به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از تجارتنیوز، طبق آنچه که در وایت پیپیر یا سپیدنامه بیتکوین بیان شده، هدف از تشکیل این رمزارز تبادل مالی بین افراد در قالب دیجیتال و بدون نیاز به نهادهای پولی و مالی است، به بیان دیگر شبکه بیتکوین به سبب داشتن ماهیت غیرمتمرکز و خودتنظیمگری لزوم اعتماد به یک نهاد مرکزی واسطه را از بین میبرد چراکه در سازوکار بلاکچین، تمامی نودها (کاربرانی که با ارائه قدرت پردازش دستگاه خود در شبکه حضور دارند) در حفظ و تایید اطلاعات تراکنشها مشارکت دارند.
حال این سوال مطرح میشود که چرا گره یا نودها توان دستگاههای خود را در اختیار شبکه قرار میدهند.در شبکه بلاکچین بیتکوین، افرادی که در تایید و حفظ دادهها فعالیت دارند از پاداش شبکه بهرهمند میشود.
استخراج چیست و چگونه انجام میشود؟
هر بار پس از پیدا کردن هش و اضافه شدن بلوک جدید به زنجیره، تعدادی بیتکوین به عنوان پاداش به ماینر تعلق میگیرد که این عملیات را استخراج یا ماینینگ مینامند. ایجاد این بلوک ها نیازمند یک سری فرایندهای پیچیده ریاضی است.
در پدیده استخراج اگر یک نود (گره) بتواند هش یا عدد اختصاصی بلوک را پیدا کند، آن بلوک پس از تایید سایر نودها به بلاکچین اضافه میشود (هش، خروجی اطلاعات هر بلاک از یک تابع ریاضی یک طرفه است). در هر یک از بلوکهای زنجیره، هش بلوک قبلی، هش تراکنشها و عدد نانس وجود دارد. اطلاعات تراکنشهای بیتکوین در بلوکهای تقریبا یک مگابایتی قرار میگیرند.
این دادههای تراکنش با استفاده از تابع sha256 به صورت دو به دو و به شکل هرم طبقهبندی شده و تبدیل به هش ریت (ریشه درخت مرکل) میشوند. حال هش ریت، هش بلوک قبلی و عدد نانس اطلاعات داخل بلوک را تشکیل میدهد.
عدد نانس با تغییر تعداد صفرهای اول عبارت، سختی شبکه بلاکچین را تعیین میکند.در واقع هر چقدر پیدا کردن هش یک بلوک برای ماینر ها دشوارتر باشد سختی شبکه بالاتر است. دلیل اصلی تغییر سختی شبکه، محدود بودن تعداد بیتکوینها و لزوم رعایت فاصله زمانی در ایجاد بلوکها است.
به طور تقریبی در هر ۱۰ دقیقه یک بلوک جدید ایجاد میشود. طبق محاسبات، تمام ۲۱ هزار بیت کوین تا سال ۲۱۴۰ استخراج خواهد شد. باید به این نکته توجه داشت که هر چهار سال یک بار، پاداش بیت کوین در ازای بدست آمدن هش هر بلوک، نصف میشود. در حال حاضر این پاداش ۶٫۲۵ واحد بیتکوین است. برای بدست آمدن هش بلوک لازم است سیستمهایی با توان پردازشی بالا، نانس را که یک عدد تصادفی است، پیدا کنند که عدد بدست آمده نیز باید دارای پروتکلهای مشخصی باشد.
هر یک از نودها یک نسخه از زنجیره بلاکچین را نگهداری میکنند. پس از پیدا شدن عدد نانس توسط یکی از نودهای ماینر، بلاک جدید ایجاد شده و پس از ارسال به کل گرههای شبکه و تایید آن، به همه نسخههای زنجیره اضافه میشود.
در برخی مواقع ممکن است دو نود به طور همزمان دو عدد نانس را برای یک بلوک پیدا کنند، در این مواقع تا تشکیل بلوک بعدی باید صبر کرد، هر نودی که بتواند زنجیره بلندتری تشکیل دهد بهعنوان ماینر، تایید میشود. در این بین مفهوم حمله ۵۱ درصد نیز یکی از باگهای موجود در سیستم بلاکچین است اما در حال حاضر با توجه به پیچیدگی و گسترش شبکه بیت کوین احتمال وقوع آن تقریبا نزدیک به صفر است.
طبق این مفهوم، اگر یک نود بتواند بیش از ۵۰ درصد توان پردازشی شبکه بلاکچین را به خود اختصاص دهد میتواند اطلاعات بلوک ها را تغییر دهد.
استخر استخراج چیست
در گذشته در وضعیتی که تعداد نودها و سختی شبکه بلاکچین بالا نبود، امکان استخراج رمزارز توسط یک نود با توان پردازشی معمولی امکانپذیر بود اما در حال حاضر با توجه به افزایش گرهها و سختی شبکه، احتمال موفقیت یک کاربر در استخراج با دستگاه معمولی نزدیک به صفر است. در همین راستا یک فضای مجازی به نام استخر استخراج برای یکی شدن قدرت دستگاه نودها به وجود آمده است که توان پردازشی قابل توجهی دارد و امکان بدست آوردن بیتکوین در آن بالاست و هر یک از نودها به نسبت توان دستگاه خود، از بیتکوین استخراج شده سهیم میشوند.