به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از ایسنا، دکتر احمد فاخری فرد اظهار کرد: تمامی حقابهی دریاچه ارومیه که قبلا ۳.۵ میلیارد مترمکعب بود، شیرین است و تنها مقدار کمی که آن هم تنها در فصول خشک از مهربان به دریاچه میریزد، شور است.
وی ادامه داد: نسبت آب شور دریاچه به آب شیرین آن ۱۵ به ۱۰ هزار است لذا نمیتوان گفت که چرا آب شیرین را باید وارد دریاچه کرد چرا که تماما حقآبه دریاچه آب شیرین است.
وی افزود: سالانه به طور معمول ۵۰۰ الی ۷۰۰ میلیون مترمکعب آب از رودخانهها به دریاچه میریزد البته خشکسالی و کاهش بارندگی نیز در مقدار آن تاثیر دارد.
فاخریفرد خاطرنشان کرد: در طرح کاهش ۴۰ درصدی حوزه آجی چای تمامی منابع و موارد را تعیین کردیم تا با برنامهریزی ۲۲۰ الی ۲۴۰ میلیون متر مکعب آب به دریاچه برسانیم که همین طرح در ارومیه نیز انجام شده است.
وی گفت: اگر طرح کاهش ۴۰ درصدی انجام شود، دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون متر مکعب از حقابه دریاچه تامین میشود که ۷۰۰ میلیون مترمکعب توسط رودخانهها و یکمیلیارد و ۳۰۰ میلیون متر مکعب آن نیز توسط کنترل مصرف تامین میشود البته شاید کل حقابه دریاچه را تامین نکند، اما حداقل در احیای آن موثر است.
وی یادآور شد: در طرح کاهش ۴۰ درصدی، ۱۲ گزارش از دشتهای استان را تهیه و برنامهی آن را آماده کردیم که تنها راه احیای دریاچه است اما نه تنها توجهی نشده بلکه در مراحل کاغذی خود مانده است همچنین طرح احیای دریاچه که قرار بود اجرا شود، خبری از آن نبوده و حتی بودجهای نیز برای آن تعیین نشده است.
اگر آب دریاچه خشک شود وقوع طوفان نمکی حتمی است
این استاد دانشکده مهندسی آب دانشگاه تبریز بیان کرد: اگر به دریاچه توجهی نکنیم و آب آن خشک شود، با برداشت بیرویه از نمکهای دریاچه و ایجاد کوهی از آنها با پدیدهی طوفان نمک مواجه خواهیم شد که نه تنها به کشور ما بلکه به کشورهای همسایه نیز آسیب وارد کرده و سبب از بین رفتن اراضی کشاورزی میشود و باید منطقه را ترک کرد که به دلیل دز بالای نمک دریاچه وقوع این حادثه حتمی است.
وی اضافه کرد: اگر بگوییم آب دریاچه تبخیر میشود لذا آب رسانی به آن کار درستی نیست، سخت در اشتباهیم چرا که تبخیر، خاصیت دریاچهها است که دریاچهها با رطوبتدهی اقلیم منطقه را کنترل میکنند و با خشک شدن آنها نیز اقلیم منطقه خشک خواهد میشود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر وسعت دریاچه به ۱.۸ میلیارد متر مکعب رسیده است، گفت: کنترل آبهای سطحی، تعیین الگوی کشت جغرافیایی سازگار با خشکی در هر منطقه، تامین کنتورهای هوشمند، تغییر الگوی کشت و سیستم آبیاری و کاشت گیاهان دارویی به جای گیاهان پر آب از راههای احیا دریاچه ارومیه است.
فاخریفرد در پایان تاکید کرد: دریاچه ارومیه یک نمونه از فاجعههایی بوده که در حال رخ دادن است اما در حوزههای دیگری چون آبهای زیرزمینی، الگوی کشت و … نیز مشکل داریم لذا استانداری، فرمانداری، آب منطقهای، جهاد کشاورزی و سمنها باید این مسئله را جدی گرفته به دولت را تحمیل کنند تا برنامهها را اجرا و بودجه را تامین کند.