به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از عصر ایران، کارشناس روابط کار گفت: همه کارگران در اداره کار می توانند طرح دعوی کنند. بنابراین اگر کارگری به هر نحوی به جزء شاهد، رابطه کاری را ثابت کند، می تواند همه مطالبات خود را دریافت کند.
«مریم زنده دل» در گفتگو با خبرنگار عصرایران اظهار کرد: بعضا دیده شده که کارفرمایان در قراردادها بندی را ذکر می کنند که سنوات با مزد ماهانه به کارگر پرداخت شده و به طوری که کارگر نیز آن قرارداد را امضاء کرده است.
زنده دل در ادامه افزود: کارگران باید بررسی کنند که آیا علاوه بر مزد روزانه، وجهی را به عنوان سنوات دریافت کرده اند یا خیر، چونکه برخی کارفرمایان بند پرداخت (سنوات) را به صورت ماهیانه در قرارداد ذکر می کنند در حالی که پرداختی صورت نمی گیرد.
وی عنوان کرد: اگر پرداختی صورت نگرفته باشد، طبق قانون قابلیت مطالبه دارد. بنابراین وقتی که کارگر مشغول به کار است و در نتیجه دادخواست محاسبه سنوات می دهد، معمولا اداره کار این دادخواست را به عنوان تسویه حساب تلقی می کند. بنابراین به نظر بنده دادخواست حین کار صحیح نیست. لذا دادخواست بهتر است زمانی صورت بگیرد که کارگر قطع همکاری کرده یا در حال قطع همکاری باشد.
تنها سنوات خدمت به نرخ روز است/ بدون بیمه هم می توان سنوات را مطالبه کرد
کارشناس روابط کار با بیان اینکه سنوات خدمت کارگران به نرخ روز حساب می شود، گفت: مزایای دیگری مثل حق مسکن، حق اولاد، بن کارگری، عیدی و حتی حقوق چونکه مصوب شورای عالی کار هستند، قابلیت بروز شدن ندارند.
زنده دل با اشاره به اینکه کارگران فاقد بیمه نیز می توانند سنوات خدمت را مطالبه کنند، گفت: کارگری که به اداره کار مراجعه می کند باید بتواند رابطه مزدی را با کارفرما ثابت کند. یعنی به عنوان مثال اگر دو سال یا ۱۰ سال رابطه کاری داشته باید از طریق قرارداد کار، گواهی اشتغال به کار و یا پرینت بانکی اثبات کند.
وی تاکید کرد: همه کارگران در اداره کار می توانند طرح دعوی کنند. بنابراین اگر کارگری به هر نحوی به جزء شاهد، رابطه کاری را ثابت کند، می تواند همه مطالبات خود را دریافت نماید.
رای دیوان به نفع کارگران
کارشناس روابط کار تصریح کرد: سال ۹۸ دیوان عدالت اداری یک رای صادر کرد که به نوعی به سود کارگران بود. دیوان اعلام کرد تسویه حساب هایی که فاقد عدد و رقم و همچنین سند پرداختی نداشته باشند، از اعتبار ساقط هستند.
زنده دل در ادامه گفت: کارفرمایان در بیشتر مواقع از قدرت و ابزاری که دارند، استفاده می کنند، به نوعی کارگر را تحت فشار قرار می دهند تا امضاء کنند، در حالی که در عمل کارگر وجهی دریافت نکرده است. لذا حتی اگر کارفرما در دفتر ثبت اسناد از کارگر امضاء بگیرد چونکه سند پرداختی وجود ندارد، اقرارنامه بلااثر تلقی می شود.
