یاز اکو؛ افخم ابراهیمی – احمد بابیوردی با اشاره به عدم تخصیص سهمیه‌ی گاز طبیعی به نیروگاه تبریز از سوی وزارت نیرو آن را اجحاف بزرگی در حق این شهر و مردم دانست و خواستار ورود جدی نمایندگان به این مسئله شد.
این فعال زیست محیطی در گفتگوی اختصاصی با یازاکو با بیان اینکه سلامت مردم خط قرمز یک جامعه است، افزود: اگر سهمیه‌ی گاز برای سایر شهرها تعلق می‌گیرد شایسته نیست تبریز از آن بی‌بهره باشد و ضروری است تا مسئولان شهری و استانی ورود جدی و به موقع برای حل این مشکل بزرگ زیست‌محیطی داشته باشند.
وی افزود: قرارگیری نامطلوب نیروگاه حرارتی تبریز و صنایع بزرگ در شعاع زیر ۳۰ کیلومتری این شهر و وزش بادهای غالب موجب شده تا گازهای آلاینده به سمت تبریز حرکت کنند و سلامت زیست‌محیطی شهر و مردم را با چالش جدی روبرو کند.
وی ادامه داد: پتانسیل و حجم آلایندگی بالای این مجموعه‌های صنعتی، پایش مستمر این واحدها را ضرورت می‌بخشد، سیستم‌های پایشی باید آنلاین بوده و با بهره‌گیری از متد پیشرفته‌ی کاهش آلایندگی زیست‌محیطی را به دنبال داشته باشد، هرچند در این زمینه برخی از واحدهای صنفی پیشتاز هستند ولی برخی واحدها متاسفانه ورود جدی به این مسئله نداشتند.
وی با اشاره به انتشار گازهای سمی و خطرناک همچون اکسیدهای گوگرد، اکسیدهای نیتروژن، مونوکسید کربن و ذرات معلق، هیدروکربن‌ها و دی اکسید کربن را از جمله گازهای گلخانه‌ای و آلاینده دانست که از احتراق سوخت‌های هیدروکربنی و فسیلی از مجموعه‌های بزرگی همچون نیروگاه حرارتی تبریز وارد محیط می‌شوند.
احمد بایبوردی تصریح کرد: در حال حاضر خروجی آلایندگی نیروگاه با این حجم فعالیت، دی اکسید گوگرد ۸۶ گرم بر یک میلیون کیلو ژول انرژی حرارتی ورودی که حدود ۱۵ گرم ذرات معلق برای هر یک میلیون ژول انرژی حرارتی ورودی و ۹۰ الی ۱۳۰ گرم اکسید نیتروژن تا ۹۰ گرم برای هر یک میلیون ژول انرژی از سوخت مازوت بدست می‌آید واین گاز آلاینده وارد سیستم هوای تنفسی مردم می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: بالا بودن گوگرد در سوخت مصرفی مازوت، میزان گاز اکسید گوگرد را در خروجی دودکش‌ها تقریبا ۲ برابر استاندارد سازمان حفاظت محیط‌زیست افزایش داده است و این رقم متاسفانه هر سال با افزایش میزان مصرف مازوت افزایش می‌یابد.
وی ادامه داد: موقعیت جغرافیایی قرارگیری نیروگاه تبریز، موجب شده تا با استقرار زبانه‌های پرفشار سیبری بر منطقه به‌خصوص در فصول سرد که آلایندگی را تشدید می‌کند. مواد آلاینده‌های خروجی از واحدهای صنعتی به جای انتقال به لایه‌های بالایی جو بسته به ارتفاع وارونگی حرارتی در لایه‌های پایین و مماس با سطح زمین تجمع یابند و این بسیار خطرناک است چراکه مستقیما تماس مردم با این آلاینده‌ها را سبب می‌شود.
نیروگاه حرارتی تبریز به عنوان منبع ثابت آلایندگی هوا تبریز محسوب می‌شود
وی اظهار داشت: نیروگاه حرارتی تبریز به عنوان منبع ثابت آلایندگی هوا تبریز محسوب می‌شود چرا که در بررسی‌های صورت گرفته ۳ هزار و ۶۰۰ میلی‌گرم در متر مکعب اکسید گوگرد است و ۳۶۴ میلی‌گرم در متر مکعب اکسید نیتروژن و ۴ هزار و ۸۰۰ میلی گرم خاکستر و ۴۸۰ کیلوگرم اکسید وانادیوم و ۳۲۸ کیلوگرم نیکل روزانه ناشی از سوخت مازوت وارد هوای تبریز می‌شود.
وی ادامه داد: این در حالی است که در صورت تبدیل سوخت مازوت و گاز طبیعی صرفاً ۳۰۰ میلی‌گرم در متر مکعب اکسید نیتروژن به هوا وارد می‌شود و بقیه‌ی آلاینده‌ها عملاً حذف می‌شوند.
این محقق حوزه محیط زیست در تشریح اثرات فیزیولوژیکی گازهای اکسیدی ناشی از فعالیت واحدهای صنعتی در نزدیک تبریز گفت: نارسایی دستگاه تنفسی و قلبی، التهاب شش‌ها، افسردگی، سردرد، تهوع و احساس فشار در قفسه سینه از جمله اثرات آسیب آلایندها بر سلامت مردم است که با توجه به همه‌گیری کرونا و درگیری ریه ممکن است سبب طولانی شدن دوره‌ی درمان شود.
احمد بایبوردی گفت: گازهای آلاینده و اکسیدی همچون دی اکسید گوگرد سبب بارش‌های اسیدی در منطقه می‌شود، باران‌هایی که موجب تخریب پوشش گیاهی و در نهایت فرسایش خاک می‌شود.
وی ادامه داد: درختان سیب و انگور نسبت به این گاز بسیار حساسند و متاسفانه در مناطق اطراف نیروگاه‌ها از بین رفته‌اند. این گاز یکی از عوامل اصلی خورندگی در تاسیسات واحدهای صنعتی است که بسیار خطرناک بوده و لازم است که فکری جدی برای کاهش تولید آنها صورت گیرد.
وی در خصوص تمهیداتی که می‌تواند سبب کاهش آلایندگی واحدهای صنعتی بزرگی همچون نیروگاه حرارتی تبریز شود، گفت: استفاده از روش‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی در نیروگاه، تغییر شرایط سوخت‌گیری بکارگیری تکنیک‌های جریان کنترل اختلاط هوا و سوخت و تغییر سوخت مصرفی نیروگاه از مازوت به گاز طبیعی، استفاده از سیستم‌های کاهش نشر آلاینده‌ها همچون نیتروژن‌زا و سولفور زا، استفاده از فیلتر در خروجی دودکش‌ها می‌تواند موجب کاهش آلایندگی فعالیت نیروگاه حرارتی تبریز شود.
احمد بایبوردی در ارتباط با مشکلات قانونی یا ضعف در اجرای قانون در کنترل آلاینده‌ها و واحدهای صنعتی آلاینده گفت: ما مشکلی در وجود قوانین مرتبط با حفاظت محیط زیست نداریم. قوانین متعدد به طور مشخص برای حمایت از محیط زیست وجود دارد تنها کافی است تا تمامی دستگاه‌ها و مسئولان شهری و استانی با حساسیت ویژه و ورود به موقع موجب کاهش آسیب‌های زیست محیطی بر شهر و شهروندان باشند.
احمد بایبوردی ضمن انتقاد از نگرشی که فعالیت‌ها و دغدغه‌مداری وی برای حفاظت از محیط زیست را متهم می‌کند، گفت: اگر بنده به دنباله رسانه‌ای کردن معضلات و مشکلات زیست محیطی منطقه هستم و حتی بارها به خاطر این موضوع به دادگاه کشیده شده‌ام هر چند در آنها موفق بودم و صحت گفته‌هایم ثابت شده است، تنها از سر دلسوزی و احساس مسئولیت‌ام در قبال زندگی چندین میلیون انسان بوده که آسیب‌های زیست محیطی می‌تواند تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی‌ها بگذارد.
وی گفت: خوشبختانه در دستگاه قضا، قضاتی هستند که بدور از حاشیه‌ها دلسوز حال شهر و محیط زیست هستند و با جدیت پیگیر اجرای احکام حمایتی از محیط زیست هستند.
وی تاکید کرد: تلاش تمام علاقه‌مندان محیط زیست همچون سمن‌ها تا رسانه‌ها تنها حفاظت از محیط زیست، منابع طبیعی و کاهش آلایندگی برای بهبود کیفیت زندگی است.
