به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو به نقل از آرمن پرس، نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان این سخنان را در کنفرانس «امنیت پیچیده و پایداری ۲۰۲۵» که در ایروان برگزار شد، مطرح کرده است.
پاشینیان تأکید کرد که ارمنستان به ارتش نیاز ندارد و گفت: هرچقدر هم ارتش ما قوی باشد، باز هم نمی‌تواند بر ارتش آذربایجان غلبه کند. ما همیشه می‌گفتیم که به یک ارتش قوی نیاز داریم. اما اکنون باید از خود بپرسیم: “ارتش قوی” به چه معناست؟ آیا به معنای ارتشی است که متحدانی در کنار خود دارد یا بدون متحد؟ اگر با متحد باشد، پرسش‌های زیادی مطرح می‌شود و اگر بدون متحد باشد، باز هم سؤالاتی ایجاد می‌شود. حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که روشن‌کردن مفاهیم یک ضرورت حیاتی است. پرسش اصلی این است: دولت ارمنستان چه مأموریتی برای ارتش خود تعیین کرده است؟
به گفته پاشینیان ارتش ارمنستان نباید هیچ مأموریت و عملکردی خارج از مرزهای بین‌المللی به رسمیت شناخته‌شده این کشور داشته باشد. وظیفه ارتش تضمین دفاع از سرزمین‌های بین‌المللی شناخته‌شده جمهوری ارمنستان است. اما یک نکته مهم دیگر هم وجود دارد. ارتش ما همیشه به‌عنوان خط مقدم و ستون اصلی امنیت کشور معرفی شده بود. به‌طور ملایم بگویم: خط اول. اما در واقع هم خط اول، هم دوم، هم سوم و حتی چهارم. من قبلاً هم گفته بودم: ما هیچ‌وقت فکر نکردیم که چه بار غیرقابل‌تحملی بر دوش سربازانمان گذاشته‌ایم. متأسفانه بعدها فهمیدیم که اگر تنها ابزار تضمین امنیت ارتش باشد، در حقیقت به این معناست که امنیت وجود ندارد. اگر ارتش تنها ابزار اصلی امنیت باشد، بهتر است اصلاً چنین فرمولی مطرح نشود. در این حالت باید گفت که امنیت به‌طور کلی وجود ندارد.
پاشینیان در ادامه اضافه کرد:“ارتش قوی” به چه معناست؟ قوی‌تر از چه کسی؟ از چند دشمن بالقوه؟ با چه سطحی از تولید ناخالص داخلی و چه تعداد جمعیت؟ قوی‌تر از ارتش کشورهایی که جمعیت‌شان صدها میلیون نفر است و تولید ناخالص داخلی‌شان صدها برابر ماست؟ موضوع اصلی در تعیین درست مأموریت نهفته است. این مسأله‌ای نیست که بتوان به سادگی گفت: “این که واضح است، همه می‌دانند.” خیر، اصلاً واضح نیست.
نخست وزیر ارمنستان افزود: من حتی یک گام جلوتر می‌روم و می‌گویم: ارتش نباید دومین، سومین، چهارمین یا پنجمین ابزار امنیتی باشد. ارتش باید آخرین ابزار امنیت باشد. شرایط باید به گونه‌ای تنظیم شود که ارتش در رتبه پانزدهم، بیستم، پنجاهم یا حتی صدم قرار بگیرد. این به معنای کوچک‌شمردن نقش ارتش نیست، بلکه به معنای تغییر نگاه به امنیت است.