یازاکو؛ کمالالدین نیکرفتار خیابانی – همه ساله ۲۷ اردیبهشت ماه به عنوان روز روابط عمومی گرامی داشته میشود. با درج روزی با عنوان روابط عمومی در تقویم رسمی کشور، فرصتی جدید برای پرداختن به مسائل و مشکلات روابطعمومیها فراهم شده است.
میدانیم که یکی از جنبههای مهم فعالیت روابطعمومیها، تنوع کاری آنهاست. روابط عمومیها متفاوت از سایر واحدهای یک سازمان، نظیر حسابداری، امور اداری، کارگزینی، حراست، تدارکات و … دارای فعالیتهایی با تنوع زیاد میباشند.
بخش عمومی از این فعالیتها را میتوان در مواردی زیر خلاصه کرد: خبرنویسی و ارتباط با رسانهها، ارتباطات مردمی، رسیدگی به پیشنهادات و انتقادات، افکارسنجی، حضور در جلسات مختلف اداری برای پوشش خبری یا اداره کردن آنها، پایش رسانههای مختلف چاپی، مجازی، صوتی و تصویری، فعالیتهای طراحی و انتشاراتی، تهیهی گزارشهای مختلف مانند عملکرد ماهانه یا سالانه، مدیریت فعالیتهای تشریفاتی سازمان و همراهی میهمانان، برگزاری نمایشگاهها و حضور در نمایشگاههای تخصصی، برگزاری جشنواره یا همایشهای مربوط به سازمان، فعالیتهای بازاریابی در شرکتهای تولیدی و خدماتی، مسئولیت سخنگویی سازمان، انعکاس مشکلات و شکایتهای مربوط به مخاطبان سازمان و یا کارکنان سازمان به مدیریت، حضور فعال در مناسبتها، چاپ و نصب بنرهای مربوط به مناسبتها و مراسم، مدیریت محتوای سایت رسمی سازمان و صفحات آن در شبکههای اجتماعی، مدیریت اطلاعرسانی فعالیتهای سازمان، برگزاری مصاحبههای مطبوعاتی و تورهای رسانهای، مدیریت فعالیتهای تبلیغی سازمان و دهها نوع فعالیت دیگر.
با نگاهی به تخصصها و فعالیتهای فوقالذکر میتوان براحتی درک کرد که روابطعمومی یک سازمان برای انجام وظایف ذاتی خویش نیاز به دهها نفر متخصص در رشتهها و تخصصهای مورد نیاز دارد که عملا کاری دشوار و غیر ممکن هست بخصوص برای روابطعمومیهای سازمانها، ادارات و شرکتهای فعال در شهرستانها.
همچنین شرایط امروز کشور که با محدودیت بودجهای و نیز کمبود کارشناسان متخصص در رشتههای روابطعمومی، روزنامهنگاری، تبلیغات، عکاسی و فیلمبرداری، طراح و … مواجه است، ضرورت استفاده از سازوکارهای جایگزین را دوچندان میسازد.
لذا پیشنهاد میشود از اختیارات قانونی واگذاری فعالیتهای سازمانها و شرکتها به بخش خصوصی استفاده شده و از مشاورههای تخصصی رشتههای روابط عمومی، مدیریت رسانه، تبلیغات و … بهرهگیری شود.
این کار نه تنها باعث افزایش بهرهوری و کارآیی روابطعمومیها میشود بلکه ضعفها و کمبودهای تخصصی این واحد سازمانی را نیز تا حد زیادی برطرف میسازد.