به گزارش یازاکو، بانک شهر از ابتدا با هدف پشتیبانی از طرحهای عمرانی و توسعه شهری تأسیس شد. هماکنون نیز برخی شهرداریهای کشور، از جمله شهرداری تبریز، در تأمین سرمایه آن نقش قابلتوجهی دارند. بر این اساس انتظار میرود این بانک در مسیر تحقق پروژههای شهری، نوسازی بافتهای فرسوده، حمایت از حملونقل عمومی و تأمین مالی کسبوکارهای محلی فعالیت کند.
با این حال، تخصیص بخشی از منابع بانک به هزینههای تبلیغاتی و ورزشی تیمی مانند پرسپولیس، نه تنها با مأموریت بانک همخوانی ندارد، بلکه در تضاد مستقیم با منافع سهامداران آن است.
تبریز امروز با کمبود منابع مالی برای اجرای پروژههای زیرساختی حیاتی مواجه است — از شبکه حملونقل شهری و توسعه خطوط مترو گرفته تا احیای صنایع نیمهفعال و تکمیل پروژههای ناتمام عمرانی. هر ریال سرمایهای که از این شهر خارج میشود، به معنای عقبماندن یک گام دیگر در مسیر توسعه شهری و صنعتی است.
از سوی دیگر، تخصیص منابع بانکی با منشأ شهری برای تأمین مالی تیمی که هوادارانش در موارد متعدد با ادبیات توهینآمیز نسبت به مردم آذربایجان شناخته شدهاند، نوعی بیاعتنایی به حرمت و شأن اجتماعی شهروندان تبریزی است. اینکه سرمایههای متعلق به شهروندان تبریز در خدمت تبلیغ یا تقویت باشگاهی قرار گیرد که بارها به فرهنگ و هویت آنان بیاحترامی شده، نه از نظر اخلاقی و نه از منظر مدیریت سرمایه عمومی قابل دفاع نیست.
مدیریت صحیح منابع مالی اقتضا میکند که هر نهاد اقتصادی، بهویژه بانکی با پشتوانه شهری، در مسیر بازده اقتصادی مستقیم و اثرگذاری اجتماعی مثبت گام بردارد. تأمین هزینههای یک باشگاه پایتختنشین که ساختار مدیریتی آن نیز وابسته به دولت و بودجه عمومی است، مصداق بارز انحراف از مأموریت اصلی و نقض اصول بهرهوری سرمایه است.
پرسپولیس باید به بخش خصوصی واگذار شود. باشگاهی که هزینههای آن از جیب مردم تأمین میشود اما پاسخ آن را با حاشیه، تنش و بیاحترامی میدهد، نمیتواند همچنان از حمایت مستقیم یا غیرمستقیم نهادهای عمومی بهرهمند باشد.
اداره این تیم در قالب خصوصی، علاوه بر حذف هزینههای اضافی و غیرمولد، میتواند ساختار اقتصادی ورزش کشور را نیز اصلاح کند.
در شرایطی که تبریز برای جذب سرمایه، توسعه زیرساخت و تثبیت جایگاه صنعتی خود با محدودیتهای شدید مالی روبهروست، تخصیص حتی بخش کوچکی از منابع آن به مقاصدی بیارتباط با توسعه محلی، تصمیمی غیرعقلایی و خلاف عدالت اقتصادی است. منابع شهر باید برای خود شهر هزینه شود، نه برای نمایشهای پرخرج و پرحاشیه پایتخت.
