یاز اکو؛ محمد فرج پور باسمنجی – انتخاب استاندار آذربایجان شرقی در دولت جدید در حالی اذهان عمومی بخصوص دوستداران توسعه این استان را به خود مشغول کرده است که سهم منطقه آذربایجان در کابینه جدید به فراموشی سپرده شده و مشاوران رئیس‌جمهور جدید نتوانستند از منطقه آذربایجان در تقویت کابینه جدید بهره گیری لازم را بنمایند و گویا به مجمع نمایندگان آذربایجان پیشنهاد شده بود که چند نفر از مدیران با سابقه و جوان این منطقه را برای تصدی برخی از پست های کلیدی به دولت معرفی نمایند که متاسفانه دو نماینده تبریز با ابراز علاقه مندی به رها کردن وکیلی مردم شریف تبریز خود را به عنوان وزیر دادگستری و وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی معرفی کردند که به دلیل نداشتن پشتوانه کاری و تجربه لازم ره به جایی نبردند و فرصت سوزی کردند و طمع و ولع در بین ما موج میزند و با این تعلل کابینه جدید اعلام شد…
از این بگذریم همه میدانند که آذربایجان شرقی استانی بزرگ، هنرپرور و فرهنگ خیز بوده و شکل گیری اولین تمدن های توسعه در شهر کهن تبریز نمود این مطلب است.
نظر کارشناسی بزرگان و سیاست مداران و خانه توسعه آذربایجان درباره انتخاب استاندار آذربایجان شرقی این است که این فرد باید در سطوح ملی کار کرده باشد، با وزارت خانه ها توان تعامل و همکاری و هماهنگی داشته باشد و از سوی دیگر با شناخت کامل از ظرفیت ها بالقوه و بالفعل این استان مهم آشنایی کامل داشته باشد و از همه مهم تر عرق خدمت به زادگاه خود در سرداشته باشد و از تمام ظرفیت های ملی و استانی با بکارگیری کارشناسان و نخبگان طیف های مختلف سیاسی و فرهنگی استفاده کافی و وافی برده باشد.
واقعیت این است که روزگاری نچندان دور دو سوم صنعت،تجارت و بازرگانی دست آذربایجان بود و بانک ملی تبریز به سیستم بانکی کشور پول قرض میداد که متاسفانه این نقش مهم آذربایجان از دوسوم نود سال پیش به یک دهم تقلیل یافته است که دلایل مختلفی در عقب ماندگی منطقه آذربایجان به چشم میخورد که تشکیل حکومت یک ساله آذربایجان، دوزبانه بودن و هم مرز بودن با کشورهای آسیای میانه و قفقاز و شوروی سابق و مهاجرت فرستی نخبگان و دانشمندان و شعاع گسترده انگ زنی قومیتی و تعامل پایین در کار تیمی و تنگ نظری همه و همه از علل عقب ماندگی استان های ترک نشین به ویژه آذربایجان شرقی بوده است.
با این حال انتخاب یک استاندار بومی، کاربلد، متخصص، دلسوز، ارتباط گر و کارکشته در این وانفسای بی پولی نظام دولتی و تداوم تحریم های بین المللی و قطع عمده درآمد های نفتی کاملا به چشم میخورد و در این راستا تحرک مجمع نمایندگان اذربایجان و استان میتواند به تحقق این امر مهم کمک شایانی نماید.
این حق نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی است که با مشورت بزرگان نظام و همچنین پیشکسوتان و نخبگان آذربایجانی دست به انتخاب والی استانی بزنند که در طول ادوار گذشته مردان بزرگی چون زنده یادان عباس میرزا، قائم مقام فراهانی، میرزا تقی خان امیرکبیر، دکترمحمدمصدق و… را در پیشکار و والی خود دیده است و در روزگاری نه چندان گذشته پیشتاز عمران و آبادانی و توسعه صنعتی و اقتصادی و در واقع الگوی توسعه استانها به شمار میرفته است و والیان آن را از تبریز به تهران می بردند، در تخت صدارت می نشاندند و ولیعهد و نخست وزیر می گردانیدند و هنوز این جمله تاریخی قهرمان مبارزه با استعمارخارجی و استبداد داخلی یعنی میرزا تقی خان امیر کبیر والی و فرمانده قشون آذربایجان در جمع بزرگان تهران در گوش ها طنین انداز است که امیر کبیر بزرگ شده آذربایجان، تهران را مثل تبریز خواهد ساخت و بقول شادروان دکتر محمد مصدق ان والی خوش فکر اذربایجان و محبوبترین سیاستمدار و نخست وزیر کاردان ایرانی، اذربایجان این خاستگاه ازادی و ابروی ایران را آباد کنید و همه به آذربایجان مدیونیم
با این وصف حساسیت، کنجکاوی و بها دادن به استانداری که میخواهد مدیریت ارشد استان بزرگی چون آذربایجان شرقی را عهده دار گردد از سوی نمایندگان مجلس و یا نخبگان و بزرگان نظام حق طبیعی آنهاست ولی آنها بهتر میدانند وقتی منشور توسعه استانی چون اصفهان پیش می آید همگان فراغ از وابستگی های جناحی و گروهی و اغراض و منافع شخصی سراغ مردانی را می گیرند که می توانند به روند توسعه زیر بنایی استان کمک شایانی نمایند و کار به آنجا می رسد که مدیران اصفهان اخیرا اعلام کردند که به دلیل سرمایه گذاری کلان دولتی این استان ظرفیت و گنجایش این همه صنایع را ندارد و این استان اشباع صنعتی شده است و این درحالی است که اصفهان با مدد جستن از غیرت و تلاش مردان خود و جذب اعتبارات ملی و از دست ندادن فرصت ها ، امروز توسعه یافته ترین استان کشور پس از پایتخت است ،طوری که ۳۳ درصد بزرگراه ها و اتوبان ها ، ۲۰ درصد صنایع سبک و سنگین کشور و ۲۰ درصد ظرفیت پذیرش دانشگاه های دولتی و صنعتی و ۲۰ درصد اعتبارات دولتی و تسهیلات بانکی در این استان مرکزی که نماد توسعه ایران معاصر است سرمایه گذاری و هزینه شده است ، در حالی که سهم استان آذربایجان شرقی از موارد فوق اشاره بین ۴ تا ۹ درصد کشوری بوده است و همین همدلی و صمیمیت و تلاش بوده که همه گروه ها و افراد ذی صلاح مذهبی ، سیاسی، فرهنگی، علمی، سیاسی و… وقتی پای توسعه اصفهان به میان آمده به عمران و آبادانی بیشتر و استفاده از ظرفیت های ملی برای توسعه همه جانبه آن بسیج شده اند و بیخود نیست که اصفهان در سالهای پس ازپیروزی انقلاب اسلامی با تربیت و گماشتن فرزندان خود در بدنه دولت و سازمانها ونهاد های ملی در جذب اعتبارت دولتی و امکانات کشوری گوی سبقت را از همه استانها ربوده اند.
در حسن ختام این مطلب اخیرا شهردار کلانشهر تبریز خوشبختانه با درایت اکثریت شورا انتخاب شد که مهندس عباس رنجبر که سابقه ۳۰ سال خدمت در بدنه شهرداری، دولتی و کانون کارشناسان رسمی را در پرونده خود دارد با کوله باری از تجربه و آمادگی کلید شهرداری تبریز را با قوت تمام گرفت با این حال باز هم تنگ نظری ها در میدان دادن به فرزندان تبریزی برای خدمت در سطوح ملی و محلی کاملا به چشم میخورد طوریکه اخیرا شهردار سابق کلانشهر تبریز مهندس ایرج شهین باهر برای تصدی شهردار ارومیه معرفی شده که عده‌ای از کوته فکران در تبریز با شانتاژ و انتساب ادعا های واهی بدنبال حذف ایشان بودند و شهین باهر انصراف خود را اعلام کرد.
راستی چرا عده ای کم بین و حسود نمی گذارند فرزندان تبریز در پست های محلی و ملی نقش ایفا کنند و حتی راضی به انتخاب استاندار بومی نیستند.
اگر ما نتوانیم از میان این همه نخبه اجرایی و مدیریتی ، استانداری برای خود برگزینم چطور در عرصه های ملی می خواهیم نقش ایفا کنیم؟
