یاز اکو؛ نوید محمدی نسب‌آباد – شهرداری تبریز اولین نهاد شهرداری در تاریخ ایران است که در صدر جنبش مشروطه در تبریز تاسیس شده و از نتایج مدنی این جنبش است.
قاسم خان والی اولین شهردار تبریز، پیش از رسیدن به شهرداری امتیاز اولین کارخانه‌ی برق را برای ایران آورد و در مدت شهرداری خود اولین مرکز تلفن ایران در تبریز دایر شد. بعد ار آن هم شهرداران متعددی، مدیریت شهری را به عهده گرفته و خدمات شایانی برای تبریز ارائه داده‌اند که صحبت در مورد این مسئله در این مقال نمی‌گنجد. صرفا به این نکته اکتفاء می‌کنیم که شهرداران در هر دوره‌ای به نسبت توانایی‌های خود همواره نقش چشمگیری در توسعه و یا عقب‌ماندگی شهر داشته‌اند. هر بار که شهرداری توانمند برای شهر انتخاب شده آثار مثبت فعالیت وی برای سال‌ها و دهه‌ها ماندگار بوده است و تبعات حضور شهرداران نالایق نیز باعث عقب‌ماندگی شهر برای سالیان متمادی شده است که جبران این عقب ماندگی در سال‌های آتی نیز بعضا امکان‌پذیر نشده است .
بعد از انتخابات شورای شهر در خرداد ماه سال جاری، بحث انتخاب شهردار جدید به عنوان یکی از مهمترین وظایف شورای شهر بر سر زبان‌ها افتاد و در این مدت کوتاه حرف و حدیث‌های فراوانی در مورد این مسئله مطرح بوده است که گویا در یک جلسه اعضای شورای شهر بر انتخاب شهردار از بین ۵ گزینه مطرح شده به توافق رسیده‌اند و قرار است با بحث و بررسی‌های نهایی یکی از این ۵ نفر برای شهرداری انتخاب شوند
در زیر به معرفی این پنج نفر می پردازیم:
فهرست
فریدون بابایی‌اقدم
دکتر بابایی اقدم متولد روستای اوغلی که هم اکنون به عنوان یکی از محلات به تبریز الحاق شده، به دنیا آمده است. وی دانش‌آموخته‌ی برنامه‌ریزی شهری از دانشگاه تبریز است. بابایی اقدم برای سومین بار متوالی است که موفق به کسب رای جهت حضور در شورای شهر تبریز می‌شود. حضور وی در دوره‌ی جاری با حاشیه‌های فراوانی مواجه بوده است. وی که از هیئت نظارت استان ردصلاحیت شده بود، نهایتا بعد از تلاش‌های فراوان و چانه‌زنی برخی از نمایندگان توانست صلاحیت خود را از تهران کسب کند ولی گویا همچنان با تبعات این ردصلاحیت دست به گریبان است. به طوری که در روزهای اخیر شایعه شده بود، حضور وی در شورا یکی از دلایل عدم تایید نهایی انتخابات شورای شهر ششم تبریز است. با این اوصاف حضور وی با کوله‌باری از مشکلات به عنوان شهردار کار ساده‌ای نخواهد بود.
ایرج شهین باهر
مهندس شهین باهر در سال ۱۳۸۱کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی شهرسازی از دانشگاه آزاد مرند کسب کرده است. وی در سال‌های ۸۵تا۸۹ شهردار باسمنج بوده است، در دوره‌ی پنجم شانس خود را برای کرسی شورای شهر تبریز محک زد که تنها موفق به حضور در لیست اعضای علی‌البدل شد و بدین طریق با رزومه‌ای نه چندان قوی توانست نظر اعضای شورای شهر پنجم را کسب کند. این در حالی است که اکثریت کرسی‌های شورای پنجم توسط لیست امید تصاحب شده بود و شهین باهر فرد مورد نظر لیست امید نبود. اما لیست امید علی‌رغم دارا بودن اکثریت کرسی‌ها نه تنها از انتخاب شهردار مطلوب خود ناکام ماند بلکه در سال‌های بعدی صندلی ریاست شورا را نیز از دست داد.
شهردار تبریز در سال‌های اخیر از طرف بسیاری از اعضای شورا و خارج از شورا مورد انتقاد بوده است ولی وی نه تنها تا پایان دوره‌ی شورای پنجم موفق به ابقاء در صندلی شهرداری تبریز شده، هم اکنون نیز نیم‌نگاهی به ادامه‌ی شهرداری خود دارد. اما هر دو جناح اصلی حاضر در شورا مخالفت خود با شهرداری شهین باهر را تلویحا اعلام کرده‌اند ولی چگونه با این انتقادها همچنان کاندیدای شهرداری است جای سوال می‌باشد.
علی شیاری
علی شیاری دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی است. دکترای وی گرایش انقلاب اسلامی از دانشگاه معارف قم است. وی تا اواخر دهه‌ی ۸۰ در دانشگاه‌های تبریز مشغول تدریس بود. فعالیت‌های وی برای حضور در عرصه‌ی سیاست با حضور در انتخابات‌های شورای شهر و مجلس ناکام ماند. تلاش‌های انتخاباتی وی علی‌رغم حضور در لیست‌های متناقض از لیست ائتلافی رایحه‌ی خوش خدمت (طرفداران احمدی‌نژاد) تا لیست اعتماد ملی (حزب مهدی کروبی) نتیجه‌بخش نبود اما در اواخر دهه‌ی ۸۰ وی ابتدا به عنوان مشاور فرهنگی استانداری انتخاب شد و در ادامه به عضویت شورای شهر چهارم درآمد. گرچه عده‌ای آغاز موفقیت‌های وی را مدیون وصلت با فرزند یکی از نمایندگان می‌دانند ولی انصافا نباید از تلاش‌های مستمر وی نیز چشم‌پوشی کرد.
بعد از اتمام دوره‌ی شورای شهر چهارم وی بیشتر درگیر فعالیت‌های اجرایی و مشاوری در وزارت صمت و سازمان مدیریت صنعتی بوده است و البته در این سال‌ها از فعالیت‌های علمی خود در زمینه‌ی علوم سیاسی نیز غافل نبوده است و به تالیف مقالاتی در این زمینه پرداخته است. اما به خاطر عدم تخصص وی در حوزه‌ی شهری چگونه به عنوان گزینه‌ی شهرداری مطرح شده است، جای سوال است که حتما مطرح‌کنندگان ایشان پاسخ مناسب برای این سوال خواهند داشت.
حمید منجم
اما دکتر حمید منجم شاید ناشناس‌ترین فرد برای جامعه و بخصوص فعالان حوزه شهری است.
در مورد این پزشک تبریزی اطلاعات بسیار کمی در فضای مجازی موجود است و هر آنچه که در رزومه خود دارد مستقیم و یا غیرمستقیم در ارتباط با محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام است. از مشاوری امور جوانان و مشاوری امور بهداشت و درمان مجمع تشخیص مصلحت نظام و ریاست ستاد انتخاباتی محسن رضایی گرفته تا مدیرمسئولی پایگاه خبری تابناک تبریز همگی به نوعی مرتبط با روابط نزدیک وی با دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام است و بررسی ۲۷۵ توییت موجود ایشان نیز کمکی به آشنایی با آرا و افکار وی در حوزه‌ی شهری و حتی سیاسی نمی‌کند، چراکه اکثریت بالای این توییت‌ها نیز حول محور آقا محسن رضایی و مواضع و رفتارهای ایشان است.
تلاش ما برای یافتن ارتباط ایشان با مدیریت شهری بی‌نتیجه ماند.
یعقوب هوشیار
اما یعقوب هوشیار نیز همچون سایر گزینه‌های مطروحه یک دهه پنجاهی است. وی که دکترای عمران خود را از دانشگاه تبریز گرفته، بعد از شهردار فعلی تنها کاندیدای شهرداری از بدنه شهرداری است. وی پیش از این شهردار مناطق ۵ و ۱۰ شهرداری بوده است، در سال ۹۸ برای حضور در بهارستان کاندیدای مجلس شد که موفق به تایید صلاحیت از شورای نگهبان نشد. بعد از آن وی به عنوان یکی از مدیران ارشد سازمان عتبات و عالیات در تهران حضور دارد. نام وی به عنوان شهردار یک بار پیش از این نیز بعد از فوت مرحوم اشرف‌نیا مطرح شده بود.
در آن برهه که شهین باهر به عنوان عضو علی البدل شورا باید به جای مرحوم اشرف‌نیا به شورا می‌آمد و عده‌ای قصد متقاعد کردن وی برای حضور در شورا را داشتند نام هوشیار به عنوان گزینه‌ی شهرداری مطرح شد که بعد از عدم تمایل شهین باهر به استعفاء از شهرداری این قضیه منتفی شد. حالا بار دیگر نام هوشیار به عنوان گزینه‌ی شهرداری مطرح شده است.
نهایتا امید است شورای شهر با یک تصمیم درست اولین وظیفه‌ی خطیر خود یعنی انتخاب شهردار را به سرانجام رسانده و زمینه را برای توسعه شهر تبریز فراهم نماید.
