به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، جامعه روشنفکری ایران برای گیر دادن به مفاهیمی چون کودک آزاری, ابتذال، فساد و بی‌بندوباری دیواری کوتاه‌تر ساسی مانکن و تتلو پیدا نمی‌کند؛ گویی تمامی بخش‌های جامعه حالش خوب و نمود فضایل اخلاقی است و فقط سلبریتی‌ها و موسیقی مبتذل امثال ساسی هستند که مانده است… اخیرا عده‌ای به اصطلاح «فعالین کودک و رسانه» در نامه‌ای به سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی خواستار سانسور و حذف ساسی مانکن از شبکه‌های اجتماعی و دیگر مزایایی شده‌اند که اکنون از آنها برخوردار است. نگارنده قصد دفاع و مشروع جلوه دادن فعالیت‌ها و آثار ساسی مانکن را ندارد اما چند نکته:
۱٫ پیش از این‌ها نیز گفته‌ام بزرگترین بحران جامعه‌ی ایران نه سیاسی است و نه اقتصادی. ما با ابربحران اخلاقی در ایران مواجه هستیم که ریشه و مادر تمامی بحران‌های دیگر است. جامعه‌ی ایران در چند دهه‌ی اخیر بنا به دلایل مختلف (که اکنون مجال پرداختن به آنها نیست) عمیقا دچار فروپاشی اخلاقی شده است. این بحران اخلاقی در تمامی سطوح خرد و کلان از مناسبات روزمره و خانوادگی تا مناسبات ساختاری و دولت-ملت را فراگرفته است. مرادم از بحران اخلاقی خیلی مختصر و مفید این است که دیگر هیچ کس به هیچ چیز عملا اعتقاد و ایمانی ندارد. مرادم به زبان ساده این است که دروغ و فساد و فحشا و دزدی و دیگر صفات زشت در مناسبات روزمره و حتی خانوادگی رسوخ پیدا کرده است. فعالین رسانه‌ای چرا به برنامه‌های آبکی و ترویج بی‌بند و باری در رسانه‌ی میلی که چند همسری را بارها تبلیغ کرده است گیر نمی‌دهند؟! بحران اخلاقی یعنی دیگر نه دین و مذهب و نه اصول اخلاقی سکولار و مدرن نمی‌توانند خط قرمزهای اخلاقی برای افراد ایجاد کنند.
۲٫ ویدئو کلیپ‌های ساسی مانکن (بخصوص این آخری با حضور الکسیس تگزاس پورن‌استار) بیش از آنکه تجاوز به حقوق کودکان باشد تجاوز به حقوق زنان است، چرا که اساسا پدیده‌ی پورن‌استار ذاتا ضد زن و تحقیر کننده‌ی زن است. این ویدئوکلیپ نه درباره‌ی کودکان است و نه کودکی در آن وجود دارد بلکه جنس زن در آن تحقیر شده است. در ایران صدها فعال زن و حقوق زنان داریم که یا در زندان‌اند یا ناچار به سکوت می‌شوند، بهتر نیست فعالین مدنی نامه‌ای برای نهادهای بین‌المللی در راستای محکومیت و برخورد با افراد و نهادهایی کنند که جنس زن در جامعه را به طور سیتماتیک تحقیر و سرکوب می‌کنند؟!
۳٫ حضرات فعالین کودک و رسانه زمانی که بسیاری از مادر و پدرها از کودکان خود سلبریتی اینستاگرامی می‌سازند و آنها را ابزار کسب درآمد و امیال خویش قرار می‌دهند کجا هستند؟! مادر و پدرهایی که از کودکان خود دلقک و رقاص می‌سازند بدون آن که کودکانشان حق و قدرت انتخابی در آن چه می‌کنند داشته باشند. با میکروسلبریتی شدن این کودکان آیا آنها در بزرگسالی اساسا راهی جز ادامه‌ی بی‌راهه‌ای که والدینشان برایشان رقم زدند خواهند داشت؟! اگر رفتارها و فعالیت‌هایی اینچنینی نقض آشکار حقوق کودکان نیست پس چیست؟
۴٫ گذشته از تمام این‌ها چنین درخواست‌هایی از نهادهای بین‌المللی و غیره اساساً ترویج کننده‌ی فرهنگ سانسور و سرکوب به بهانه‌ی دفاع از اخلاقیات است. اگر به فرهنگ ابتذال و فساد و فحشا باشد باید در جاهای دیگری با آن مقابله کرد. برای مثال بسیاری از تبلیغات صدا و سیما و موسیقی‌های دارای مجوز از وزارت ارشاد مصادیق بارز فساد و اراجیف و ابتذال‌اند. برخورد با بی‌اخلاقی را باید از بی‌اخلاقی‌های رسمی توسط سازمان‌ها و نهادهای رسمی آغاز کرد، باید از دروغ‌گویی‌ها و تجاوز به حقوق مردم توسط خود مردم و دولت‌مردان آغاز کرد.
۵٫ ساسی مانکن و تتلو و امثالهم اگر مبتذل هستند چون جامعه‌ی ایران دهه‌هاست که مبتذل شده و ابتذال تولید می‌کند. ساسی و الکسیس پورن‌استار در کلیپش پدیده‌های عجیبی نیستند و از جامعه‌ای که دچار فروپاشی اخلاقی شده است بیش از این هم نمی‌توان انتظار داشت. آنچه بیش از هرچیز دهشتناک و شرم‌آور است عادی شدن مناسبات اجتماعی خرد و کلان در خانواده و محیط کار و محل زندگی و غیره است که بر پایه‌ی سود و خودخواهی مطلق و دروغ و دزدی و دیگر صفات زشت اخلاقی بنا شده است… آنچه باید محکوم شود نه فقط ساسی و حتی دولت و رسانه، که جامعه‌ی ایران است…ساسی آخرین نمود فروپاشی اخلاقی ایران است، بهتر است بروید سراغ اولین و بزرگترین نمودهایش، نمودهایی که برایمان عادی شده و به آنها خو کرده‌ایم…
چه پیش‌گویانه گفت فروغ: و هیچ کس نمی دانست که نام ِ آن کبوتر غمگین کز قلب ها گریخته ایمانست…
احسان عزیزی/ برگرفته از کانال جامعه شناسی
