یازاکو؛ حسین عبده‌تبریزی – اقتصاد ایران و آمریکا از سال ۲۰۰۲ تاکنون در بخش‌هایی از اقتصاد مشابه هم عمل کرده‌‌اند.از سال۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸بخش زیادی از نقدینگی ایالات متحده به سمت سرمایه‌‌گذاری در حوزه املاک و مستغلات حرکت کرد که در نهایت با ورشکستگی لمان برادرز،به بحران سال ۲۰۰۸انجامید.اما پس از آغاز بحران،دولت آمریکا توانست با تزریق نقدینگی به شکل مناسب بحران را کنترل کند و نقدینگی را به سمت کالاهای سرمایه‌‌ای سوق دهد.عدم حرکت نقدینگی به سمت کالاهای مصرفی موجب شد که تورم تا حد زیادی کنترل شود،اما در نهایت با آغاز شیوع کرونا و عرضه چک‌‌های دولتی میان مردم،این نقدینگی از کالاهای سرمایه‌‌ای به سمت کالاهای مصرفی حرکت کرد و به تورم کنونی در اقتصاد آمریکا ختم شد.
اما در ایران عدم تخصیص مناسب نقدینگی خلق شده موجب شد که از همان ابتدا پول به سمت بازار کالاهای مصرفی حرکت کند و تورم کنونی را ایجاد کرد.این شکل خلق نقدینگی یکی از عوامل اصلی شکاف کنونی میان دهک‌‌های اقتصادی است.
بانک بد،موجب خراب شدن بانک خوب می‌شود.در همین راستا به موسسات اعتباری اشاره می کنم و عدم نظارت بر سودهای این موسسات را یکی از عوامل اصلی مشکلات ایجاد شده می دانم.زمانی که این موسسات اعتباری سودهایی بالاتر از سود بانکی ارائه می‌‌دادند عملا توانستند بانک‌ها را از میدان خارج کرده و همین موضوع موجب شد تا خلق نقدینگی بدون حساب و کتاب شود.
