اسوه اخلاق و مصداقی عینی خدمت بی منت

به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، دوستان از من خواستند تا برای “یادنامه ” زنده یاد حبیب شایان فر چند جمله ی را بنویسم ،‌ نوشتن درباره یاران و دوستان از دست رفته و رخ در نقاب خاک کشیده به ویژه در باره مرحوم شایان فر که تمام وجود نازنین اش مهربانی بود و ‌ادب و خدمت بس سخت و دشوار است.
شایان فر عزیز را از گذشته های دور و از زمان دوران نمایندگی مجلس و مسوولیت استانداری آذربایجان شرقی به ویژه این اواخر در خانه توسعه آذربایجان به خوبی می شناختم و به دوستی و همکاری با او که با روحیه و اشتیاق وافر به خدمت می پرداخت، افتخار می کردم.
او انسان شریف ،شخصیت وارسته و اخلاق مدار در معنای واقعی آن بود که همواره در پی فرصتی برای خدمت به مردم و اعتلای تبریز و توسعه آذربایجان و پیشرفت ایران عزیز می گشت.
بدون اغراق باید بگویم او مملو از فضایل اخلاقی و ادبی بود و در عرصه های مختلف خدمت به ویژه در فعالیت های اجتماعی همواره گوی سبقت از دیگران می گرفت و پیشگام بود.
سراسر وجود و عمر پر برکت آن مرحوم مملو از صداقت ، دلسوزی و خدمت بود و به راستی می توان او را نماد واقعی یک شهروند صاحب شعور اجتماعی و مسوولیت پذیر و مصداق عینی خدمت بی منت توصیف کرد.
مرحوم مهندس شایان فر به کار جمعی اعتقاد راسخ داشت و از این رو به رغم کهولت سن در بیشتر تشکل های مردم نهاد از جمله خانه توسعه آذربایجان ، موسسه خیریه نیکوکاری و انجمن ستاد احیای دریاچه ارومیه عضو فعال بوده و منشاء خدمات فراوان گشته است.
مساله آب و بحث دریاچه ارومیه بزرگترین دغدغه زنده یاد مهندس شایان فر بود و او با تعصب خاص وعرق وافر به این دو موضوع می پرداخت و درهر محفل و جمع های کارشناسی و علمی از اهمیت و ضرورت احیا دریاچه ارومیه و مدیریت مصرف آب سخن می گفت.
شادروان شایان فرعلاوه بر پیگیری های فردی ، در کمیته کشاورزی خانه توسعه آذربایجان هم که مسوولیت آن را برعهده داشت، با اولویت و در قالب مطالبه مردمی تحولات و طرح های احیا دریاچه ارومیه را دنبال می کرد و هرگز در این راه خسته نمی شد ،‌او همواره پیشنهاد،‌ ایده و راهکار می داد و مسوولان و مجریان طرح های احیا دریاچه ارومیه را به چالش می کشید و مورد پرسش قرار می داد.
شهادت می دهم بزرگترین دغدغه آن مرحوم مردم و توسعه آذربایجان و پیشرفت ایران بود و در تمام سختی های با گشاده روی با مردم برخورد می کرد و در هر جلسه با دست پر حاضر می شد و ایده های تازه ی برای رفع مشکلات ارائه می کرد.
اگرچه کرونای خبیث که هنوز و متاسفانه با بی تدبیری و سوء مدیریت ها همچنان در سرزمین ما جولان می دهد ، او را از ما گرفت و دوستان را سخت در فراقش اندوهناک ساخت ، لیکن آثار و خدمات ارزشمند وی برای همیشه تاریخ در اذهان و خاطره ها خواهد ماند و مردم قدرشناس تبریز و آذربایجان از او به نیکی یاد خواهد کرد ّ‌، روحش شاد و راهش پر دوام باد.
شادروان شایان فر از نیروهای فعال حوزه کشاورزی در دهه ۶۰ و ۷۰ معاون جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی بوده و بعد از بازنشستگی هم به عنوان محقق و کنشگر فعال در تشکل های مردم نهاد استان به ویژه موسسه خیریه نیکوکاری و خانه توسعه استان ، انجمن ستاد احیای دریاچه ارومیه و تا آخرین روزهای عمر با برکت خود منشاء خدمات فراوان در حوزه های کشاورزی ،‌دریاچه ارومیه و امور اجتماعی و خیریه بود.