یاز اکو؛ علیرضا فرساد – زمانی نه چندان دور پس از بارش برف در شهر، صدای افرادی که “پارو پارو” می‌کردند در سطح شهر طنین‌انداز می‌شد. امروزه شهرداری‌ها پس از بارش‌های جوی اکثرا به صورت نیروی انسانی (پاکبانان) و در برخی مواقع بصورت مکانیزه اقدام به بازگشای معابر و خیابان‌های شهر می‌کنند. در این بین مسئله‌ای که اهمیت بسیار دارد و متاسفانه از دید شهروندان پنهان و از دید مسئولان بی‌اهمیت قلمداد شده است، نمک‌پاشی است.
اکنون می‌خواهیم این مسئله را از دیدگاه‌های دیگر مورد بررسی قرار دهیم.
نمک‌پاشی و فضای سبز:
پس از هر بار نمک‌پاشی که به صورت تنی در سطح شهر انجام می‌گیرد، این نمک‌ها پس از ذوب شدن یخ‌ها و برف‌ها و مخلوط شدن با این روان‌آب‌ها و تشکیل جوی‌های آب شور با EC بالا در کوتاه‌مدت باعث می‌شود تمامی نباتات و درختان و گیاهان کاشته شده در سطح شهر و فضای سبز، خشک شوند. البته این فرایند فقط محدود به این دوره‌ی زمانی نیست و پس از رسیدن فصل گرم و خشک شدن این آب‌های شور در سطح شهر، این بلورهای نمک با کمترین وزش باد و بلند شدن و نشستن بر روی شاخ و برگ گیاهان باعث «نکروزه» شدن و سوختگی و در نهایت ضعیف و خشک شدن گیاهان می‌شود.
نمک‌پاشی و تاثیر آن بر وسایل نقلیه:
نمک عامل مهمی در خرابی و استهلاک و خورندگی بسیاری از قطعات خودروهای شخصی و وسایل نقلیه عمومی است. نمک‌های مخلوط در آب‌های روان در سطح جاده‌ها پس از پاشش باعث خرابی و حتی خورندگی بدنه‌ی وسایل نقلیه می‌شوند. این امر هزینه‌ی گزافی بر شهرداری و عموم مردم تحمیل می‌کند که می‌توان گفت، اهمیت آن از دید بسیاری از افراد پنهان مانده است.
نمک‌پاشی و اثر مستقیم آن بر سلامت:
نمک می‌تواند عامل مهمی برای بیماری‌های مهم ریوی قلمداد شود مانند بیماری مزمن ریه (COPD) و همچنین باعث افزایش فشار خون و افت سلامت ریه. معمولا پس از خشک شدن خیابان‌ها و معابر، بر اثر تردد وسایل نقلیه و عموم مردم این بلورهای نمک به صورت گردوغبارهای بسیار ریز از طریق تنفس وارد ریه‌ها و شش‌های انسان می‌شوند که این خود عامل مهمی در میزان افزایش بیماری‌های مختلف که در بالا ذکر شد می‌گردد.
نمک‌پاشی و آلودگی آب‌های زیرزمینی:
پس از گرم شدن آب و هوا و در نتیجه‌ی ذوب شدن برف و یخ‌های مخلوط با نمک، این روان‌آب‌ها به صورت جویبار و نهایتا رودخانه درآمده و پس از جذب در خاک و رسیدن به سفره‌های آب زیرزمینی باعث آلودگی و شوری این آب‌ها می‌شوند.
نمک‌پاشی و آسیب به سازه‌های شهری:
نمک را می‌توان دشمن بتن و سیمان و حتی آسفالت نام برد. این نمک‌ها پس از پراکنده شدن باعث از بین رفتن استحکام تمامی سازه‌های بتنی و سیمانی مانند جداول سیمانی، کف‌پوش‌های سیمانی معابر و حتی آسفالت‌های خیابان‌ها می‌شود.
امید است شهرداری و عموم شهروندان با اتکاء به تجارب متخصصان در این حوزه، استفاده‌ی بی‌رویه و سنتی از این سم سفید را کنار گذاشته و با استفاده از تکنولوژی‌های روز، در این حوزه توانمندی‌های لازم را کسب و به کار گیرند.
