به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو به نقل از آذرنیوز، در مجمع سرمایهگذاری «روسیه فرا میخواند!» مقامهای روسیه تأکید کردند که بیش از ۱۰۰ پروژهٔ مجزا در حال اجراست؛ از نوسازی بندر ماخاچقلعه گرفته تا تعمیق کانال ولگا–خزر، گسترش منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی آستراخان و ایجاد ارتباطات جدید دریایی و کانتینری با بنادر ایران. روسیه همچنین بر همکاریهای در حال رشد با آذربایجان و قزاقستان دو کشور کلیدی در بخش خزر این کریدور تأکید کرد.
برای آذربایجان و منطقهٔ وسیعتر خزر، این تغییر صرفاً موضوع لجستیک ترانزیتی نیست؛ بلکه مسئلهٔ قرار گرفتن در نقطهٔ تلاقی مسیرهایی است که با وجود رقابت، اکنون بهشدت به هم پیوستهاند. نوسازی همزمان بنادر خزر، تعمیق کانال ولگا-خزر و ظهور ابتکارات مشترک در زمینهٔ کشتیسازی، نشاندهندهٔ تلاش مسکو برای تثبیت جایگاه خود در زنجیرههای تأمین جنوبی است که روسیه را به خاورمیانه و اقیانوس هند وصل میکنند.
اما کریدور شمال-جنوب پرسشهای تحلیلی مهمی را نیز مطرح میکند:
آیا این کریدور الگوهای تجاری منطقه را دگرگون خواهد کرد؟
ارتباط آن با «کریدور میانی»که آذربایجان آن را ترویج کردهچگونه است؟
آیا منطقه وارد مرحلهای شده که کریدورها به ابزار رقابت آرام میان قدرتهای بزرگ تبدیل میشوند؟
یا برعکس، آیا این شبکهٔ در حال گسترش یک سیستم یکپارچه پدید میآورد که در آن چند مسیر مختلف، یکدیگر را تقویت میکنند نه اینکه با هم برخورد کنند؟
در همین زمینه رائوف آقامیرزایف کارشناس حملونقل در گفتوگو با رسانه انگلیسی زبان آذرنیوز ارزیابی خود را ارائه کرد و گفت که بحث باید از روایت «رقابت» دور و به سمت «تکمیل کارکردی» حرکت کند. به نظر من کریدورهای شمال-جنوب و شرق-غرب نباید رقیب یکدیگر تلقی شوند. جهتگیری آنها کاملاً متفاوت است. اگر کریدور میانی مسیری برای انتقال کالا از شرق به غرب یعنی از چین و آسیای مرکزی به اروپا باشد، کریدور شمال-جنوب مسیری برای انتقال کالا از روسیه به شمال و از هند به اروپا از سمت جنوب است. از نظر من درستتر این است که اینها را کریدورهایی مکمل هم در نظر بگیریم، زیرا منافع کشورها در مسیرهای مختلف متفاوت شکل میگیرد.
آقامیرزایف تأکید کرد که تمرکز فزایندهٔ روسیه بر کریدور شمال-جنوب تصادفی نیست، بلکه ریشه در ضرورتهای ژئوپلیتیکی فوری دارد. علاقهٔ روسیه روشن است و در پرتو روندهای اخیر منطقه، مسکو به مسیرهای جنوب همچون هوا و آب نیاز دارد. علاقهٔ آن در این زمینه واقعی است. پویایی رشد در حملونقل باری وجود دارد. اما بدون شک در برخی بخشهای کریدور، نیاز به راهحلهای زیرساختی دیده میشود.
او خاطرنشان کرد که هر کشور در امتداد مسیر در حد خود اقداماتی انجام داده است، اما برخی گلوگاهها همچنان حلنشده باقی ماندهاند. در این مسیر هر کشور کار خود را انجام میدهد. مهمترین حلقهٔ مفقوده در مسیر غربی، راهآهن رشت-آستارا است. ساخت این مسیر نیز توسط روسیه انجام میشود. وعده داده شده که ساخت آن در ماه مارس تکمیل شود. روسیه برنامه دارد خط آهن ۱۶۲ کیلومتری رشت-آستارا را طی ۴ سال آینده با سرمایهگذاری خود بسازد و تحویل دهد.
در خصوص همکاری احتمالی در حوزهٔ کشتیسازی که از سوی روسیه مطرح شده آقامیرزایف بر توان داخلی آذربایجان تأکید کرد. در مورد کشتیسازی، آذربایجان کارخانهٔ کشتیسازی خود را دارد. هدف از تأسیس این کارخانه هم تقویت تولید داخلی و هم افزایش جریان ارز خارجی و سرمایهگذاری بوده است. از این نظر فکر میکنم میتوانیم خودمان تولید کنیم. در حال حاضر فکر میکنم هرگونه واحد تولید مشترک در آینده قابل بررسی است و بدون تردید نهادهای ذیربط این موضوع را بررسی کردهاند.
او در پایان اشاره کرد که ممکن است بهزودی خبرهای جدیدی منتشر شود. احتمالاً در آیندهٔ نزدیک اطلاعاتی دربارهٔ اجرای پروژههای برنامهریزیشده در این زمینه اعلام خواهد شد.