یازاکو؛ محمد فرج‌پور باسمنجی _ براساس استنادات روزنامه دنیای اقتصاد، ۱۶۵ سال پیش صادرات قالی از تبریز به کشورهای اروپایی از جمله انگلستان، آلمان، ایتالیا واسپانیا از مرز ۳۲۹ هزار لیره استرلینگ معتبرترین و ارزشمندترین ارز رایج وقت جهان، گذشته بود که در آن سالها رقم قابل توجهی بود و اگر این امر مهم در بازار تبریز به‌عنوان مهمترین مرکز عرضه‌ی قالی‌های نفیس فرش ایران در این دو قرن اخیر جدی گرفته می‌شد امروز به ۲۰ میلیارد دلار صادرات می‌رسید.
مطالعات نشان می‌دهد که براساس گزارش کنسولگری‌های اروپا در تبریز در دوره‌ی قاجار، آذربایجان و تبریز با استقرار نمایندگی دفاتر بازرگانان اروپایی به مهمترین مرکز صدور قالی و فرش‌های نفیس ایران به جهان درآمده بود و اصالت، تنوع، طرح و رنگ، لطافت و استفاده از رنگ‌های نباتی و نقشه‌های منحصر به فرد، ترسیمی از سوی هنرمندان با ذوق آذربایجانی، مهمترین علل مرغوبیت این صنایع دستی محسوب می‌شد.
حیف که قدر این موقعیت‌ها دانسته نشد و بازار تبریز به‌عنوان بزرگترین سازه اجری تجاری بهم پیوسته دنیا و داشتن تیمچه مظفریه، زیباترین تیمچه دیدنی فرش ایران، به دلایل زیادی نتوانست صادرات قابل توجه ۱۶۵ سال پیش خود را بصورت آرام و صعودی ارتقا دهد که بررسی علل آن از عهده نویسنده‌ی این سطور خارج است.
