یاز اکو؛ سجاد بهزادی – رئیس جمهور در گفتگو با صداوسیما گفته است “آینده را بسیار روشن می‌بینم…هرچقدر رو به جلو پیش می‌رویم و کار پیش می‌رود گشایش‌های بیشتری می‌بینم.”
به باور بسیاری از کارشناسان وحتی مسئولان ارشد نظام، امروز وضعیت کشور یک وضعیت جنگی ست و ابتدا باید از وضعیت جنگی رها شد، خرابه ها را جمع کرد، آرامش نسبی برقرار شود و سپس از آینده روشن سخن گفت.
وضعیت جنگی در کشور اغراق نیست و نشانه های یک جنگ تمام عیار را همه می بینند.
وقتی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس انقلابی می گوید “ساختار اقتصادی کشور باید اصلاح شود زیرا که حدود ۴۰ میلیون نفر از جمعیت کشور نیاز به کمک فوری و آنی دارند؛” آیا این عبارت به معنای جنگ تمام عیار در کشور نیست؟
در این وضعیت چه نشانه هایی از آینده روشن وجود دارد که رئیس جمهور به آن اشاره می کند؟ خوب بود ایشان مصداق های آینده روشن را هم شرح می داد.
گر آینده روشن است، نشانه های این روشنی را بگوئید تا بیش از این شاهد خروج سرمایه ها از کشور نباشیم.
گفته می شود طی ۱۶ سال گذشته، یعنی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۹ حدود ۱۷۱ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده که در چند سال اخیر اوج آن را در خرید و سرمایه‌گذاری مسکن در کشورهای همسایه مثل ترکیه، گرجستان و امارات توسط ایرانیان می‌بینیم.
سرمایه‌گذاری ۷ میلیارد دلاری ایرانی ها در بازار مسکن ترکیه ظرف ۲ سال، چه معنی می دهد!
اگر آینده روشن است چرا ایرانی ها تمام دارایی های خود را دلار می کنند و موج به موج از کشور مهاجرت می کنند. بر اساس آمار مرکز آمار ایران سالانه ۷۰۰ هزار نفر از جمعیت ایران مهاجرت می‌کنند.
اگر آینده روشن بود رشد جمعیت به زیر یک درصد نمی رسید. یکی از دلایل کاهش شدید رشد جمعیت، بیم و نگرانی خانواده ها از آینده فرزندانشان است. براساس برآورد مراجع رسمی، یکی از موارد مهمی که در بحث جمعیت باید به آن توجه شود این است که نرخ رشد جمعیت در ایران به‌شدت در حال کاهش است و ما از نرخ رشد جمعیت بالای ۳ و نیم درصدی دهه شصت به زیر یک درصد در دهه نود رسیده‌ایم و اگر با همین میزان رشد پیش رویم، رشد جمعیت ایران صفر خواهد شد.
آمارهای جمعیتی نشان می دهد که آینده، چنان که برای رئیس جمهور، برای خانواده های ایرانی چندان روشن نیست.
اگر آینده روشن هست پس چرا شاخص‌های جمعیتی ایران در وضعیت هشدار قرار دارند و شاهد کاهش ۵۵۰ هزار تولد طی ۵ سال اخیر هستیم.
دبیر مرکز مطالعات راهبردی جمعیت کشور می گوید “در حال حاضر تمام شاخص‌های جمعیتی ایران در وضعیت هشدار قرار گرفته‌اند و شاخص‌های جمعیتی کشور رکوردهای نگران‌کننده‌ای را ثبت کرده است و پیش‌بینی می‌شود حدود ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، نرخ رشد جمعیت صفر درصد و سپس نرخ رشد منفی جمعیت (یعنی کاهش جمعیت) را ثبت کنیم.
اگر آینده برای جوانان روشن بود شاهد کاهش ۳۶ درصدی ازدواج و افزایش ۲۸ درصدی طلاق نبودیم.
گزارش‌های رسمی کشور که توسط ایسنا منتشر شده است نشان می‌دهد که نسبت طلاق به ازدواج طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ از ۱۶.۳ به ۳۲.۹ افزایش داشته است که روندی افزایشی طی کرده است.
محاسبات نشان می‌دهد که ازدواج در ایران در فاصله ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹، بیش از ۳۶ درصد کاهش یافته است و بر این اساس، میزان طلاق در ایران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ حدود ۲۸ درصد افزایش داشته است.
جناب رئیس جمهور یک نشانه از آینده روشن را بگوئید. سیل دارد همه را می برد. این را من نمی گویم. مسعود نیلی از صاحبنظران اقتصادی کشور می گوید: “از نظر تورم، هیج زمانی را به اندازه امروز خطرناک نمی‌بینم. سرنوشت ۸۵میلیون نفر در گرو نحوه مدیریت پولی و مالی کشور است؛ سیل می‌تواند همه ما را از بین ببرد. در کوتاه‌مدت در خطر هستیم نه در چند سال آینده. متوقف کردن روند تورم، در گرو اتخاذ تصمیمات سخت و محبوبیت‌زداست.”
اگر آینده روشن است چرا جامعه بی قرار است. عده ای هم از بیقراری و نا آرامی، به قرص آرام بخش روی آورده اند.
براساس آمار سازمان دارویی کشور، در سال ۱۳۹۹، ۴۴ میلیارد و ۵۲۶ میلیون عدد دارو در کشور مصرف شده است و هم زمان شاهد مصرف ۴.۶ میلیارد عدد قرص آرام‌بخش توسط ایرانی‌ها بوده ایم.
جناب رئیس جمهور؛ اگر رشد نقدینگی لجام گسیخته شود از نظر علم اقتصاد، به این زودی ها نمی توان از آینده روشن سخن گفت و از قضا، تاریکی به قدر عمر یک نسل، کشور را رها نمی کند. طبق اعلام بانک مرکزی شاهد رشد ۴۰ درصدی نقدینگی طی یک سال گذشته هستیم.
نشانه های روشن برای یک ملت اینست که کشورش در میان دیگر کشورهای جهان سرآمد باشد. امروز ما از چه نظر در جهان و یا حتی آسیا سرآمد هستیم وجایگاه ما در میان کشورهای توسعه یافته چگونه است؟
جدیدترین آمارهایی که در این ارتباط منتشر شده نشان می دهد جایگاه ایران حتی در برابر کشورهای آسیایی هم به شدت افول کرده است.
مطالعه ای که کشورهای ثروتمند آسیا را از سال ۱۹۶۱ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار داده نشان می‌دهد، در قاره آسیا کشور ژاپن، هند و چین همواره بیشترین ثروت را داشته اند.
جالب توجه است که رتبه ایران تا سال ۱۹۸۶ با افزایش فروش و قیمت نفت به رتبه ۴ ثروتمندترین کشور آسیا ارتقا پیدا می‌کند و ایران از کشورهای کره جنوبی، اندونزی، عربستان و ترکیه و… ثروتمندتر بوده است.
اما سال های جنگ، تحریم و سوءمدیریت باعث می‌شود ایران ثروت و منابع مالی خود را به شدت از دست بدهد. در حال حاضر ایران در میان ۱۰ کشور ثروتمند آسیا هم قرار ندارد و ترکیه و عربستان جای ایران را گرفته‌اند.
جناب رئیس جمهور؛ می دانیم که شما وظیفه دارید همواره از امید و آینده روشن برای ملت خود سخن بگوید، حتی اگر حقیقت نباشد؛ اما سایه تاریکی آنقدر در جامعه وسیع و عمیق شده است که باور این حرف ها هر روز سخت تر می شود.
آینده وقتی روشن می شود که پنجره های بسته باز شوند و تخصص جای توصیه ورابطه بگیرد و آنگاه نور بر تاریکی ها بتابد.
رقابت وتولید واقعی جزء اولویت های کشور باشد و برای تحقق این مهم ارتباط با جهان بیرون یک ضرورت قلمداد شود.
هیچ کاری نمایشی نباشد و رسانه ها با آزادی بیش تر بر ارکان قدرت نور بتابانند.
آینده وقتی روشن می شود که ثروت تولید شود و چالش های کشور حل شود نه اینکه مدیریت شوند و هر دولتی که می آید با تحلیل غلط از وضعیت، کشور را گل وسنبل قلمداد کند.
برای رسیدن به آینده روشن باید مناسبات فردی جای خود را به سیستم ها دهند و دولت ها اراده ای واقعی برای دریافت روشنی داشته باشند.
