به گزارش پایگاه خبری یاز اکو؛ فرشاد مومنی (اقتصاددان) – خطر برنامه گریزی در دولت فعلی به مراتب از دولت روحانی بیشتر است. ما در حال مشاهده علائمی در دولت و مجلس هستیم که نشان دهنده زمینه سازی های خطرناکی برای برهم زدن امکان شکل گیری یک برنامه توسعه با کیفیت و راهگشا است. یک نمونه بسیار بدیهی و پرشمار تجربه شده در این زمینه ماجرای دستکاری قیمت های کلیدی است.
مدتی است با تکیه بر دروغ و جوسازی مافیاهای رسانه ای بساطی راه انداخته اند که قیمت ارز پایه کالاهای اساسی، حامل های انرژی و مابقی کالاها و خدماتی که توسط دولت عرضه می شود را بالا ببرند.
کسانی که به این ماجرا دامن می زنند اگر ناآگاه هستند تلاش کنند که مدیریت اقتصادی کشور جرات کند و قبل از ابلاغ چنین تصمیمات مشکوکی در مناظرات کارشناسی حضور پیدا کند.
من مسئولان وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه را دعوت به مناظره می کنم. اگر واقعا در سیاست های تورم زا ذینفع نیستید بیایید تا باهم بحث کنیم.مبنای سخنان من در این مناظره گزارش های رسمی منتشر شده در همین سه دستگاه خواهد بود.
من به آقای رییس جمهور که در امور اقتصادی به عنوان یک تازه کار با تیمی فاقد کفایت بایسته کار را جلو می برند هشدار می دهم که شما را می ترسانند از اینکه دولت پول ندارد و اگر سر ماه نتوانید حقوق کارمندهایت را بدهی آبرویت خواهد رفت اما شما را به گفت وگو دعوت می کنم تا نشان دهم بر اساس گزارشات پرشمار بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه مسئله پولدار شدن از طریق شوک ارزی و شوک به حامل انرژی یک توهم فاجعه ساز است.
گزارش اخیر دفتر اقتصاد کلان سازمان برنامه و بودجه یک موضوع واقعی است و اینکه شما بگویید این یک نظر شخصی بوده خلاف واقع است پس بیایید درباره آن گزارش یک گفت و گوی ملی راه بیندازید که اگر سیاسی کاری رخ داده مشخص شود.
در کتاب “اقتصاد ایران در دوران دولت ملی” ما نشان دادیم که در دوره مرحوم هاشمی رفسنجانی می گفتند کشور نیاز به بازسازی دارد و ما به پول زیاد نیاز داریم درنتیجه این پول را از طریق شوک شدید به نرخ ارز به دست آوردند.
درنتیجه برآیند آن این شد که سازمان برنامه گزارش می دهد که در آن دوره ۸ ساله با تمام دستکاری هایی که برای کتمان واقعیت رخ داد کسری بودجه دولت ۸ برابر و کسری به معنای بدهی شرکت های دولتی ۲۳ برابر شد.
چرا بدهی شرکت ها با این شدت بالا رفته است؟ پاسخ این است که شرکت های دولتی به حیاط خلوت خاصه خرجی ها تبدیل شده بودند.
اخیرا باافتخار اعلام می کنند که ما بدهی های زیادی ایجاد کرده ایم که این موضوع یک شیوه جدید حکمرانی در کشور است.
وزیر اقتصاد به جای اینکه بگوید من چه کارآمدی بیشتری در مالیات ستانی داشته ام می گوید ما در فروش دارایی های حکومت کولاک کردیم و هرجا این فروش دارایی ها کفایت نمی کرد آنقدر بدهی جور کردیم که تا بتوانیم حقوق کارمندها را بپردازیم.
واقعا شما نمی دانید این شیوه قابل ادامه دادن نیست؟
