به گزارش خبرنگار پایگاه خبری یازاکو، سعید موسوی از اساتید حوزهی معماری و شهرسازی در وبینار بررسی موانع توسعهی پایدار شهر تبریز گفت: اگر تبریز بخواهد شهری پایدار باشد میبایست تعریفی از استانداردهای توسعهی پایدار در شهر داشته باشد و گام اول در جهت حرکت و رسیدن به شهر پایدار برنامهریزی شهری است.
لازم است تا پایش و ارزیابی از خروجی طرحها پس از تکمیل و بهرهبرداری صورت گیرد تا صرفا به اجرا و اتمام انواع پروژهها منجر نشود.
وی افزود: شناخت آسیبهای شهری گام اول در برنامهریزی شهر پایدار تلقی میشود.
سعید موسوی با تاکید بر توجه به حمل و نقل عمومی و خودروهای اشتراکی در بحث شهر پایدار گفت: در ایران دو سوم خودروهای در حال تردد تکسرنشین هستند و لازم است بدانید که اولین آیتم در بحث رسیدن به یک شهر انسانگرا و انسانمحور استفاده از دوچرخه به شکل وسیع است. شهری که بخواهد به سمت توسعهی پایدار حرکت کند باید فضا، فرهنگ و بستر لازم برای استفادهی حداکثری از دوچرخه در حمل و نقل عمومی را مدنظر قرار دهد. تغییر رویکرد به سمت استفاده از خودروهای الکترونیکی یکی دیگر از بایدهای رسیدن به شهر پایدار است.
وی توجه به فضای سبز را فاکتوری بسیار مهم و ارزشمند در توسعهی پایدار شهری دانست و افزود: معتقدم بسیاری از آمار و ارقام اعلام شده در خصوص وضعیت فضای سبز صحیح نیست و شهر تبریز از استانداردهای جهانی و حتی ملی عقب است و آنچه میبینیم و میشنویم فقط بر روی کاغذ وجود دارد.
سعید موسوی ادامه داد: گام دوم، تدوین اولویتهای اجرایی در شهر است و علت اینکه اغلب برنامهریزیهای شهری در ایران در این مرحله به مشکل میخورد این است که کار چگونه و از کجا و چگونه شروع شود.
وی افزود: گام چهارم که متاسفانه هرگز در بحث مدیریت شهریِ شهرهای ایران اتفاق نمیافتد مانیتورینگ و ارزیابی از نگاه کاربران است. این که ببینند چند درصد از اهداف احداث یک طرح از نگاه کاربران محقق شده است. واقعیت این است که در نظام شهری ما هیچکدام از مدیران شهری مسائل و مشکلات زندگی روزمره شهروندان را تجربه نمیکنند، شهرداری یا مدیری که پارک یا مسیر دوچرخه را طراحی میکند هیچ وقت خودش یا فرزندانشان از آن استفاده نمیکنند تا متوجه مشکلات کار شوند.
وی پیشنهاد کرد برای رفع این مشکل سازمان یا بخشی برای پایش و ارزیابی تحقق اهداف پروژههای عمرانی وجود داشته باشد.
سعید موسوی کارشناس حوزهی شهرسازی در ادامه با ابراز تاسف است از نحوهی نگاه مدیریت شهری به بحث توسعهی پایدار گفت: برای آغاز این گامها در جهت حرکت به سمت توسعهی پایدار شاهدیم که فرایند کار بهقدری پر اصطکاک و خستهکننده است که عملاً تزریق یک استراتژی به آن سالها به طول میانجامد و عمر حرفهای کسانی که ایدهپرداز آن استراتژی بودهاند کفاف نمیکند.