به گزارش پایگاه خبری یازاکو؛ برای معرفی یک شهر همیشه لازم نیست از کلمات و جملات استفاده کرد. گاه با یک تصویر از یک بنا می توان تاریخ و تمدن شهر را توصیف کرد. عمارت ساعت همان تصویر برای کهن‌شهر تبریز است.
کاخ شهرداری تبریز یا همان برج ساعت از بناهای تاریخی شهر تبریز است که ساخت آن از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۸ خورشیدی در محل گورستان متروک و مخروبه کوی نوبر، با نظارت مهندسان آلمانی و در زمان ریاست شهرداری ارفع‌الملک جلیلی انجام شد.
در حال حاضر افزون بر نخستین موزه شهر و شهرداری‌های کشور، شورای اسلامی شهر تبریز نیز در بخشی از این ساختمان مستقر بوده و جلسات رسمی شورا در محل اتاق جلسات موجود در ساختمان تشکیل می‌شود. شهردار کلان‌شهر تبریز نیز برخی از ملاقات‌های رسمی و دیپلماتیک را با مقامات عالی‌رتبه در محل این کاخ انجام می‌دهد.
موزه شهرداری تبریز پس از کشور چین، در ردیف اولین موزه‌های شهرداری‌های جهان نیز قرار دارد.
این موزه، در سال ۱۳۸۶ و همزمان با یکصدمین سالگرد تأسیس نخستین بلدیه ایران در تبریز و در ۸۰۰ متر مربع و با هزینه یک میلیارد و صد میلیون ریال راه اندازی شده‌است.
این موزه دارای تالارهای متعددی است، از جمله این تالارها می توان به تالار فرش با بزرگ ترین فرش دستبافت اشاره کرد.
موزه شهر تبریز، شامل تالارهای مختلفی چون تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، چاپ و نشر، فرش، هنرهای معاصر، خط و خوشنویسی، تالار حکمت و چندین تالار دیگر است.
تالار فرش
در این تالار، فرش ها و قالی هایی با قدمت ۱۱۰ سال به نمایش گذاشته شده‌اند. ۱۲ تخته فرش موجود در این مجموعه مربوط به فرش‌هایی است که از زمان تأسیس عمارت ساعت تا سال ۱۳۲۰ به دستور ارفع الملک جلیلی بافته شده و به اتمام رسیده‌است.
تالار دوربین‌های قدیمی
در تالار دوربین ها، تاریخچه و روند تکوین و شکل‌گیری دوربین‌های نسل قدیم نشان داده شده است. بیشترِ این دوربین‌ها توسطِ محمدعلی جدیدالاسلام به این موزه اهدا شده است.
حالا عمارت ساعت تبریز ۸۳ ساله است؛ و مثل همه بناهای تاریخی نیازمند تعمیر و مرمت.
شهرداری تبریز اخیرا چندین عملیات عمرانی مختلف برای مرمت بخش های مختلف این بنا انجام داده یا آغاز کرده است.
حالا با کاهش چشمگیر شیوع کرونا، بازگشایی مجدد اماکن تاریخی و فرا رسیدن تابستان، انتظار می رود امسال نیز عمارت ساعت تبریز میزبان هزاران گردشگر داخلی و خارجی از اقصی نقاط جهان باشد.
