نه‌تنها بخشی از فرهنگ اجتماعی مردم این استان است، بلکه با توجه به جمعیت جوان و استعدادهای بالقوه، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطب‌های اصلی ورزش کشور را دارد. با این حال، آمارها نشان می‌دهد وضعیت زیرساخت‌ها با این ظرفیت هم‌خوانی ندارد. طبق گزارش‌های رسمی، سرانه ورزشی استان اردبیل تنها حدود نیم متر مربع است؛ عددی که نه‌تنها کمتر از میانگین کشوری (نزدیک به یک متر مربع) است، بلکه فاصله زیادی با استاندارد جهانی (حدود دو متر مربع) دارد.
یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، پروژه‌های نیمه‌تمام ورزشی است که سال‌هاست جوانان ورزش‌دوست استان چشم‌انتظار تکمیل آنها هستند. مجموعه ورزشی علی دایی، سالن طبقاتی رزمی، پیست اسکیت شورابیل، استخر ۱۷ شهریور و زمین چمن هیر از جمله طرح‌هایی هستند که هنوز به بهره‌برداری کامل نرسیده‌اند. به گفته مسئولان، نبود منابع مالی و کمبود اعتبارات مهم‌ترین دلیل کندی یا توقف این پروژه‌ها بوده است.
فوتبال، به عنوان یکی از پرطرفدارترین رشته‌ها در اردبیل، وضعیتی حتی بحرانی‌تر دارد. رئیس هیأت فوتبال استان اردبیل این خطه را «یکی از محروم‌ترین استان‌ها از نظر زیرساخت فوتبال» معرفی کرده است. تیم‌های محلی برای تمرین با مشکل زمین مواجه‌اند و حتی استادیوم تختی – مهم‌ترین سازه فوتبالی استان – در اختیار هیأت قرار ندارد، موضوعی که برنامه‌ریزی برای استعدادیابی و توسعه فوتبال را با چالش جدی روبه‌رو کرده است.
در سال ۱۴۰۲ اعلام شد که چهار هزار میلیارد ریال بودجه برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام ورزشی اردبیل اختصاص یافته است. بخش عمده این اعتبار قرار بود صرف تکمیل مجموعه علی دایی، احداث خانه‌های تخصصی ورزشی و پروژه‌های جدیدی همچون خانه اسکیت و سالن دوومیدانی شود. همچنین، اداره کل ورزش و جوانان استان در سال ۱۴۰۳ وعده داده بود روند توسعه زیرساخت‌ها با شتاب بیشتری دنبال شود.
با وجود این وعده‌ها، کارشناسان ورزشی معتقدند که آنچه ورزش اردبیل نیاز دارد، تنها بودجه‌های مقطعی نیست؛ بلکه یک برنامه جامع و پایدار برای ارتقای زیرساخت‌ها و استفاده بهینه از استعدادهاست. زیرا ورزشکاران اردبیلی بارها نشان داده‌اند که می‌توانند در سطح ملی و جهانی بدرخشند، اما برای تداوم این مسیر به امکانات و حمایت‌های واقعی نیاز دارند.
ورزش اردبیل در سال‌های اخیر همزمان با موفقیت‌های فردی ورزشکاران و ناکامی‌های زیرساختی پیش رفته است. اگر پروژه‌های نیمه‌تمام تکمیل و سرمایه‌گذاری‌ها به‌طور هدفمند دنبال شود، این استان می‌تواند به‌راحتی به یکی از قطب‌های اصلی ورزش کشور بدل شود. اما اگر روند کم‌توجهی به زیرساخت‌ها ادامه یابد، استعدادهای طلایی اردبیل همچنان مجبور خواهند بود با کمترین امکانات، بیشترین افتخارات را رقم بزنند.