به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، در نیمه اول امسال تعداد جوازهای تاسیس برای کل کشور با افت ۳درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل روبهرو شده و رشته فعالیت مرتبط با «کانی غیرفلزی» جذابترین بخش برای سرمایهگذاران است.
ترکیب صنایع جذاب برای سرمایهگذاری در نیمه اول ۱۴۰۰ مشخص شد. در این دوره زمانی، کماکان کانیهای غیرفلزی جذابترین بخش برای سرمایهگذاران از منظر تعداد مجوزهای دریافتی است.
اما از منظر پیشبینی سرمایهگذاری، بخش «ساخت فلزات اساسی» با بیش از ۱۷۷هزار میلیارد تومان بهتنهایی یکسوم کل پیشبینی سرمایهگذاری برای مجوزهای صادره را به خود اختصاص داده است.
رصد آمار مجوزها طی نیمه اول ۱۴۰۰ نشان میدهد که صنایع برای توسعه واحدها یا تاسیس بخشها و بنگاههای جدید از ناحیه تورم تحت فشار بسیار زیادی هستند.
افزایش هزینهها و رشد تورم در بسیاری از صنایع هزینه سرمایهگذاری را به حدی افزایش داده که بخش صنعت در ۲۶رشته مختلف نسبت به گذشته نیاز بیشتری به منابع مالی پیدا کرده است؛ موضوعی که در پیشبینی سرمایهگذاری مجوزهای صنعتی منعکس شده است. این وضعیت از یک سو ورود به تولید را سختتر کرده و از دیگر سو اشتغالزایی ناشی از مجوزهای صنعتی را کاهش داده است.
گزارش تازه وزارت صنعت، معدن و تجارت نشان میدهد از بین ۳۰رشته فعالیت مختلف صنعتی، بخشهای «سایر محصولات کانیهای غیرفلزی»، «ساخت مواد و محصولات شیمیایی»، «محصولات غذایی و آشامیدنی»، «محصولات از لاستیک و پلاستیک» و «محصولات فلزی فابریک» مهمترین صنایعی هستند که در نیمه نخست سال بیشترین تعداد مجوز را دریافت کرده و بیشترین جاذبه را برای سرمایهگذاری داشتهاند.
در این دوره زمانی، استانهای یزد، آذربایجانشرقی، سمنان، خراسانرضوی و فارس بیشترین میزان مجوز صنعتی را دریافت کردهاند. از سوی دیگر، منطقه جنوب کرمان و استانهای گیلان، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام و بوشهر کمترین میزان دریافت مجوز را در این دوره زمانی به ثبت رساندهاند.
بررسی دقیقتر ابعاد گزارش معاونت طرح و برنامه وزارت صنعت، معدن و تجارت نشان میدهد، همچنان نسبت یک به پنج در دریافت مجوزهای تاسیس و پروانههای بهرهبرداری برقرار است. این عدد به طور نسبی نشان میدهد، تنها ۲۰درصد مجوزهای صنعتی در زمان مناسب به مرحله بهرهبرداری میرسند.
شواهد موجود نشان میدهد، در حالی که در دوره ۶ماهه اول ۱۴۰۰، تعداد ۱۸هزار و ۲۲۲فقره مجوز تاسیس صنعتی صادر شده، تعداد پروانههای بهرهبرداری ۳هزار و ۳۷۰فقره بوده است.
در این دوره زمانی به دلیل افزایش هزینه ساخت و توسعه واحد صنعتی، ایجاد هر شغل مرتبط با تولید سختتر شده، به طوریکه در ازای رشد ۱۵۵درصدی سرمایه مجوزها، بیش از ۶رصد اشتغال ناشی از مجوزها افزایش یافته است.
به نظر میرسد این رشد سرسامآور گویای فشار تورم، تنگنای تحریم و هزینههای بالای ناشی از قطع مبادلات بانکی ایران با جهان است که خود را در قالب رشد هزینه مجوز تاسیس صنعتی نشان میدهد.