یاز اکو؛ هزاران سال سینه عاشیق‌ها، اوزان‌ها، باخشی‌ها و… مآمن گرم فرهنگ و سنت تورک‌ها بوده است. در جامعه‌ای که حق تحصیل به زبان مادری از ما سلب شده است، عاشیق‌ها سازشان را در برابر ناملایمتی‌های زمانه سپر کرده‌اند تا شالوده هویت تاریخی و اجتماعی‌مان استوار مانده و به آیندگان‌مان تحفه‌ای گرانبها بسپارد.
ولی متاسفانه در دورانی به سر می‌بریم که برخی اهالی مدیا که اصلی‌ترین رسالت‌شان آگاهی دادن و تربیت خرد معنوی انسان هاست، جهت رفع عطش شهرت به هر لوده‌گری متوسل می‌شوند. بنده معتقدم کمدی نیز همچون سایر ژانرهای هنری زمانی‌که از چارچوب اخلاقی خود خارج می‌شود، خروجی رسانه چیزی نمی‌شود جز ابتذال!
به زعم اینجانب، اکنون که زمینه برای گمراه نمودن اذهان جامعه مهیا شده است و افرادی با ظاهر مقدس هنر، باعث هتک حرمت و بزرگ‌تر شدن شکاف اتنیکی در بین آحاد ملت عزیزمان ایران شده‌اند، فرصت مناسبی است تا خلق آگاه، کنشگران اجتماعی و فرهنگی و صد البته دست‌اندرکاران و مسئولین دلسوز عرصه هنر با محکومیت این حرکت شنیع، نسبت به ایفای حقوق ملت تورک قدمی برداشته و بر همبستگی ملت بزرگ ایران و هویت سترگ آذربایجان صحه بگذارند.
بنده نیز همانند گذشته، به عنوان نماینده‌ای کوچک از قوم عزیز و فهیم تورک، در این همبستگی ملی شرکت می‌نمایم، باشد که دیگر بار شاهد چنین صحنه‌های تاسف‌بار لوده‌گران نباشیم.
با احترام – چنگیز مهدی‌پور
۱۹بهمن ۱۴۰۰ – باکو
